Θηριοδαμαστές στο τσίρκο «Ελλάς»
Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πολύ καλά, άριστα θα λέγαμε, την τέχνη των θηριοδαμαστών. Ενώ θηρία έπρεπε να θεωρούνται οι δανειστές-τοκογλύφοι και να δαμαστούν, έγινε κάτι άλλο. Δαμάστηκε παρά φύση και κατά φύση ο λαός!
Ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι το πιο άγριο θηρίο, κατάφεραν αυτά τα θηρία να τον ημερέψουν και να τον καταντήσουν υπάκουο προβατάκι. Κατάφεραν να κάνουν το λαό υπάκουο κουταβάκι. Κατάφεραν έως και τις άγριες τίγρεις να τις κάνουν γούνες βιζόν για τις κυρίες των ευρωπαϊκών σαλονιών
Διαπραγμάτευση, σύγχυση, αποχαύνωση, φόβος, είναι το παιχνίδι έτσι φτιαγμένο, που να μην γνωρίζει κανείς τι θα γίνει αύριο. Ένα πόκερ με σημαδεμένη τράπουλα, που κάποιοι όμως γνωρίζουν την εξέλιξη. Ποιος θα χάσει και ποιος θα είναι ο νικητής. Ένα στημένο μπέρδεμα για δυνατούς λύτες και παίχτες με ατσαλένια νεύρα.
Ανεβαίνουν οι φόροι, κόβονται μισθοί και συντάξεις, οι νέοι φεύγουν για λιμάνια ξένα, λαθρο-μετανάστες παντού, γρίφος εάν θα γίνουν ή δεν θα γίνουν εκλογές και όλα αυτά και άλλα πολλά περνούν πλέον αδιάφορα. Λες και δε συμβαίνει τίποτα! Γκρίνια στην σιγουρεμένη ξαπλωτή του καναπέ και ενδιαφέρον μόνο για το σήμερα!
Έτσι το θηρίο που γνώριζε στην εποχή του ο Ν. Καζαντζάκης, έπαψε να είναι θηρίο. Δαμάστηκε πλήρως και είναι έτοιμο για κάθε παράσταση στο τσίρκο «Ελλάς».
Ξαπλωμένο στον άνετο καναπέ του και πίνοντας τον φραπέ του, περιμένει τους επιβήτορες του ευρωπαϊκού Βορρά. Έτσι του έμαθαν στα μνημονιακά χρόνια και φαίνεται πως το αποδέχτηκε. Η «τσατσά» βεβαίως είναι εγχώριας προέλευσης. Είναι αυτή που θα κάνει τη λάντζα, θα κόψει τα εισιτήρια για το «πήδημα» και θα παραδώσει τις εισπράξεις στους «θεσμούς». Προτροπή των «θεσμών» να υπάρξει «πλεόνασμα» για καλύτερη απόλαυση!
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε και όπως θα έλεγε και ο αξέχαστος Θανάσης Βέγγος… «πελάτες μου!!!»
Όταν λείπει ακόμα και αυτό το χαμόγελο
Φόροι παντού. Σε ό,τι πετάει, ό,τι περπατάει, ό,τι κολυμπάει. Στα εισοδήματα κάθε μορφής, στα περιουσιακά σου, στις υπηρεσίες, στους ελεύθερους επαγγελματίες, στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους. Όχι απλοί, λογικοί φόροι. Χαράτσια πραγματικά που σε πυροβολούν στο «δόξα πατρί». Όσο αναπνέεις αυτή η τραγική κατάσταση θα σου δημιουργεί σκηνικό τρόμου!
Ένας μόνιμος πανικός αν έχεις άλλη αντοχή να πληρώσεις τον ΕΝΦΙΑ, αν μπορείς να δώσεις… τη δόση. Ακόμα και τα «μπλοκάκια» πυροβολούνται. Αν έχεις λεφτά στην τράπεζα; Ο απόλυτος έλεγχος γιατί και πώς. Γιατί ξοδεύεις και πού. Αν έχεις λεφτά στο στρώμα; Έγκλημα μεγάλο. Εάν τα έχεις στο εξωτερικό; Αυτό επιτρέπεται και δεν ελέγχεται καν, εάν είσαι μεγαλοπαράγοντας λεφτάς, κάτοχος ΜΜΕ, βουλευτής, υπουργός και γενικά άνθρωπος του συστήματος. Εάν είσαι εκτός συστήματος και έκανες το λάθος να βγάλεις λεφτά στο εξωτερικό… εκτελείσαι πάραυτα!
Εάν πάλι έχεις αυτοκίνητο και δεν έχεις βουλευτική απαλλαγή, δεν θα μπορέσεις να το κυκλοφορήσεις εύκολα. Τα τέλη θα σε τελειώσουν και εάν δεν σε «καταρρεύσει», θα έρθει ο φόρος στο φόρο λόγω βενζίνης. Θέλεις κι άλλο φόρο; Πάρε φόρο στο Ίντερνετ, στον καφέ, στον αέρα τον κοπανιστό των ηλεκτρονικών τσιγάρων!
Αν δεν μπορείς να τα καταφέρεις με τόσους φόρους; Εδώ έπαιξες κι έχασες. Θα χάσεις το σπίτι σου, το χωράφι σου, τη σύνταξή σου, αφού βάζουν χέρι σε ό,τι εισπράττεις. Χάνεις την αξιοπρέπειά σου. Θα σε κυνηγά το δημόσιο και οι τράπεζες.
Πιο στενό δέσιμο έχει πλέον ο πολίτης με το λογιστή του και όχι με την οικογένειά του ή τους φίλους του. Περπατά και σκέφτεται τι έχει ακόμα να πληρώσει.
Αυτό είναι ζωή; Οδηγεί πουθενά αυτή η τρέλα να σε κυνηγάει ο φόρος και το άγχος αν μπορείς άλλο να πληρώνεις; Είναι σαν την ιστορία του Τζώρτζ Όργουελ στο «1984», όπου ο πολίτης δεν έχει καμιά ελευθερία. Ένας πολίτης που απολογείται ακόμα και για τη σκιά του. Ένας λοβοτομημένος πολίτης, ηθικά, κοινωνικά και ψυχολογικά εξαθλιωμένος.
Ένας πολίτης που εργάζεται για να υπηρετεί το σύστημα των ισχυρών, χωρίς καμία ικανοποίηση του κόπου του και της προσφοράς του για τον ίδιο.
Ένας πολίτης ισοπεδωμένος, χωρίς δημιουργία και χαρά. Μια ολόκληρη κοινωνία χωρίς γέλιο και αν δεν το πιστεύεις, ρίξε μια ματιά γύρω σου. Χαμογελάει κανείς; Παντού φατσούλες περίεργες, καταθλιπτικές. Όλα χάλια, ασορτί με την ψυχολογία. Μια ψυχολογική κατρακύλα στα τάρταρα!
Και καλά η καθημερινότητα είναι έτσι μαύρη. Υπάρχει στόχος για να φανεί ξαστεριά; Αν στόχος είναι να πληρώνεις φόρους στην εφορία και στις τράπεζες, τότε πέτυχες. Είναι αυτό ζωή; Είναι κατάντια
Λείπει το όραμα. Επειδή το πρόβλημα είναι πολιτικό, δεν είναι να βρεις τον καλύτερο διαχειριστή. Το όραμα πρέπει να σε οδηγήσει στη γη της επαγγελίας, να δώσει λύσεις και διεξόδους. Αν δεν βρεθεί αυτός που θα δώσει όραμα και το οποίο θα κάνει πράξη, θα το υλοποιήσει, θα καταλήγουμε στον ίδιο παρονομαστή.
Να γιατί οι πολλοί απέχουν από τις εκλογές. Να γιατί οι νέοι είναι αδιάφοροι. Να γιατί οι «ακραίοι» έχουν ανεβασμένα ποσοστά στο εκλογικό σώμα. Πρέπει να σπάσουν αυγά, κόντρα στο σύστημα, με σχέδιο και όραμα.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι διαχειριστές. Η πολιτική «δώστε» δεν έχει νόημα. Οι κόκκινες γραμμές για εσωτερική κατανάλωση δεν πουλάνε άλλο.
Αυτός που έχει όραμα πρέπει να αλλάξει την ατζέντα. Η ανάπτυξη δεν είναι λόγια και δεν είναι εύκολη λύση. Τα εύκολα με την υπερφορολόγηση τα ζούμε. Αυτό δεν είναι λύση. Η ζημιά ας κοπεί. ΩΣ ΕΔΩ… Δεν πάει άλλο!
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΦΑΝΕΙ. Μια Ελλάδα κρανίου τόπος και νέες φοροκαταιγίδες σε κάθε συνεδρίαση του Euro Group. Με τριτοκοσμικά νοσοκομεία, με διαλυμένη δημόσια παιδεία, με συντάξεις πείνας, με ανεργία στο κόκκινο και με τους νέους να ξενιτεύονται για να δουν το «φως το αληθινό», η ανάπτυξη δεν θα έρθει με νεοφιλελεύθερα προγράμματα.
Το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η υπόθεση «ανάπτυξη» στην Ελλάδα, δεν μπορεί να «λυθεί» εφόσον παραμένουμε εγκλωβισμένοι στα σταγονόμετρα του ευρώ. Μια άλλη πολιτική με όραμα προς αναζήτηση αυτού που θα έχει την «φώτιση» και θα φέρει το φως το αληθινό.
Την άμυνα της Γερμανίας την πληρώνουν Αμερική και Ελλάδα… Έχει δίκιο ο Τραμπ!
Η Γερμανία παριστάνει το «μοντέλο ανάπτυξης» και χρηστής διαχείρισης, ενώ άλλοι πληρώνουν τα κερατιάτικα.
Αυτή την αλήθεια θύμισε ο Τραμπ σε ομιλία του πρόσφατα. Πως δεν θα πληρώνει η Αμερική για να έχει άμυνα η Γερμανία, βάζοντας τέλος στη χρήση του…ΝΑΤΟ ως γερμανικό στράτευμα!
Για να κάνει η Γερμανία την απάνθρωπη πολιτική της, όπως είδαμε στην Γιουγκοσλαβία.
Αυτό άλλωστε είχε τονίσει και ο Έλληνας πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, όταν θύμισε στους θεσμούς και στον Ομπάμα πως το ήμισυ του ελληνικού χρέους αφορά τις δαπάνες άμυνας. Μα στ’ αλήθεια, η μικρή Ελλάδα φυλάει τα σύνορα της Ευρώπης; Μόνη, χωρίς βοήθεια φέρει αυτό το δυσβάσταχτο και άδικο κόστος, για να ευημερούν οι «αναπτυγμένοι»;
Απλά θα υπενθυμίσουμε ότι πολύ πρόσφατα η Γερμανία επιχείρησε να ανοίξει κοινό ταμείο άμυνας που βέβαια είχε ως σκοπό την προάσπιση των χωρών της Βαλτικής και δεν κατάφερε να μαζέψει ούτε πέντε δις από όλη την Ευρώπη!
Για να μην θυμηθούμε αντίθετα και τα δισεκατομμύρια προς τη Γερμανία από την πώληση πολεμικού υλικού με σκανδαλώδεις συμβάσεις. Ήρθε τώρα η ώρα να πληρώσουν. Ίσως με τον Τραμπ βρουν το μάστορά τους!
Μήπως έρχεται το τέλος της Γερμανικής Ευρώπης και μετά την δήλωση-βόμβα του πρέσβη των ΗΠΑ στην ΕΕ για τέλος του ευρώ σε 18 μήνες;
Προς ένα νέο γεωπολιτικό περιβάλλον
Η κατάσταση στην Ευρώπη θυμίζει την περίοδο 1920-1930, με ρόλους αντεστραμμένους. Τότε είχαμε μια ρημαγμένη Γερμανία, ενώ τώρα ο νικητής είναι η Γερμανία. Έχει καταφέρει με «δούρειο ίππο» το ευρώ να γερμανοποιήσει την Ευρώπη και ιδιοποιηθεί τον πλούτο όλων υπέρ της.
Κατάκτηση της Ευρώπης τότε και τώρα. Αδόλφος τότε, Άγκελα τώρα και στο υπουργείο οικονομίας ο Βάλτερ Φουνκ τότε και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τώρα. Το σύμβολο επιβολής, αγκυλωτός σταυρός τότε, ο μαύρος αετός σήμερα. Η διαφορά είναι στα σημεία. Η κατάσταση ήταν και είναι ο σκοπός.
Η γερμανοποίηση της Ευρώπης που σημαίνει υποταγή χωρίς πόλεμο, προκαλεί την αντίδραση των λαών που εκφράζονται μέσα από τον ευρωσκεπτικισμό. Πατριωτικά κινήματα που κάποιοι τα ονομάζουν και «ακροδεξιά». Το περίεργο θα ήταν να μην αντιδράς σε κάτι που σου κάνει κακό.
Προσφυγικό, τρομοκρατία, οικονομική ασφυξία, κοινωνική κατάρρευση, έχουν δημιουργήσει στους λαούς τάσεις ανατροπής της γερμανικής Ευρώπης. Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο κλπ. δείχνουν τάσεις φυγής από τη φωλιά του κούκου. Ψάχνουν οι λαοί να βρουν οξυγόνο ζωής και ο Ντόναλντ Τραμπ ίσως είναι η βαλβίδα εκτόνωσης.
Οι πρώτες δηλώσεις του νέου προέδρου των ΗΠΑ δίνουν ελπίδες για «νεκρανάσταση» των εθνών-κρατών, σε αντίθεση με τις επιταγές του ελεύθερου εμπορίου της παγκοσμιοποίησης. Μια πολιτική που υπηρετούσε ο πολέμαρχος Ομπάμα, η οικογένεια Κλίντον και Μπους προγενέστερα.
Οι καιροί αλλάζουν στη γεωστρατηγική παγκόσμια και περιέργως το ελληνικό κατεστημένο δεν θέλει να το αντιληφθεί. Δημογραφικό, λαθρομετανάστευση, γερμανοποίηση μέσω του ευρώ, είναι οι άμεσες απειλές. Οι λαοί το αντιλαμβάνονται και αντιδρούν, όχι όμως η ελίτ της ευρωπαϊκής νομενκλατούρας. Μετά την εκλογή Τραμπ και αν «σκάσει» και η εκλογή της Λεπέν στη Γαλλία, το κανόνι της νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής Γερμανίας θα πάθει αφλογησία.
Στην Ελλάδα για πρώτη φορά η ALCO καταγράφει αρνητική ψήφο (53%) για την ένταξη στην Ευρωζώνη και η αρνητική γνώμη για το πολιτικό σύστημα του «ευρωπαϊκού τόξου» δυναμώνει.
Τα απανωτά ΟΧΙ δείχνουν το σαθρό έδαφος που στήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια φωνή από το παρελθόν δείχνει πως κάποιοι είχαν σημάνει το καμπανάκι από νωρίς. Είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1995: «Τι είναι η Ενωμένη Ευρώπη. Ποιος την κυβερνά. Τι ρόλο παίζουμε εμείς οι κυβερνήσεις…»
Αλήθεια, υπάρχει ρόλος για τις κυβερνήσεις; Μήπως το σύστημα της παγκοσμιοποίησης βλέπει τα κράτη μόνον ως εταιρείες προώθησης των προϊόντων τους και τους λαούς μόνον ως μονάδες καταναλωτών; Πόσο δίκιο είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Θέλουν κράτη χωρίς δύναμη. Εταιρείες που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Για να υπάρξει αλλαγή, χρειάζονται νέα πρόσωπα. Οτιδήποτε φθαρμένο είναι και πεθαμένο. Χρειάζεται και οι άνθρωποι να αλλάξουν. Άνθρωποι με όνειρα, αρχές και αξίες, είναι κάτι που θέλουν οι εξουσιαστές να σκοτώσουν!
Όπως έλεγε ο αξέχαστος Στέλιος Καζαντζίδης: «Οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν πεθαίνουν τα όνειρά τους.
Και όπως έλεγε ένας Ελληνόψυχος παλιός κυβερνήτης «Το παν είναι να είναι κανείς προσωπικότητα. Όλα τα άλλα, εξουσία, πλούτη, επιρροή, τιμές και δόξα, δεν είναι τίποτε απέναντι αυτού».
Υπάρχει σήμερα προσωπικότητα με αυτές τις προδιαγραφές; Να αποκηρύξει πλούτη, τιμές και να πιστεύει στην Ελλάδα και στον Έλληνα;
“ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ”
