Μας το είπε κάποτε η Ειρήνη…
Τα μνημόνια βρίσκονται σε εξέλιξη, οι πολιτικοί αλλάζουν καρέκλες, αλλά η μουσική της ορχήστρας παραμένει ίδια.
Λέει η Ειρήνη… Ας αναλογιστούμε ποιοι μας κυβερνούν μέσα στο χρόνο. Είναι οι ίδιοι που έβαλαν τους παππούδες μας στον εμφύλιο, τους πατεράδες μας στη χούντα και σήμερα εμάς στο ΔΝΤ!
Οι ίδιοι δεν πλήρωσαν ποτέ για όλα τα εγκλήματά τους, που βύθισαν το λαό στην απόγνωση και στον πόνο. Αντίθετα παραμένουν ακλόνητοι μέσα στο χρόνο, ισχυροποιούνται και αυξάνουν τις περιουσίες τους.
Η δημοκρατία μας δεν λειτουργεί και το κράτος έχει γίνει ιδιωτική περιουσία συγκεκριμένων οικογενειών που μας φορτώνουν τα ενίοτε ανίκανα τέκνα τους, για να τα ταϊσουμε κι αυτά!
Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα δημοκρατίας, όταν εμφανίζονται σαν εκλεκτοί του λαού κληρονομικοί γόνοι, εκλεκτοί του συστήματος και των διαφόρων λεσχών, που με ψεύτικες υποσχέσεις, υφαρπάζουν την ψήφο του λαού και ασπάζονται τον ρεαλισμό μόλις εκλεγούν.
Δυστυχώς είναι αποδεδειγμένη και η μεγάλη εξάρτησή τους από την εγχώρια και ξένη διαπλοκή. Μην έχετε καμιά αμφιβολία πως για τα συμφέροντα 50 οικογενειών μπήκαμε στο ΔΝΤ. Γι αυτούς ο Ελληνισμός χιλιετιών βρίσκεται σε κίνδυνο!
Αναρωτηθήκαμε ποτέ πως μέσα σε 10 χρόνια η μικρή Ελλάδα παρήγαγε τόσους πολλούς δισεκατομμυριούχους; Είχε την αντίστοιχη αγορά; Είχε τον ανάλογο πληθυσμό καταναλωτών για να το επιτύχει αυτό;
Φυσικά και όχι. Η απάντηση είναι πολύ απλή. Όλοι αυτοί έκλεβαν από το ίδιο το κράτος! Για να πληρωθούν τα ομόλογα των τοκογλύφων και των εθνικών μας προμηθευτών και εργολάβων, τραπεζιτών και πάσης φύσεως διαπλεκομένων, χάσαμε την ελπίδα μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν όλοι τις ευθύνες μας και ας διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο ένα καλύτερο αύριο.
Αν είμαστε σκλάβοι των διλημμάτων μας, θα είμαστε πάντα σκλάβοι!
Ήταν Νοέμβρης 2013 όταν μας τα είπε αυτά η Ειρήνη. Αλλάξαμε ορχήστρα, αλλά ο σκοπός παραμένει ο ίδιος… Όπως όμως τονίζει στην τελευταία σειρά… αν είμαστε σκλάβοι των διλημμάτων μας, θα είμαστε πάντα σκλάβοι!.
Μήπως μαζί με την ορχήστρα πρέπει να αλλάξουμε και το σκοπό; Ένα άλλο τραγούδι που θα εκφράζει όραμα και ελπίδα;
Λυκάνθρωποι στην Ευρώπη!
Πολλά ζητήματα που νομίζαμε πως ήρθαν τυχαία στη ζωή μας, αποτελούν όμως αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας, έχουν τις ρίζες τους στο μακρινό παρελθόν. Είναι διαβολικά δημιουργήματα ανθρώπων, που έχουν σηματοδοτήσει με αυτές τους τις «δημιουργίες», μια κολασμένη πραγματικότητα!
Αυτό όμως που επ’ ουδενί δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, αποτελεί το γεγονός πως η ιστορία είναι υποκειμενική στο σύνολό της, με μόνα αντικειμενικά στοιχεία της, τα γεγονότα που έχουν συμβεί.
Αποτελεί πάντως γεγονός, πως κάποιοι, από την πρώτη στιγμή ύπαρξής τους, θεώρησαν εαυτούς δημιουργούς υπερανθρώπων. Πως σκοπός της παρουσίας τους στη γη, ήταν να οραματιστούν θεωρίες που στην πορεία τους έγιναν πράξεις καταστροφικές στην εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, να αναφέρουμε πως, ναι μεν είναι γνωστή στους περισσότερους η «θεωρία του Δαρβίνου», αλλά τι γνωρίζουμε για τον «Κοινωνικό Δαρβινισμό»;
Γενεσιουργός νους του «Κοινωνικού Δαρβινισμού», ο συγγενής του Δαρβίνου Φράνσις Γκάλτον και οι συνεργάτες αυτού, Τόμας Μάλθους και Χέρμερτ Σπένσερ. Συνοπτικά, η θεωρία αυτών των «υπερανθρώπων» (1877), αναφερόταν στον «ειδικό» τρόπο λειτουργίας μιας πολιτείας, μπολιασμένης με το σπέρμα του «Κοινωνικού Δαρβινισμού». Μιας «αρχής» δίχως ψύγματα κοινωνικής ευαισθησίας, όπου οι λίγοι θα επιβάλλαν την εξουσία τους επί των πολλών, χωρίς αρχές και δικαιοσύνη!
Μέσα από αυτού του είδους τις κοσμοθεωρίες, γεννήθηκε και η ιδέα της ανωτερότητας κάποιων λαών έναντι άλλων και αυτό φυσικά δεν ήρθε έτσι ξαφνικά. Έχει την δική της εξήγηση στα σκοτάδια του χρόνου, για να προκύψουν οι γνωστές σε όλους μας θεωρίες του τρόμου!
Κάπως έτσι γεννήθηκε ο ναζισμός και κάθε αδερφό τερατούργημα, με εκλεκτά δημιουργήματα τα δικτατορικά αδελφάτα σε κάθε γωνιά της οικουμένης!
Θα ήταν παράλειψή μας φυσικά να μην αναφερθούμε στο «Κίνημα της Πανευρώπης», θεωρώντας πως έχει άμεση σχέση και ως φυσική συνέχεια, του θεωρήματος του «Κοινωνικού Δαρβινισμού». Θεωρία με πιστούς «κολλημένους» στην ιδέα ανωτερότητας της υπεράνθρωπης (αρίας) φυλής.
Το κίνημα της «Πανευρώπης» γεννήθηκε το 1922, με σκοπό να ριζώσει με οποιοδήποτε μέσο, χρησιμοποιώντας ακόμα και γενοκτονίες λαών ως μέσο επιβολής της ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΗΣ πολιτικής του. Εμπνευστής του ο Richald Couldenhove Kelegri. Επίκεντρο αυτής της κοσμοθεωρίας η δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης», με ένα περίεργο σκεπτικό…
… Κάτοικοι στη «Νέα Ευρώπη» δεν θα ήταν οι γηγενείς κάτοικοι αυτής, αλλά ξενόφερτοι που θα έρχονταν από άλλες ηπείρους και θα δημιουργούσαν μια νέα κοινωνία από επιμειξίες με Ασιάτες και άλλους λαούς. Ένα πολυεθνικό συνονθύλευμα ανθρώπων χωρίς πολιτισμό και αξίες, που θα ήταν απόλυτα ελεγχόμενο από τη «νέα τάξη πραγμάτων»!
Μεταξύ των πολιτικών που ασπάστηκαν την κοσμοθεωρία της «Νέας Ευρώπης», υπήρξαν ο Winston Churchill, ο Leon Bloum και ο Aristide Briand. Να σημειώσουμε πως οι ανωτέρω αναφερόμενοι, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και κάποιοι εξ αυτών, συνέχισαν την εξοντωτική πολιτική κατά του Ελληνισμού για χρόνια μετά!
Στο όνομα δε του εμπνευστή αυτής της εγκληματικής κοσμοθεωρίας, του Kelegri, με το βραβείο Coudenhove-Kelegri, βραβεύονται κάθε διετία Ευρωπαίοι, που το «σύστημα» θεωρεί πως το υπηρετούν καλύτερα. Μεταξύ αυτών που βραβεύτηκαν για την πίστη τους σε αυτό… η Angela Merkel!
Ας έρθουμε όμως και στα μνημονιακά πάθη του Έλληνα και ας δούμε τη σχέση που έχουν όλες αυτές οι κοσμοθεωρίες, με την κατάσταση όπως αυτή διαμορφώθηκε.
Δεικτικά, ο κορυφαίος διανοητής του αιώνα μας Νόαμ Τσόμσκι, όπου στο ερώτημα «γιατί οι Γερμανοί», αποκαλύπτει γιατί η Ελλάδα βρέθηκε στην περίεργη αυτή κατάσταση. Σε έναν οικονομικό πόλεμο, όπου ο Έλληνας «πολίτης» στοχοποιείται, αντιμετωπίζεται δε ως ο μόνος διεφθαρμένος και τον οποίο ήρθαν «άλλοι ως σωτήρες» να τον σώσουν: «…Υπάρχουν άνθρωποι στη Γερμανία που θέλουν να αποκτήσουν οτιδήποτε πολύτιμο υπάρχει στην Ελλάδα, επιβάλλοντας συνθήκες οικονομικής σκλαβιάς και ψυχολογικής πίεσης στους Έλληνες. Απώτερος σκοπός των απαιτήσεων της Γερμανίας από την Αθήνα, αναφορικά με την διαχείριση της κρίσης χρέους, είναι η αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ελλάδας…».
Μια Ελλάδα που έχει και μπορεί – αν θέλει – να πετύχει τα πάντα. Μια Ελλάδα που είχε κάποτε αναπτυγμένη γεωργία και κτηνοτροφία, ναυπηγεία, ναυτιλία, τουρισμό, λιγνιτικά εργοστάσια, υδροηλεκτρικά, βιομηχανίες κατασκευής οχημάτων και πολεμική βιομηχανία. Μια Ελλάδα που έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, είναι πρώτη στον κόσμο σε σειρά ορυκτών και έιναι πλούσια σε πετρέλαιο, ΦΑ, χρυσό, ουράνιο, όσμιο κλπ.
Όλα αυτά τα θέλουν οι δανειστές και τα απαιτούν…τζάμπα!
