Προβληματισμοί!
Ο καταστατικός χάρτης της χώρας μας λέει πως τα κόμματα υπάρχουν για να υπηρετούν το λαό και το έθνος. Οι κυβερνήσεις ως εκ τούτου, για να υπηρετήσουν αποτελεσματικά τους πολίτες, πρέπει πρώτα να κατανοήσουν την αποστολή που τους έχουν αναθέσει οι πολίτες διά της ψήφου των. Η μη κατανόηση της αποστολής εκ μέρους των κομμάτων, καθιστά το κυβερνητικό ή αντιπολιτευτικό έργο ασαφές, ασύνδετο και πολλές φορές επικίνδυνο, με εθνικές επιπτώσεις!
Τα εθνικά συμφέροντα είναι αυτά που πρέπει να οδηγούν την χάραξη εξωτερικής πολιτικής και όλα τα άλλα να «σύρονται» γύρω από αυτή τη «γραμμή». Με δεδομένο ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι εντός των πυλών και με άμεσες επιπτώσεις στην Ελλάδα, πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός, γιατί δεν υπάρχει συνεννόηση για διακομματική Εθνική Στρατηγική. Ανοιχτά είναι πάμπολλα εθνικά ζητήματα (π.χ. Σκόπια, Αλβανικές διεκδικήσεις, Θράκη, Αιγαίο, «Μακεδονικό», Κυπριακό), αλλά η πολιτική ηγεσία έχει τα μάτια της κλειστά!
Ένα ζήτημα άμεσης προτεραιότητας είναι το τρίπτυχο «δημογραφικό-μεταναστευτικό-Ισλάμ» και παρ’ όλο που αυτό τείνει να απειλήσει τα εθνικά συμφέροντα, η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία κωφεύουν. Αντί για εθνική γραμμή στα σοβαρά αυτά ζητήματα, υπερισχύουν φωνές και πολιτικές με διεθνιστικές, «ανθρωπιστικές» και πολιτισμικές κορώνες!
Σε κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα και ενώ οι γύρω χώρες σηκώνουν φράχτες για προστασία τους, εδώ οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» ξαναζεσταίνουν συνθήκες για νέο χορό του Ζαλλόγγου. Το οικονομικό χάος λόγω μνημονίων συνεχίζει τον δρόμο του με νέες αντιαναπτυξιακές πολιτικές, το «δημογραφικό» σκοτώνει το μέλλον της χώρας, ο ανθός της νεολαίας φεύγει στο εξωτερικό και το μεταναστευτικό, μια βραδυφλεγής βόμβα έτοιμη να σκάσει!
Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα φαίνεται πως συμφωνούν με αυτή την κατάσταση και η πολιτειακή ηγεσία… απλώς παρίσταται στις παρελάσεις. Αν κάποιος έχει αντίθετη άποψη, τα ΜΜΕ που κρύβουν το δάσος και προβάλλουν το δέντρο, απλά θα τον χαρακτηρίσουν ακραίο εθνικιστή και εχθρό του λαού!
Πριν η Ελλάδα πάψει να είναι Ελλάδα με Έλληνες κατοίκους και όχι ένας «χώρος» με Ασιάτες κατοίκους, πρέπει η ελληνική κοινωνία να ωριμάσει πολιτικά και να πάψει να ανακυκλώνει το φαύλο πολιτικά προβληματικό σύστημα!
Αν και τώρα η κοινωνία δεν αντιδράσει δυναμικά και δεν καταλάβει πως αυτό το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης έχει τελειώσει και πως η συνέχισή του μόνον περισσότερα δεινά θα φέρει… Αύριο θα είναι αργά!… είναι σαν να προσπαθούμε τότε να αλλάξουμε την κατεύθυνση της σφαίρας, αφού αυτή ήδη έχει φύγει από την κάννη του όπλου!
ΔΕΗ – ΑΔΜΗΕ και ο ρόλος του ΤΑΙΠΕΔ
Με τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις η πώληση της ΔΕΗ ήταν τετελεσμένο γεγονός. Οι ορέξεις ιθαγενών και αλλοδαπών για τα «φιλέτα» του Δημοσίου και ειδικά ό,τι «κινείται» γύρω από τον τομέα ενέργειας, παραμένουν στην πρώτη γραμμή.
Αυτό που ενδιαφέρει το κοράκια των αγορών είναι τα «δίκτυα». Αυτά είναι τα «δίκτυα» της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ, η Εγνατία Οδός, η ΕΥΔΑΠ, κλπ.
Για την κυβέρνηση, η «μητέρα των μαχών» είναι να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο ΑΔΜΗΕ και ΔΕΗ. Αν αυτό επιτευχθεί, θα είναι μοναδική επιτυχία, διότι θα είναι και οι μοναδικοί μνημονιακοί νόμοι που θα ακυρωθούν!
Η πώληση της «μικρής ΔΕΗ» από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είχε ήδη εγκριθεί και θα γινόταν εάν δεν είχαμε την ανατροπή! Για την σημερινή κυβέρνηση ο δημόσιος χαρακτήρας ΑΔΜΗΕ-ΔΕΗ είναι θέμα πρώτης γραμμής.
Κάτι ακόμα πολύ σοβαρό με το ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό πουλά και τα έσοδα πηγαίνουν αυτομάτως στην αποπληρωμή του χρέους, ενώ η συμφωνία για το «υπερταμείο» προβλέπει και άλλους τρόπους αξιοποίησης πλην της πώλησης. Π.χ. τα έσοδα κατανέμονται κατά 25% στην αποπληρωμή του χρέους, κατά 25% σε έργα ανάπτυξης και το 50% ως εγγύηση των τραπεζών!
Αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε παραδώσει τα πάντα στους δανειστές, η διαπραγμάτευση θα είχε ήδη κλείσει. Φαίνεται πως υπάρχουν αντιστάσεις και γι’ αυτό επιδιώκουν ακόμα και την ανατροπή με ενέργειες πολιτικής αποσταθεροποίησης της χώρας.
Θέλουν οι δανειστές κυβέρνηση «ευρείας αποδοχής», τύπου Παπαδήμου, με σταθερή μνημονιακή τροχιά.
Οι διάλογοι που διέρευσαν μεταξύ Βελκουλέσκου-Τόμσεν δείχνουν τι ακριβώς επιδιώκουν… μια κυβέρνηση ακριβώς στα μέτρα τους!
Το πόσο η κυβέρνηση θα αντισταθεί, με δεδομένο πως οι δανειστές δεν αποκλείεται με την μέθοδο του εκβιασμού να προκαλέσουν και πιστωτικό επεισόδιο, είναι ζητούμενο. Γεγονός είναι πως ο λαός δεν αντέχει άλλα μέτρα και ο πόλεμος για να περάσουν αυτά δεν είναι μόνον από «έξω», αλλά έχουν και ντόπιους συνεργούς!
«Να περάσει ο επόμενος», φτάνει να κάνει την βρώμικη δουλειά; Και ο επόμενος ποιος είναι και μάλιστα τόσο πρόθυμος να τα δώσει όλα;
Η δημοκρατία κατά τον Αυγουστίνο Καντιώτη!
Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση πως το καλύτερο πολίτευμα – θεωρητικά – είναι αυτό της δημοκρατίας. Αυτό όμως προϋποθέτει άξιους πολιτικούς και ενημερωμέους πολίτες. Πολίτες και όχι ψηφοφόρους. Πόσοι όμως εκ των πολιτών έχουν επίγνωση των καθηκόντων τους ως πολιτών και συναίσθηση των ευθυνών τους; Πόσοι πολιτικοί έχουν συναίσθηση των ευθυνών τους; Πόσοι πολιτικοί έχουν συναίσθηση ότι ασκούν λειτούργημα και όχι βιοποριστικό επάγγελμα;
Κατά τον Αυγουστίνο Καντιώτη: «… η καθολική ψηφοφορία εις λαόν μη ανεπτυγμένον πνευματικώς εις επαρκή βαθμόν αποτελεί την αχίλλειον πτέρνα της δημοκρατίας. Η ψήφος ενός ανοήτου, ο οποίος προσκολλώμενος εις την ουράν της πολιτικής διαδηλώσεως ζητοκραυγάζει ακαταπαύστως χωρίς να γνωρίζει τι λέγει ο ομιλών υποψήφιος…».
Πόσο δημοκρατικό είναι ένα σύστημα όταν οι υποψήφιοι των κομμάτων δεν προτείνονται από τη «βάση». Αλλά είναι οι εκλεκτοί του αρχηγικού συστήματος εξουσίας και ο ψηφοφόρος αναγκαστικά θα «εκλέξει» τους εκλεκτούς του αρχηγού; Έτσι, η πολιτική από τέχνη και επιστήμη καταντά διαβολοτέχνη και υπηρέτης ανόμων συμφερόντων!
Έχουμε δημοκρατία αληθινή ή πλασματική; Όταν το 50% του εκλογικού σώματος είναι μεταξύ αποχής-ακύρου και λευκού, πού υπάρχει η λαϊκή έκφραση της πλειοψηφίας; Δεν είναι επίσης ανήθικος κατανομή οι 50 έδρες «μπόνους» στο πρώτο κόμμα; Όταν ψηφίζει μόνον το 50% του εκλογικού σώματος πού υπάρχει πλειοψηφική έκφραση;
Μήπως έχει απόλυτο δίκιο ο Βασίλης Ραφαηλίδης όταν λέει πως «δημοκρατία είναι το σύστημα εκείνο που σου επιτρέπει να ψηφίσεις εσύ αυτόν που θα σε πηδήξει;»
Η ευθύνη της εκλογής!
Η αποχή από την ανάληψη ευθύνης είναι ζήτημα κολάσιμο. Η αποχή δημιουργεί «κενό» και στο κενό αυτό «μπαίνουν» άλλοι, για να το γεμίσουν με ό,τι κακό υπάρχει!
Όταν απέχεις, γιατί μετά διαμαρτύρεσαι και παριστάνεις τον αγανακτισμένο; Να μια παραβολή από το βιβλίο των «κριτών» της Παλαιάς Διαθήκης, για την αποχή από την ανάληψη ευθύνης.
Κατά την παραβολή αυτή τα δέντρα αποφάσισαν να εκλέξουν βασιλιά! Προς τούτο απευθύνθηκαν προς τα πλέον καρποφόρα εξ’ αυτών, όπως η ελιά, η συκιά, η άμπελος κλπ., δια να αναλάβουν την κυβέρνηση.
Αλλά τα καρποφόρα δέντρα θέλοντας να αποφύγουν την ευθύνη, προφασίστηκαν ότι έχουν σπουδαιότερες ασχολίες και έτσι αρνήθηκαν να αναλάβουν την ευθύνη της εξουσίας.
Αφού τα πλέον άξια από τα δέντρα με κάποιον τρόπο αρνήθηκαν την ευθύνη της εξουσίας, αυτή την πήρε η «άκανθα» με απόλυτη ευχαρίστηση. Και όταν η «άκανθα» εβασίλευσεν, όλα τα δέντρα εστέναξαν από την κακοδιαχείριση.
Αυτό είναι και το αποτέλεσμα της αποχής από τις εκλογές. Όταν το 50% απέχει της ευθύνης, η πολιτική γίνεται διαβολοτέχνη με τις ψήφους των «στημένων κομματόσκυλων» και από επιστήμη ευεργετική για τον άνθρωπο γίνεται κάτι σαν αυτό που βιώνει σήμερα η Ελλάδα… Το αποτέλεσμα της δημοκρατίας της μεταπολίτευσης!
Η ΨΗΦΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ. Είναι όπως το όπλο. Αν είναι άσφαιρο δεν έχει καμιά πρακτική αξία. Όπως έλεγε ο Σόλωνας «όταν κινδυνεύει η πατρίδα, ουδείς επιτρέπεται να παραμένει ουδέτερος»!
Κυνοβούλιον και όχι Κοινοβούλιον;
Ο Αυγουστίνος Καντιώτης μικρόσωμος στο μπόι αλλά μεγάλου πνευματικού και ηθικού διαμετρήματος, ήταν κατά τον πρ. υπουργό Γ. Λιάνη «το φως και το σκοτάδι μαζί»!
Ακόμα και η Χούντα τα βρήκε σκούρα μαζί του «… παντού επικρατήσαμε, εκτός από τη Φλώρινα…». Ρεαλιστής καθώς ήταν ο Αυγουστίνος είχε πει για το ελληνικό κοινοβούλιο: «Κατάντησε κυνοβούλιον και δεν θέλει αγιασμόν, αλλά εξορκισμόν…».
Αλλά αν ο Αυγουστίνος Καντιώτης έβλεπε έτσι το κοινοβούλιο, να πως μιλάει για τους «λειτουργούς» του ο συγγραφέας και πάντα επίκαιρος Διονύσιος Χαριτόπουλος στο περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (παλαιότερα).
Σχολιάζοντας δηκτικότατα τους πολιτικούς και τα κόμματα, «αφού αυτοί εκτίθενται και επιζητούν την ψήφο μου» (δηλαδή τη γνώμη μου), λέει…
Όποιος λέει σήμερα ότι ψηφίζει ΠΑΣΟΚ είναι σαν να τον ρωτάς πού μένει και να σου δίνει την παλιά του διεύθυνση. ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει πια, μόνο κάτι αναξιόπιστοι πολιτικάντηδες που κρατιούνται από τα σανίδια του ναυαγίου. Το ΠΑΣΟΚ πέθανε με τον Ανδρέα και χρειάζεται επειγόντως μια νέα πολιτική δύναμη για να το αντικαταστήσει, καθώς αντιπροσώπευε πολύ μεγάλο τμήμα του κοινωνικού σώματος.
Ο Ανδρέας; Το μεγάλο προσωπικό του λάθος είναι πως όταν ήρθε στην Ελλάδα, έφερε μαζί του και την οικογένειά του. Ούτε στο μνήμα δεν θα βρει ησυχία. Ο Σημίτης; Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο καλούπι, πρέπει να το σιχάθηκε και ο Θεός. Ο Γιωργάκης; Δεν το βλέπουν το παιδί πως έχει τα χάλια του; Γιατί το παιδεύουν και παιδεύουν και τον κόσμο μαζί του; Ο Πάγκαλος; Αυτός δεν είναι πια πρόσωπο. Είναι ρόλος. Κρίμα. Ένα εξαιρετικό μυαλό με εξαιρετική παιδεία που εξελίχθηκε σε τηλεοπτικό σόου! Ο Καραμανλής; Δεν περιμένω τίποτα. Τι μπορώ να περιμένω; Και μια έντιμη διαχείριση κέρδος θα είναι
Ο Συνασπισμός; (τότε). Από τότε που ήταν ΚΚΕ εσωτερικού και λέγαμε ότι αυτοί δεν είναι αριστεροί αλλά «τρομοκρατημένοι δεξιοί» μέχρι σήμερα κάνει, για να το πω στη γλώσσα τους, πολιτικό τροτουάρ. Δείτε που βρίσκονται τα πρώην στελέχη του…
Αυτά και άλλα πολλά έλεγε πριν χρόνια ο Διον. Χαριτόπουλος και μην πείτε πως όλα αυτά δεν βγήκαν αληθινά στην πορεία… Για κόμματα και πρόσωπα και εάν το κυνοβούλιο δεν χρειάζεται εξορκισμό!
Τι είναι πολιτική;
Ο άνθρωπος είναι «ζώον κοινωνικόν» και είναι «καταδικασμένος» να ζει συντροφιά με άλλους. Ως εκ τούτου, εκ της κοινωνικής δομής που συγκροτείται αυτή η συντροφιά, παρίσταται ανάγκη να υπάρχουν κανόνες κοινής συμβίωσης. Τους κανόνες αυτούς θεσμοθετούν κανόνες δικαιοσύνης για να υπάρχει τάξη και με το έργο αυτό ασχολείται η πολιτική!
Η πολιτική, κατά τον μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη, είναι τέχνη και επιστήμη. Επιστήμη, διότι όλα τα προβλήματα πρέπει να εξετάζονται θεωρητικώς και να ευρίσκονται λύσεις. Τέχνη, διότι τα θεωρητικά προβλήματα πρέπει να έχουν πρακτική εφαρμογή και αυτό θα το πράξει ο κατάλληλος πολιτικός. Αυτός που θα μετατρέψει τη θεωρία σε πράξη!
Δυστυχώς όμως οι κυβερνήσεις των πολιτικών με τις ανακολουθίες και τα ψέματα έχουν απογοητεύσει τους πολίτες και γι’ αυτό η αδιαφορία ή η αποχή από τις κάλπες είναι ένα φαινόμενο πραγματικό.
Αν η αποχή αποτελούσε κατά την νομοθεσία του Σόλωνος έγκλημα αυστηρών κυρώσεων, τί ποινές θα έπρεπε να επιβληθούν στους πολιτικούς της μεταπολίτευσης για τα ψέματα και την κατάντια της Ελλάδας;
Τα μεταλλαγμένα – Η ευθύνη της επιστημονικής κοινότητας, της Πολιτείας και οι αγρότες
Ο διατροφικός κώδικας (CODEX ALIMENTARIUS) είναι η προσπάθεια ελέγχου των τροφών και ο οποίος έγινε αποδεκτός το 1994 από τον ΠΟΕ (Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου), με εφαρμογή από το 2010). Η Monsanto είναι η πολυεθνική που προωθεί τα μεταλλαγμένα, αλλά ενώ αυτά πέρασαν ήδη στην διατροφική αλυσίδα των ΗΠΑ, στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Η ΕΕ ανθίσταται, αλλά και οι αντιπρόσωποι των μεταλλαγμένων προσπαθούν να βρουν τρόπους να σπάσουν το εμπάργκο!
Το μεγάλο κόλπο με τα νέα μεταλλαγμένα αναφέρεται στο επιστημονικό περιοδικό Science (Δεκ. 2015) και αναφέρεται η τεχνική γονιδιακής επεξεργασίας CRISPR-Cas9. Πίσω από αυτό βρίσκεται η νέα γενιά μεταλλαγμένων τροφίμων με νέους τρόπους, που θα παρακάμψουν τις νομοθεσίες απαγόρευσης που ισχύουν στην ΕΕ.
Η Greenpeace ήδη ενεργοποιήθηκε καταγγελτικά για το γεγονός αυτό απέναντι στην νέα μέθοδο της Monsanto. Όπως αναφέρει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, τα νέα μεταλλαγμένα δεν έχουν ξένο DNA μέσα τους, αλλά παράγονται με τροποποίηση του DNA του ίδιου του οργανισμού τους, με την εισαγωγή γενετικού υλικού από ένα παρόμοιο είδος ή με αναπαραγωγή από τους αντίστοιχους οργανισμούς «παλιάς» τεχνολογίας. Αυτό, επισημαίνει η Greenpeace, δεν τα κάνει περισσότερο φυσικά και όπως τα υπάρχοντα μεταλλαγμένα, μπορούν να προκαλέσουν μη αναστρέψιμες ζημιές στο περιβάλλον, στους ανθρώπους και στα ζώα.
Ήδη στις ΗΠΑ ξεκίνησαν τα νέα μεταλλαγμένα με το καλαμπόκι και τα μανιτάρια και ο κίνδυνος είναι ότι θέλουν να τα περάσουν ως μη μεταλλαγμένα. Ο κίνδυνος εδώ δεν βρίσκεται μόνον στα τρόφιμα, αλλά τον Απρίλιο 2015 έγιναν πειράματα στην Κίνα σε γενετική τροποποίηση εμβρύου. Ο κυριότερος φόβος είναι η γέννηση μωρών που θα έχουν υποστεί γονιδιακή επεξεργασία ευγονικού τύπου προτού εμφυτευθούν στη μήτρα. Μένει στους πολίτες να αντιδράσουν στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
(πηγή: «το ΠΟΝΤΙΚΙ»-28 απρ. 2016)
Μια πρόταση στα ΕΛΤΑ!
Το γραμματόσημο είναι μεν ένα μικρό χαρτάκι, αλλά έχει την μαγική ικανότητα να μεταφέρει εικόνες και μηνύματα. Σε πολλές χώρες του κόσμου υπάρχει το φαινόμενο της διαφθοράς και η Ελλάδα στον τομέα αυτό πάει να ξεπεράσει και αυτές τις μπανανίες της Λατινικής Αμερικής!
Σε κάποιες από αυτές τις χώρες οι κυβερνήσεις τους έσπευσαν να εκδώσουν σχετικά γραμματόσημα, θεωρώντας ότι αυτός ο τρόπος είναι αποτελεσματικότερος για την καταπολέμηση της διαφθοράς!
Χώρες που έβγαλαν στην κυκλοφορία γραμματόσημα με συνθήματα κατά της διαφθοράς είναι, το Μπαγκλαντές, η Σρι Λάγκα, η Νιγηρία, η Τυνησία κλπ.
Επειδή το γραμματόσημο έχει τη δύναμη να προβάλλει μηνύματα, οι Έλληνες ιθύνοντες θα μπορούσαν να το εκμεταλλευτούν. (Την ιδέα για μηνύματα κατά της διαφθοράς δίνει το περιοδικό… «Θεματικός φιλοτελιστής»).
Μια ακόμα ιστορία του κυρ’ Γιώργου
Ήταν λέει ένας Βοϊάτης γέροντας, σκυφτός από τα χρόνια, με κάτασπρα μακριά μαλλιά πριν πολλά χρόνια και του είπε την παρακάτω διδακτική ιστορία.
Την μεταφέρουμε εδώ όπως μας την είπε ο κυρ’ Γιώργος και είναι όπως την άκουσε και ο ίδιος από τον γέροντα εκείνο με την πύρινη ματιά και είναι ιστορία πολύ διδακτική…
Μια συμβουλή για όλους
Μια ιστορία θα σας πω, που γνώρισα έναν γέρο
Εδάκρυσαν τα μάτια μου, χωρίς να τον εξέρω.
Μια συμβουλή στον άνθρωπο γράφω προτού γεράσει
Να την διαβάζει πάντοτε και να μην την εξεχάσει.
Άμα γεράσει ο άνθρωπος δεν τον εσυμπαθούνε
Το θάνατο παρακαλούν να τον ξεφορτωθούνε.
Γι’ αυτό κράτα καημένε γέροντα τα περιουσιακά σου
Γιατί μια μέρα θα βρεθείς στο δρόμο από τα παιδιά σου.
Ο μεγαλύτερος εχθρός στον άνθρωπο γίνεται το παιδί του
Και ο καλύτερος φίλος του είναι η σύνταξή του.
Άμα γεράσει ο άνθρωπος και δεν αποσυντηρείται
Καλύτερα ο θάνατος παρά να τυρανείται.
Σε μια γωνιά τον βάζουνε το φουκαρά το γέρο
Και για να τον κοιτάζουνε χρειάζεται συμφέρον.
Άμα γεράσει ο άνθρωπος και φύγουν τα παιδιά του
Είναι απαραίτητο να έχει τη συντροφιά του.
Άμα φύγει ο ένας από τους δύο ο άλλος γίνεται κουρέλι
Ο ένας τον σπρώχνει από τη μια κι ο άλλος δεν τον θέλει.
Τη συμβουλή μου ανέλυσα και να μην την εξεχάσεις
Να τη διαβάζεις πάντοτε αλλά προτού γεράσεις.
Μπορεί η ιστορία αυτή να μοιάζει με όνειρο μαζί και παραμύθι, αλλά είναι ιστορία αληθινή που σε πολλούς έχει συμβεί και έχει αφήσει πολύ πόνο και στεναχώρια σε ανθρώπους με κάτασπρα κεφάλια! Ο κυρ’ Γιώργος κάτι θα ξέρει!
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ
