Το μυστικό του πετάλου: Μύθος και πραγματικότητα

Είναι μύθος ότι το πέταλο ταυτίζεται με την ιστορία του αλόγου!

Το πέταλο ταυτίζεται με την ιστορία του στάβλου και της αυτού μόνιμης υγρασίας!! Επίσης ταυτίζεται με την νεόκοπη ιστορία του τσιμέντου και της ασφάλτου!!! Όλα τα αρχαία άλογα, που ζούσαν στο ύπαιθρο δεν τα πετάλωναν, διότι το ζώο καταπονείται με μόνιμα καρφιά στα νύχια του, παρά το γεγονός ότι αποκτά σταθερότητα και πιστότητα στις ταχύτητες, σαν τον αθλητή που φοράει καρφιά (σπάικς)! Κι ο αθλητής όμως τα βγάζει όταν τελειώνει το άθλημα!Το ζώο έχει εντελώς άλλη συμπεριφορά χωρίς πέταλα! Οι ινδιάνοι και οι Μογγόλοι (για την ιστορία) το ήξεραν επίσης πολύ καλά!

Ειδικά τα ελληνικά ορεινά άλογα( τύπου πίνδου), που κυρίως χρησιμοποιούσαν οι σαρακατσαναίοι (έχοντας δημιουργήσει ξεχωριστή φυλή) έχουν τρομερή αντοχή στις αλπικές κλιματολογικές συνθήκες και το όποιο στην κυριολεξία κακοτράχαλο των ορέων, χωρίς πέταλα και χωρίς καθόλου σταυλισμό 365 μέρες ετησίως!!!

Λόγω δε της απίστευτης αντοχής τους, είναι δεκτικά της τεχνικής “αραβάνι” ή “καραισκίν” ( εναλλάξ τα δεξιά και τα αριστερά) ώστε για πολλά χιλιόμετρα να αναπτύσσονται σταθερές ταχύτητες, χωρίς να κουράζονται ή να κουράζουν τον αναβάτη και κυρίως να μην κουνάν καθόλου το φορτίο (το γάλα, ως γνωστόν ,άμα συνεχώς χτυπιέται για ώρα πήζει, βγάνει το βούτυρο κλπ)!!!

Τα ίδια άλογα που χρησιμοποιούσαν στις μεταφορές τους, το θέρος (όταν τα κοπάδια έβοσκαν στις κορυφές), τα νοικιάζανε στους αλωνάρηδες των ελληνικών οροπεδίων, έναντι αμοιβής σε είδος από τα γενήματα των χωραφιών !!! Ήταν οι “κουμπίνες’ της εποχής!!!YΓ:Οι κλέφτες στα Άγραφα πήγαιναν ΄ένα διάστημα καβάλα με την όπισθεν για να παραπλανήσουν το τούρκικο ασκέρι ότι ερχόταν, ενώ πήγαιναν!

Κώστας Μπομπότας