Έβαζαν νερό. Το έφερε ο κύριος Κοσμάς από το Τσουχούρι. Ήταν του παππού του!
Κάτι σαν κλειδαριά στον αχυρώνα με τα ζώα και τις ζωοτροφές. Και αυτό του παππού του!
“Τσοχούρι” στα Φάρασσα της Καππαδοκίας, ΒΑΘΥΛΑΚΚΟΣ στην επαρχία Σερβίων!
Έτσι λεγόταν εκεί. Τσοχούρι ήταν ένα από τα 7 χωριά στα Φάρασσα της Καππαδοκίας!
Την ιστορία με τα “ενθύμια” μας την διηγήθηκε ο κύριος Κοσμάς στον Βαθύλακκο, στο αποστακτήριό του για το τσίπουρο.
Ένας χώρος γεμάτος αναμνήσεις άλλης εποχής, ένα μικρό μουσείο και κάποια από αυτά τα έφερε από το Τσοχούρι, από το σπίτι – τότε – του παππού του! Του τα έδωσαν οι σημερινοί ιδιοκτήτες του σπιτιού!
Η Φαρασσιώτικη διάλεκτος, όπως μας είπε, ήταν ένα μείγμα από κυρίως αρχαία ελληνικά και λίγο από τουρκικά και αραβικά!
Έτσι έχουμε τώρα εδώ δύο από τα χωριά στα Φάρασσα, Τσοχούρι (Βαθύλακκος) και Τατσί (Πετρανά).
Με τον κύριο Κοσμά που μιλήσαμε, μας είπε πως είναι υπερήφανοι για τον Άγιο Αρσένιο και τον Άγιο Παϊσιο από τα Φάρασσα, όλοι οι Καππαδόκες!
Μας ενημέρωσε και για την συνάντηση που κάνουν όλοι οι Καππαδόκες κάθε χρόνο. Η περσινή εγινε στα Χανιά!
Την ονομάζουν αυτήν την συνάντηση “Γαβούστιμα”, που σημαίνει “συνάντηση”. “Βρεθήκαμε, αγαπηθήκαμε”!
Μας είπε και για τα 7 χωριά στα Φάρασσα: 1) Τσοχούρι (Βαθύλακκος). Είναι χωριό των Σερβίων.
2) Σατί.
3) Τατσί (Πετρανά). Είναι χωριό της Κοζάνης.
4) Χότσα.
4) Κίσκα.
6) Αφσαρί.
Μπες Γαρτάλ (Τα 5 αδέρφια)!
Μαθαίνουμε έτσι πως σε 2 από τα χωριά των Φαράσσων, έχουν δώσει οι Καππαδόκες πρόσφυγες εκείνα το ονόματα, στους δήμους Σερβίων και Κοζανης. Τον Βαθύλακκο (Τσοχούρι) και τα Πετρανά (Τατσί)!
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος
