Βάπτιση  ή όχι  παιδιού σε γάμο ομοφύλων; Άρθρο του Ευσταθίου Λαμπριανίδη 

Α. Δυστυχώς, Σήμερα 15-2-2024, πριν λίγα δευτερολεπτα ψηφίστηκε ο νόμος για τον γάμο ομοφύλων και την τεκνοθεσία.

Μπροστά μας έχουμε μία σκληρή πραγματικότητα. Αναφύεται ή όχι το θέμα της βάπτισης παιδιού σε γάμο ομοφύλων, εάν οι σε γάμο ομόφυλοι επιθυμήσουν να το βαπτίσουν; Η Εκκλησία μας, εάν αυτό συμβεί, θα βρεθεί  προ του ερωτήματος: «Βάπτισις ή μη»;   Δυοίν θάτερον. Ποίον το δέον γενέσθαι;

Συνεχίζω στο ίδιο πνεύμα με το πνεύμα του άρθρου μου με τίτλο : «Σε «γάμο» ομοφύλων τεκνοθετημένο παιδί», το οποίο ανηρτήθη στο διαδίκτυο.

Με ευγένεια, μειλιχιότητα  και ευπροσηγορία, καταθέτω απλές σκέψεις  και καλόπιστες ερωτήσεις πάνω στο επίκαιρο αυτό ζήτημα. Οι πρώτες δεκαέξι (16) σκέψεις και ερωτήσεις μου αναφέρθηκαν και αριθμήθηκαν στο προαναφερόμενο άρθρο. Κατωτέρω εκθέτω δεκαέξι (16) ακόμη σκέψεις και ερωτήσεις  (με συνέχιση όμως των αριθμήσεων),  ήτοι  :

17. Η Βάπτιση είναι ή όχι πράξη αγάπης; Τι είναι Αγάπη; Η αγάπη είναι συναίσθημα προσωπικής αφοσίωσης και έντονης στοργής. Στη φιλοσοφία, δε, η αγάπη είναι αρετή που εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια, συμπόνια και στοργή. «Αγάπης ουδέν μείζον ουδέν ίσον εστί».(=Από την Αγάπη τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο ή ίσο». Μένανδρος (342-290 π.Χ.), εξαίρετος Έλλην κωμικός ποιητής. Τι είναι χριστιανική αγάπη; Είναι η αγνή αγάπη του Κυρίου μας. Ο Ιησούς   μας νουθετεί: «Αγαπάτε αλλήλους». Κατά τις Γραφές μας, δε,  η χριστιανική αγάπη αναβλύζει από την αγνότητα της καρδιάς. (Προς Τιμόθεον Α΄1:5). Βάπτισις, λοιπόν, ή όχι  σε γάμου ομοφύλων βρέφους-παιδιού;

18. Η βάπτιση είναι ή όχι πράξη δικαιοσύνης; Ποιος είναι Δίκαιος; «Δίκαιος εστίν ουχ ο μη αδικών, αλλ΄ ο αδικείν δυνάμενος ου βούλεται». (= Δίκαιος είναι όχι αυτός που δεν αδικεί, αλλά αυτός που, αν και μπορεί να αδικήσει, δεν αδικεί).  Φιλήμων. Αρχαίος Έλλην συγγραφέας (361-263 π.Χ.). Κατά τον Πλάτωνα δε : «Δίκαιον εστί το προσήκον ενί εκάστω αποδιδόναι». (=Δίκαιο είναι αυτό που αξίζει να αποδώσεις στον καθένα ξεχωριστά). Δικαιούται εκκλησιαστικής βαπτίσεως ή όχι το νεογνό-παιδί των σε γάμο ομοφύλων;

19. Η βάπτιση είναι ή όχι πράξη σοφίας; Τι σημαίνει Σοφία; Σοφία είναι η γνώση χρησίμων, όχι η γνώση πολλών. «Σοφός εστίν ουχ ο πολλ΄(α) ειδώς, αλλ΄ ο χρήσιμ΄(α) ειδώς». (=Σοφός δεν  είναι αυτός που γνωρίζει πολλά, αλλά αυτός που γνωρίζει χρήσιμα). Αισχύλος 525-456 π.Χ. Σπουδαίος αρχαίος Έλλην τραγικός ποιητής. Ποίον λοιπόν είναι το χρήσιμον, το ωφέλιμον  επί της υπό της Εκκλησίας βαπτίσεως ή μη τέκνου;

20. Η βάπτιση είναι ή όχι πράξη φιλίας, κατά την αρχαιοελληνικήν του όρου έννοιαν; Φιλία εκ του αρχ. φιλέω-ώ = αγαπώ. Τι σημαίνει στα αρχαία ελληνικά Φιλία; «Φιλία εστί μία ψυχή  εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη». (= Φιλία (=αγάπη) είναι μία ψυχή που κατοικεί μέσα σε δύο σώματα). Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.). Ξεχωριστός αρχαίος Έλλην φιλόσοφος από τα Στάγειρα της ελληνικής Μακεδονίας. Ας το δούμε αυτό με χριστιανική ερμηνεία ; Μία ψυχή λοιπόν που βρίσκεται μισή στο σώμα του υπό βάπτιση  (ή μη) τέκνου σε γάμο ομοφύλων και μισή στο υπόλοιπο Σώμα της Εκκλησίας;

21. Η βάπτιση είναι ή όχι πράξη διανοίας; Τι σημαίνει Διάνοια; Κατά τον Πλάτωνα (424-348 π.Χ) : «Ο εντός της ψυχής προς (ε)αυτήν διάλογος επωνομάσθη διάνοια».(= Διάνοια δηλ. είναι, κατά τον Πλάτωνα, κορυφαίο αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, μαθητή του Σωκράτη, ο εντός της ψυχής διάλογος με τον εαυτό της ή ο εντός της ψυχής διάλογος της ίδιας με τον εαυτό της). Ποιος είναι (ή θα είναι) ο δικός μας εκκλησιαστικός εσωτερικός διάλογος με το θέμα της βάπτισης (ή μη) του νεογνού-παιδιού; Ποίος θα είναι ο εσωτερικός διάλογος επί μη βαπτίσεως; Ο τελευταίος θα είναι ή όχι οδυνηρός;

Εξ όλων των ανωτέρω αυτών σκέψεων-ερωτήσεων, αναδύεται ή όχι η αρχαία ελληνική φιλοσοφική σκέψη ως πρόδρομος της χριστιανικής διδασκαλίας;

22. Εμείς οι θεμιστοπόλοι, δηλ. οι λειτουργοί της δικαιοσύνης (δικαστές, δικηγόροι, νομικοί) τηρούμε απαρέγκλιτα, με ευλάβεια την λατινική αρχή : «Nullum crimen nulla  poena sine lege» (= καμία τιμωρία, καμία ποινή άνευ νόμου (=γραπτού αδικήματος)). Τελεί ή όχι αδίκημα (γραπτό ή άγραφο), και αν ναι, ποίον,  ένα χαρωπό νεογνό, μωρό, παιδί που τεκνοθετείται σε  γάμο ομοφύλων;

23. Ο Κύριος καλεί ή όχι στην αγκαλιά Του όλους : «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν…..», και δη τα νεογέννητα, τα νεογνά, τα μωρά, τα βρέφη, τα νήπια, τα παιδιά; Είναι δυνατός ή όχι ο αποκλεισμός τινός εκ του εισαγωγικού   Ιερού Μυστηρίου του Βαπτίσματος και η αποκοπή του εκ του Σώματος της Εκκλησίας μας;

24. Εις το κείμενον του Αποστόλου κατά την δεκάτην  πέμπτην Κυριακήν, εις την Θείαν Λειτουργίαν της Κυριακής της 4^ης Φεβρουαρίου 2024 ηκούσαμεν κατά την ανάγνωσίν αυτού την φράσιν «…διωκόμενοι αλλ΄ ουκ εγκαταλειπόμενοι ….». Ήγουν εν προκειμένω : μήπως «το υπό της Πολιτείας «διαχειριζόμενον», αλλ΄ υπό της Εκκλησίας μη  εγκαταλειπόμενον   δια της βαπτίσεως  (ή μη) νεογνόν-παιδίον»;

25. Ποίον είναι το μείζον και ποίον το έλασσον;  Είναι η αγάπη του Χριστού  το έλασσον;

26. Με την μη βάπτιση το παιδί θα στερηθεί ή όχι των Μυστηρίων του Βαπτίσματος, του Χρίσματος, του Γάμου, της Εξομολογήσεως και της Θείας Κοινωνίας του Σώματος και του Αίματος του Ιησού; Βαπτιζόμαστε και χριόμαστε για να κοινωνούμε ή όχι  του Σώματος και του Αίματος  του Κυρίου;

27. Με τη βάπτισή του το παιδί θα έχει ή όχι, μεγαλώνοντας, πρόσθετο κίνητρο να προβεί σε προσκυνηματικές επισκέψεις σε θρησκευτικούς μας προορισμούς, εντός και εκτός Ελλάδος. Στους Αγίους Τόπους, στο Άγιο Όρος, στα Μετέωρα, σε Μονές, σε Μοναστήρια, με την τήρηση βέβαια του γενικού όρου της απαγορεύσεως  ή μη λόγω φύλου, όπου υπάρχει ο όρος αυτός;

28. Στο σχολικό του περιβάλλον ένα μη βαπτισμένο παιδί σε γάμο ομοφύλων  θα έχει την συμμαθητική του παρέα. Το ένα παιδάκι, λοιπόν, την ημέρα της χριστιανικής ονομαστικής εορτής του, θα λέγει : «Σήμερα είναι του Αγίου …..(τάδε). Φέρω το όνομά του. Θέλω να σας κεράσω». Θα δέχεται, δε, τις ευχές των συμμαθητών του για χρόνια πολλά. Ένα άλλο παιδάκι θα λέγει : «Εγώ γιορτάζω  .. αύριο. Θα σας κεράσω κι εγώ με τη σειρά μου στη γιορτή μου». Θα ομιλούσε ή όχι για χριστιανική ονομαστική του γιορτή και για κέρασμα ένα μη βαπτισμένο παιδί;  Μήπως θα έχουμε, από τη μια,  τα βαπτισμένα παιδιά χαρούμενα κατά τη μέρα της γιορτής τους, κι από την άλλη, το μη βαπτισμένο  λυπημένο, νωθρό, άβολο στη γωνία, αν ήθελε να ήταν βαπτισμένο;

29. Αποκλείεται το ενδεχόμενο, ένα παιδάκι (σε γάμο ομοφύλων) ως βαπτισμένο, ζώντας και διάγοντας το βίο του κοντά και μέσα στην Εκκλησία μας, όταν μεγαλώσει, να προσφέρει όχι μόνον υπηρεσία αλλά και διακονία;

30. «Ου μετανοείν, αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν». (=Ο φρόνιμος άνθρωπος δεν πρέπει να μετανοεί, αλλά να προνοεί). Επίμαρχος (530-440 π.Χ.), σπουδαίος έλληνας, ποιητής μας, από το σπουδαίο νησί μας Κω, το νησί του Ιπποκράτη. Τουτέστιν:  Ο σοφός άνδρας φαίνεται από το αν προνοεί ή  από το αν μετανιώνει; Στην δεύτερη περίπτωση θα έχει ήδη πληγεί ή όχι  το κύρος του;  Θα έχει ήδη τρωθεί  ή όχι η αίγλη του;

31. Η μη βάπτιση θα έδειχνε ή όχι παραίτηση; Θα σήμαινε ή όχι  εγκατάλειψη; Η αξιοσέβαστος Εκκλησία μας καλείται ή όχι τώρα να δώσει τον χριστιανικό της αγώνα και εδώ,  (αγών) που θα είναι κοπιώδης και επίπονος,  για όσα θα πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα, με την ίδια την Εκκλησία μας ως Μητέρα-Καθοδηγήτρια; Μήπως η αξία σεβασμού Εκκλησία μας από αυτήν την ακανθώδη δοκιμασία που καλείται να υποστεί,  στο τέλος της ημέρας θα βγει  κερδισμένη; Μήπως με τον εργώδη αυτόν νέο αγώνα της η Εκκλησία μας προσεγγίσει περισσότερο και τους ίδιους τους σε γάμο ομοφύλους;

32. Μήπως η αγία  Εκκλησία μας θα πρέπει να βλέπει κάθε περίπτωση παιδιού σε γάμο ομοφύλων  ξεχωριστά, αλλά πάντα με το βλέμμα  προς λύση χρήσιμη, ωφέλιμη για το παιδί, επί όλων  αυτών (των περιπτώσεων), (με ή) χωρίς κεντρική  απόφασή της με αυτό το περιεχόμενο;

Β.  Οι σε γάμο ομόφυλοι καλούνται ή όχι τώρα να αναλάβουν την ευθύνη τους  στον σωστό τρόπο διάπλασης της αγνής ψυχής  και του χαρακτήρα του παιδιού τους,  καθώς και στον σωστό τρόπο  ανατροφής  του;   Οι τρόποι αυτοί θα πρέπει ή όχι να συνάδουν με τις ηθικές αξίες και τις αρετές της ελληνικής κοινωνίας;  Οι σε γάμο ομόφυλοι θα πρέπει ή όχι να επιδιώξουν, για το καλό του παιδιού,  κάθε συνεργασία με την Πολιτεία, αλλά και με την Εκκλησία;

Γ.  Προς την Πολιτεία:

1. Γιατί στερούμε από ένα παιδί σε γάμο ομοφύλων τη δυνατότητα να έχει και μάνα και πατέρα; Δεν είναι αυτό ατομικό δικαίωμα; Δεν είναι  και το παιδί αυτό πολίτης; Δεν είναι ξεχωριστή προσωπικότητα; Γιατί το παιδί να είναι προορισμένο να στερηθεί ή μάνα ή πατέρα; Γιατί η ευρεία Πολιτεία, ως Βουλή, αυτό το προσπερνά αθόρυβα;  Δεν καταστρατηγείται, έτσι, η θεμελιώδης συνταγματική μας  αρχή (περί) της ισότητος των πολιτών;

2. Ποία επιπλέον πρόνοια θα επιδείξει η ίδια η Πολιτεία προς το παιδί σε γάμο ομοφύλων και ποια  ειδικότερα πρόσθετα νομοθετικά  μέτρα θα λάβει, προς μείζονα  φροντίδα του;

Τα ερωτήματα αυτά προς την Πολιτεία δεν τίθενται με τα χαρακτηριστικά Ερωτήσεως κατά τα άρθρα 126-128 του Κανονισμού της Βουλής ή και Επερωτήσεως κατά τα άρθρα 134-137 του Κανονισμού της Βουλής, από πρόσωπο έχον την βουλευτική ιδιότητα, αλλά με τη μορφή «ερωτήσεως» ή και «επερωτήσεως», από απλό πολίτη, προς την «ευρύτερη» Πολιτεία πλέον, ως θεσμική οντότητα, καθ΄ ην στιγμήν ο νόμος ψηφίστηκε από ευρύτερη πλειοψηφία βουλευτών πέντε κομμάτων, για την περίπτωση που δεν εξαρκούν τα υφιστάμενα ή νεοψηφισμένα νομοθετικά μέτρα, προς μείζονα εξυπηρέτηση του συμφέροντος του παιδιού ομοφύλων σε γάμο.   Προς τούτο : «Κυρίες και Κύριοι της Βουλής, λάβετε τα μέτρα σας, τα προσήκοντα (νομοθετικά) μέτρα».    15-2-2024