Zητείται φαιά ουσία. του Αρκτούρου

Σ’ αυτήν την χώρα, έχουμε παρανοήσει κάποια πράγματα. Και θα μου πείς, εσύ θα μας διαφωτίσεις; Η
απάντηση είναι “ποτέ δεν ξέρεις”.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν.
Όταν στέλνουμε το παιδί μας στο σχολείο, θέλουμε το μεσημέρι να το πάρουμε πίσω. Γι’ αυτό
πληρώνουμε διευθυντές σχολικών μονάδων, διευθυντές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προϊσταμένους
περιφερειακού επιπέδου, δημάρχους, περιφερειάρχες, ανώτερους υπουργικούς υπαλλήλους και τις
πολιτικές ηγεσίων αυτών.
Αν το παιδί μας δεν γυρίσει στο σπίτι, σημαίνει ότι δεν κάνατε καλά την δουλειά σας. Σε μια
ευνομούμενη πολιτεία, θα είχατε πάρει τον πούλο, πριν αλέκτωρ λαλήσει. Ως εκ τούτου,
ευχαριστούμε, αλλά η παραίτησή σας μάς είναι παντελώς αδιάφορη. Τέλος.
Όταν ένας θάνατος επισκιάζει το δημόσιο συμφέρον, την επόμενη μέρα κηρύσσουμε εθνικό πένθος,
για να δείξουμε απλώς ότι είναι άλλο πράγμα να πεθαίνεις στα καλά του καθουμένου, κι άλλο να
πεθαίνει η πεθερά σου. Δεν είναι όλα εξίσου δυσάρεστα.
Όταν αστυνομικός πυροβολεί πολίτη (για οποιονδήποτε λόγο), βγάζουμε μια επίσημη ανακοίνωση που
λέει ότι ο τύπος αυτός αποπέμπεται από το Σώμα, με απόφαση του Υπουργού “Προστασίας του
Πολίτη”. Δεν θα σας είναι και πολύ δύσκολο, άλλωστε. Εδώ και τρία χρόνια, κυβερνάτε μια ολόκληρη
χώρα με υπουργικές αποφάσεις και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Και ούτε θα καταλυθεί
περισσότερο η Δημοκρατία, με μία επιπλέον. Σας την χαρίζουμε.
Η Δικαιοσύνη θα κρίνει αν κάποιος ενήργησε στο πλαίσιο των νόμων που εσείς φτιάχνετε, συνεπώς
μπορείτε να επαναφέρετε τον υπάλληλό σας στην υπηρεσία του, εφόσον “δικαιωθεί”, αλλά σε
ανύποπτο χρόνο. Με το να τον καλύπτετε, ενισχύετε την ευρεία παραδοχή ότι το δικαστικό σύστημα
συνεργάζεται στενά με την εκάστοτε κυβέρνηση. Αν δεν το κατάλαβες, μην βιαστείς να πας
παρακάτω.
Δεν ξέρω ποιός είναι ο γελοίος που προώθησε την αντίληψη ότι εμπιστευόμαστε την Δικαιοσύνη,
γενικώς και αορίστως. Σεβόμαστε τον θεσμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εμπιστευόμαστε την κρίση
του και τις δυνατότητές του, άνευ όρων. Και τα παππούδια τα σέβομαι, αλλά δεν εμπιστεύομαι
κανέναν συνταξιούχο να μου κάνει επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης, ακόμα και αν έχει
πτυχίο και εμπειρία κορυφαίου καρδιοχειρουργού.
Με το να μην θίγουμε, διαχρονικά και συστηματικά, όλα τα ζητήματα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα
με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση την Τσιγγάννων, το μόνο που καταφέραμε είναι να δώσουμε
άπειρα επιχειρήματα εναντίον τους στην άκρα Δεξιά. Αλλά και το χειρότερο, όταν κάποιος
προοδευτικός πολίτης θελήσει να τα συζητήσει, χρίζεται ακραίος και μισαλλόδοξος, σύμφωνα με την
Βίβλο της Αριστεράς και της Προόδου (τύπου ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά καθόλου σύρριζα).
Η με ευθύνη του κράτους συνένωση διάσπαρτων Τσιγγάνικων οικισμών σε έναν μεγάλο, όπως ο
οικισμός της Αγίας Σοφίας, στον Δήμο Δέλτα της Θεσσαλονίκης, το μόνο που κατάφερε ήταν να
απομονώσει (και να στιγματίσει) πλήρως αυτές τις κοινωνικές ομάδες. Αποτέλεσμα; Περιθωριοποίηση
και εγκληματικότητα. Το σύστημα αναπαράγει τον εαυτό του.
Οι Τσιγγάνοι έπρεπε συν τω χρόνω να υποβοηθηθούν, ή ακόμα και να εξαναγκαστούν (όπως
εξαναγκάζονται οι κάτοικοι της Ποντοκώμης και της Μαυροπηγής Κοζάνης, για παράδειγμα), με στόχο
να εγκατασταθούν μέσα στις πόλεις και τα χωριά, όπως ακριβώς συνέβη στην περίπτωση των
Αλβανών οικονομικών μεταναστών. Γιατί δεν χτίσαμε απομονωμένες συνοικίες και για τους Αλβανούς;
Η απάντηση είναι ότι απλώς τους χρειαζόμασταν, αφού εμείς δεν θέλουμε να δουλέψουμε στα
χωράφια. Αν πάλι η λέξη “εξαναγκασμός” σε χαλάει, σου θυμίζω απλώς ότι δεν χρειάστηκε να
καταναλώσεις ιδιαίτερη ποσότητα φαιάς ουσίας, πριν συμμορφωθείς προς τας υποδείξεις, κατά τα
τελευταία τρία έτη.
Οι Τσιγγάνοι είναι από τους τελευταίους που έχουν απομείνει, σε όλη την Ευρώπη, που ασχολούνται
με παραδοσιακά επαγγέλματα, όπως του οργανοπαίκτη λαϊκών ασμάτων και σκοπών, αλλά και του
σιδηρουργού. Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, το γεγονός ότι στις περισσότερες γαμήλιες
εκδηλώσεις, στην Ελλάδα, όλο και κάποιον Τσιγγάνο θα δεις να άδει ή να παίζει το όργανό του·
ομοίως και στα πανηγύρια. Κατ’ αυτήν την άποψη, θα μπορούσαν και οι Τσιγγάνοι να φανούν πολύ
περισσότερο χρήσιμοι (πχ. να φορολογούνται, όπως ακριβώς και εσύ).
Όταν ζεις εκτός μιας κοινωνίας, για ποιόν λόγο να την σεβαστείς; Εδώ καλά-καλά δεν την σέβονται
όσοι ζουν μέσα σε αυτήν (και από αυτήν, για να μην πω και εις βάρος της). Αλλάζουμε θέμα.
Δύο αξιοσέβαστες κυρίες που σέβονται τον εαυτό τους και θέλουν να παρεμβαίνουν στα δημόσια
πράγματα, θα έπρεπε να λύνουν τις διαφορές τους με έναν πιο φιλικό τρόπο, όπως για παράδειγμα
πίνοντας ένα καφεδάκι και συζητώντας νηφάλια, για όλα τα θέματα. Δύο αξιοσέβαστες κυρίες που
σέβονται τον εαυτό τους και θέλουν να παρεμβαίνουν στα δημόσια πράγματα, θα έπρεπε να
γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι αποτελούν πρότυπο για χιλιάδες ανθρώπους που διαβάζουν τις
ασυναρτησίες τους, με πολύ μεγάλη υπομονή. Δύο αξιοσέβαστες κυρίες που σέβονται τον εαυτό τους
και θέλουν να παρεμβαίνουν στα δημόσια πράγματα, δεν οδηγούν τις διαφωνίες τους στα δικαστήρια,
ειδικώς όταν αυτές ξέσπασαν σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να
βάλουν ένα επιπλέον λιθαράκι στον έλεγχο των social media, της ελευθερίας της έκφρασης
συμπεριλαμβανομένης.
Χεστήκαμε αν θα πάμε σε εκλογές μερικούς μήνες νωρίτερα. Το θέμα είναι ότι έχετε όλοι σας μπει σε
πιο προεκλογική περίοδο πεθαίνεις, αφήνοντας την χώρα -και όλους εμάς- έρμαιο των προσωπικών
σας επιδιώξεων.
Η επίσημη προεκλογική περίοδος αρχίζει από την στιγμή που προκηρρύσονται οι εκλογές, έως και
μερικά 24ωρα πριν την κάλπη (“Κωδικοποίηση σε ενιαίο κείμενο των διατάξεων της νομοθεσίας για
την εκλογή βουλευτών”, π.δ. 26/2012 (Φ.Ε.Κ. Α’ 57/15-3-2012), άρθρο 31, παρ. 4, όπως
τροποποιήθηκε και ισχύει). Συνεπώς, είστε όλοι σας παράνομοι.
Θα ψηφίσω μόνο όποιον απαντήσει πλήρως και ικανοποιητικώς στις ερωτήσεις που θα του υποβάλω.
Υποψήφιος βουλευτής ή άλλο πολιτικό πρόσωπο που δεν θα συμφωνήσει συνάντηση, ή άλλης μορφής
επικοινωνία μαζί μου, όπου και θα τεθεί στην κρίση μου, δεν θα λάβει ψήφο.
Από την στιγμή που αποφασίζεις να εκθέσεις την προσωπική ή κοινωνική σου ζωή στο διαδίκτυο, θα
κριθείς και αναλόγως. Μόνο στην Ελλάδα δικαιούσαι να ανεβάζεις φωτογραφίες στο Instagram, ενώ
όλοι οι άλλοι θα πρέπει απλώς να σε γλείφουν. Μην ανεβάζετε φωτογραφίες, για να μην κριθείτε.
Τόσο απλό.
Ιδεολογία έχει κανείς, όταν ζει με αυτήν. Κομμουνιστές της Εκάλης και φιλάνθρωποι με ιδιωτικά
νησιά, απλώς επιβεβαιώνουν ότι ζούμε στην εποχή της απόλυτης παρακμής και παραχάραξης των
χρηστών ηθών. Αμήν.
Το να φτιάχνεις κουραμπιέδες και μελομακάρονα, επ’ ουδενί δεν συγκρίνεται με το να τα αγοράζεις.
Το να μην προλαβαίνεις είναι κατανοητό και σεβαστό, αλλά το να μην ξέρεις ή να μην θέλεις να
μάθεις, ή ακόμα χειρότερα απλώς να βαριέσαι, δεν λέγεται φεμινισμός, αλλά φεμινισμός του
μελομακάρονου (στο λέω πολύ ευγενικά, με όρους Χριστουγέννων).
Σταματήστε την λεπροποίηση όσων έχουν κορωναϊό, μέσω της προώθησης της απομόνωσης και της
δαιμονοποίησης του κρούσματος. Το όλο θέμα έχει καταντήσει μια αηδία. Δεν κυκλοφορεί κανένας.
Τα μικρά καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Ολόκληροι δρόμοι σε μεγάλες επαρχιακές
πόλεις συναγωνίζονται σε κίνηση το κοντινότερο νεκροταφείο (για τα χωριά δεν συζητώ καν). Η
προτροπή απευθύνεται σε όλους, είτε αυτούς που πατούν το κουμπί, είτε αυτούς που χορεύουν κατά
παραγγελία. Μην βιαστείς να βγάλεις την ουρά σου απ’ έξω.
Τρίτος ολόκληρος χρόνος (2020, 2021 και 2022) που ζούμε κάτω από αυτό το καθεστώς τρόμου και
βλακείας, ενώ οι δημοσιογράφοι δεν τολμούν καν να ρωτήσουν “Μα, με συγχωρείτε, αλλά γιατί η
αντίθετη άποψη θα πρέπει εκ των προτέρων να θεωρείται εσφαλμένη ή ψευδής;”. Την περασμένη
εβδομάδα, η δημοσιογράφος κ. Χριστίνα Τσόρμπα, συνομίλησε ζωντανά με τον Πρόεδρο του
Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου. Με περισσή αλαζονεία, ο τύπος αυτός (πλαστικός χειρουργός,
παρακαλώ) παραδέχθηκε ότι το να απομακρυνθούν οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί, ήταν σωστή
κίνηση, διότι αποτελούσαν “κακό παράδειγμα”. Ρωτώ εγώ, λοιπόν, αφού κανένας δημοσιογράφος
δεν τολμάει: Πόσο “καλό παράδειγμα” ήταν το να οδηγείτε στα δικαστήρια τους συναδέλφους σας
που δεν ήθελαν να εμβολιαστούν οι ίδιοι, ή εν πάση περιπτώσει είχαν την δική τους επιστημονική
γνώμη για ένα φαρμακευτικό προϊόν; Από τους ελάχιστους ακαδημαϊκούς μου δασκάλους, με όλη την
σημασία της λέξης, έμαθα ένα και μόνο πράγμα: δεν υπάρχει επιστήμη χωρίς αμφισβήτηση. Πουλάτε
φύκια για μεταξωτές κορδέλες, κ. Παντογνώστη της αλλαντικής τοξίνης και του υαλουρονικού οξέος.
Το να χαροπαλεύει ένας άνθρωπος στην ενταντική, ενώ εσύ κοιτάς αν είναι άσπρος ή μαύρος, αυτό
λέγεται και είναι ένα και μόνο πράγμα: ρατσισμός. Ακόμα κι έτσι, όμως, θα μπορούσαμε να
αξιοποιήσουμε θετικά μια τέτοια άσχημη συγκυρία, κατά την οποία ανέρχεται στην επιφάνεια όλη η
δυσωδία της κοινωνίας μας και των αντιλήψεών της. Από το να αναλωνόμαστε στο ποιός φταίει,
μπορούμε απλώς να ανοίξουμε την μεγάλη συζήτηση για το πόσο βαθιά ρατσιστές είμαστε. H αποδοχή
είναι μια καλή αρχή. Carpe diem.
Δεν υπάρχουν ευτελή ποσά, σε μια χώρα με χρέος 500 δισεκατομμύρια και ανεργία στον θεό, κι αν
υπάρχουν, να περάσετε και να μου αφήσετε όλοι σας από 20 ευρώ.
Όταν έχεις στο κόμμα σου λαμόγια σαν την Εύα Καϊλή και τον Ανδρέα Λοβέρδο, δεν περιμένεις να
καεί το πελεκούδι, για να τους διαγράψεις. Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν