Από τη
Ρίτα Μελά
Οι άνθρωποι μέσης ηλικίας που χάνουν τις οικονομίες τους είναι πιθανόν τα επόμενα χρόνια να απολέσουν και τη ζωή τους, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Journal of the American Medical Association».
Επιστημονική ομάδα της Ιατρικής Σχολής Feinberg του πανεπιστημίου Northwestern στο Σικάγο, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Λίντσεϊ Πουλ, μελέτησε 8.714 ηλικιωμένους Αμερικανούς, 51-61 ετών, που είχαν συμμετάσχει σε μελέτη υγείας το διάστημα 1994-2014.
Διαπίστωσε ότι όσοι είχαν χάσει τις περισσότερες από τις αποταμιεύσεις τους ήταν πιθανότερο να πεθάνουν τα επόμενα 20 χρόνια. Συγκριτικά με άτομα που είχαν διατηρήσει τις οικονομίες τους, όσοι είχαν χάσει τουλάχιστον το 75% των χρημάτων που είχαν στην τράπεζα για ώρα ανάγκης σε διάστημα δύο ετών ήταν πάνω από 50% πιθανότερο να πεθάνουν σε εύρος 20ετίας.
Καταγράφηκαν 65 θάνατοι ανά 1.000 άτομα στην ομάδα της απώλειας των τραπεζικών καταθέσεων, σε ετήσια βάση, συγκριτικά με 31 θανάτους ανά 1.000 άτομα στην ομάδα που είχε διατηρήσει τις αποταμιεύσεις της.
Ωστόσο, εντύπωση προκάλεσε στους ερευνητές και η συχνότητα του φαινομένου της οικονομικής αυτής απώλειας.
Πάνω από το 1/4 των συμμετεχόντων είχαν χάσει τα χρήματά τους σε κάποια φάση της 20ετούς μελέτης και ένα 7% δεν είχε καθόλου χρήματα στην άκρη ή άλλους πόρους.
Η δρ Πουλ εξηγεί ότι από τη μελέτη δεν μπορεί να εξηγηθεί πώς η οικονομική απώλεια συντελεί σε πρώιμο θάνατο. Ομως, εικάζει ότι το στρες, που συνεπάγεται η οικονομική αβεβαιότητα, ειδικά στην τρίτη ηλικία, μπορεί όντως να έχει επιπτώσεις στην υγεία.
Επίσης, τα άτομα που χάνουν τις αποταμιεύσεις τους ενδεχομένως να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε καταστάσεις, όπως η αγορά φαρμάκων και υπηρεσιών υγείας.
Ακόμα, ο περιορισμός του εισοδήματος μπορεί να σημαίνει ότι ο ηλικιωμένος δεν έχει τη δυνατότητα αγοράς υγιεινών τροφίμων ή συνδρομής σε ένα γυμναστήριο, ενώ μπορεί να αναγκάζεται να ζει σε ένα λιγότερο ασφαλές περιβάλλον για τη σωματική ακεραιότητά του.