Να δώσουμε ένα δίκιο στην κ. Ολγα Γεροβασίλη η οποία ρώτησε, σχετικώς με την επέμβαση της αστυνομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, τον κ. Γιώργο Γεραπετρίτη: «Τηρήθηκε η αρχή της αναλογικότητας βάσει της οποίας πρέπει να λειτουργεί η αστυνομία κ. Γεραπετρίτη, όταν για μία κλειδαριά ψεκάζονται 200 φοιτητές;» (ΕΡΤ 18.11.2019). Η απάντηση είναι: δεν τηρήθηκε. Σε ευνομούμενα κράτη θα είχαν προσαχθεί όλοι εκείνοι που διέπραξαν το αδίκημα της καταστροφής δημόσιας περιουσίας και θα ήταν στον εισαγγελέα για τα περαιτέρω.
Δεν μας εκπλήσσει η αριθμητική της πρώην υπουργού περί «200 φοιτητών»· στις φωτογραφίες μετριούνται λιγότεροι από 100, αλλά πάντα το «κίνημα» υπερβάλλει στους αριθμούς. Το ερώτημα είναι, αφού δεν έγιναν προσαγωγές, πώς γνώριζε η ίδια ότι οι «200» ήταν φοιτητές. Δύο που συνελήφθησαν, δεν ήταν. Από την άλλη, πώς γνώριζε τις προθέσεις τους; Δηλαδή, όταν εμφανίζονται κάποιοι άνθρωποι και με σιδεροπρίονο κόβουν την αλυσίδα που αποκλείει την πρόσβαση σε ένα δημόσιο κτίριο, τι κάνει η αστυνομία; Χειροκροτά την παρανομία; Μένει απαθής; Κι αν ανάμεσα στους «διακόσιους» (ας πούμε φοιτητές) μπούκαραν και κάποιοι εμπρηστές, τι θα λέγαμε στα αποκαΐδια του πανεπιστημίου; «Μπράβο στην αστυνομία που δεν έκανε τίποτε;». Δεν είναι σενάριο φαντασίας. Στην κατάληψη του 1991 κάηκαν η πρυτανεία του ΕΜΠ, πολύτιμοι πίνακες, βιβλία και αρχεία του Ιδρύματος.
Είναι απίστευτη η επικοινωνιακή σπέκουλα που κάνουν οι αριστεριστές και αναπαράγουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι του ΣΥΡΙΖΑ. «Το να μπαίνουν και βγαίνουν άνθρωποι σε ένα δημόσιο χώρο δεν με βρίσκει να διαφωνώ. Οι παραβατικές συμπεριφορές εντός του πανεπιστημίου είναι αυτές που συνιστούν πρόβλημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ποινικοποιήσουμε συλλήβδην τη ζωή ενός πανεπιστημίου», είπε η κ. Γεροβασίλη. Αλήθεια, στο γραφείο της, όταν ήταν υπουργός, έμπαιναν κι έβγαιναν άνθρωποι, χωρίς έλεγχο, διότι ο χώρος είναι του Δημοσίου; «Ποινικοποιήθηκε συλλήβδην η ζωή του υπουργείου», διότι κάποιος ρωτά στην είσοδο «πού πάτε και τι θέλετε να κάνετε;».
Βεβαίως, στα ΑΕΙ δεν θα έπρεπε να υπάρχουν περιορισμοί εισόδου και εξόδου. Γίνονται αναγκαίοι διότι διάφορα «καλόπαιδα» έφτιαξαν συμμορίες, αποθήκευαν υλικά για εφόδους στην αστυνομία, έγιναν «προστάτες» του παρεμπορίου στο προαύλιο του Πανεπιστημίου, μπούκαραν στο γραφείο του πρύτανη και το έκαναν γης μαδιάμ (22.5.2019), πλάκωσαν στο ξύλο ένα άτομο με ειδικές ανάγκες που εκλήθη από φοιτητές να μιλήσει (11.11.2017), γενικώς ασκούν μια χαμηλής έντασης τρομοκρατία που ανάγκασε τη Σύγκλητο να κλείσει τη σχολή επί μία εβδομάδα.
Είναι θετικό ότι η κ. Γεροβασίλη αντιλαμβάνεται πως «οι παραβατικές συμπεριφορές εντός του πανεπιστημίου συνιστούν πρόβλημα». Το ερώτημα είναι τι θα κάνουμε γι’ αυτές. Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, «τίποτε», δεν επαρκεί.
