Από της αυγής το χάραμα
και μέχρι τον ερχομό της νύχτας
σε δρόμους πολυσύχναστους
και πάντα κοντά στα φανάρια
εκατοντάδες απλωμένα χέρια
πλησιάζουν τα αυτοκίνητά μας
με ψιθύρους ικεσίας!
Μικρά παιδιά στο Θεού το έλεος
ασταμάτητα πηγαινοέρχονται
με ήλιο, με κρύο ή βροχή
και δοκιμάζουν κάθε μέρα
τις εσωτερικές αντοχές μας.
Σχολείο, έπρεπε να είναι
τα όνειρά τους να ζωγραφίζουν
σε τετράδια ιχνογραφίας
αντί να ζητιανεύουν κέρματα
για λογαριασμό όλων αυτών
που τους εκμεταλλεύονται!
Η πολιτεία με τους θεσμούς της
όπως πάντα απουσιάζει
το ίδιο και οι κοινωνικές δομές!
Οι πολίτες άνθρωποι
απλοί παρατηρητές του φαινομένου
πάντα βιαστικοί και πολυάσχολοι
δεν έχουν ούτε μια στιγμή χρόνου
να κάνουν κάποιες σκέψεις
ή να ξεδιπλώσουν αισθήματα!
Όλοι τρέχουν για τον εαυτούλη τους..
Κρίνουν και κατακρίνουν
και πάντα για όλα οι άλλοι φταίνε!
Στον κόσμο της σημερινής ατομοκρατίας
πλήρως εθισμένοι όλοι οι άνθρωποι
σε ό,τι ατιμάζει την αξία της ζωής
όλο και χάνουν τον ανθρωπισμό τους
κι έτσι θα συνεχίσουν να ζουν!
Δικό τους δημιούργημα είναι
η κοινωνία δίχως δομές πρόνοιας
και με την αγάπη φευγάτη για πάντα!
