Έλεγα να μην το γράψω. Η έντονη όμως ανησυχία μου από την απόλυτη πρωτοβουλία κινήσεων που αναπτύσσει η Τουρκία του Ερντογάν και την παθητικά αμυντική και αμήχανη στάση των αντιστοίχων πολιτικών μας ηγετών, σε συνδυασμό με παλαιότερη υπηρέτησή μου επί τριετία στην Τουρκία, με ώθησαν να δημοσιοποιήσω ένα στοχασμό, ένα λυπηρό στοχασμό αλληγορικής ειρωνείας.
Όλοι βλέπουμε, ακούμε και διαβάζουμε σχεδόν καθημερινά τον ηγέτη της γείτονος χώρας, τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος στηριζόμενος κυρίως στην ισχύ των Ενόπλων του Δυνάμεων, προωθεί την χώρα του στο βάθρο της περιφερειακής δύναμης. Χρόνια τώρα ζούμε κάτω από τις συχνές απειλές του, που μερικές φορές αγγίζουν τα όρια του ημετέρου εξευτελισμού. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός σε συνδυασμό με την όσμωση κεμαλισμού-ισλαμισμού που επιδιώκει, είναι βασική στρατηγική του επιλογή, προς αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κάτι που είναι και το όνειρό του!
Οι θλιβεροί πολιτικοί μας με την αδράνειά τους, του αφήνουν απίστευτα περιθώρια πολιτικών ελιγμών! Δεν ενισχύουν τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, όπως επιβάλλεται βάσει των υπαρχόντων απειλών, γι αυτό και ακολουθούν μια φοβική πολιτική «εξορκίζοντας» ότι έχει να κάνει με μία πιθανή σύγκρουση.
Στην ελληνική πολιτική σκηνή κυριαρχούν οι γνωστές οικογένειες και τα γνωστά τους δόγματα «Η Κύπρος κείται μακράν» και «Δεν διεκδικούμε τίποτε». Έτσι οι απόγονοι και οι κλώνοι αυτών χρησιμοποιούν πολιτικές συνεχούς οπισθοχώρησης που τις ονομάζουν «κατευνασμό», «αποτροπή», «στρατηγική ψυχραιμία» και άλλες ασυναρτησίες.
Επιπλέον, εναποθέτουν την όλη πολιτική τους στην πιθανή επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ισραήλ, θεωρώντας ότι τα σύνορά μας θα τα φυλάξουν άλλοι κι όχι οι Έλληνες!
Ευτυχώς όμως που υπάρχει και ο Ερντογάν, γιατί:
-Μας κρατάει σε συναγερμό με την καθημερινή πολεμική ρητορική του και τον φρενήρη πολεμικό εξοπλισμό της Τουρκίας,
-Μας διδάσκει πώς να σχεδιάζουμε εθνικά οράματα και εθνική στρατηγική και πώς να τα κάνουμε πράξη,
-Μας μαθαίνει πώς να χειριζόμαστε τις διεθνείς σχέσεις και πώς να εξασκούμε διεθνή διπλωματία με βάση την εθνική στρατηγική,
-Μας δίνει τις ωραίες τηλεοπτικές του σειρές, με τις οποίες διδάσκει γενική και οικογενειακή ηθική, αφού οι ελληνικές σειρές ασχολούνται μόνο με σεξ και βία, ενώ παράλληλα προάγουν την διάλυση της οικογένειας και την ομοφυλοφιλία,
-Μας στέλνει τους λεφτάδες επιχειρηματίες του να αγοράσουν ακίνητα και υπηρεσίες, διδάσκοντας πως γίνεται η οικονομική διείσδυση σε εχθρικό περιβάλλον,
-Μας δείχνει ξεκάθαρα ότι θέλει το μισό Αιγαίο (Mavi Vatan=Γαλάζια Πατρίδα), σε αντίθεση με τους πολιτικούς μας που χρησιμοποιούν ως άλλοθι της αμηχανίας και αδράνειάς τους την «ελληνοτουρκική φιλία»,
-Μας «χαρίζει» δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνους παράνομους μετανάστες κάθε χρόνο, δείχνοντας πως μπορείς ειρηνικά να κατακτήσεις μια χώρα διαλύοντας την κοινωνική της συνοχή,
-Μας αποδεικνύει καθημερινά ότι με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, μπορείς να ξεπεράσεις κάθε οικονομική κρίση και να εξασκήσεις εξωτερική πολιτική με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του έθνους.
Ο Ερντογάν είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλος ηγέτης για την Τουρκία. Και ουδείς εγγυάται ότι μέσα στην παραφροσύνη της «σουλτανικής» παντοδυναμίας του δεν θα τολμήσει να ενεργήσει θερμά εναντίον των εθνικών μας δικαίων. Και τότε, μια πιθανή απώλεια για τη χώρα μας θα είναι απόλυτα καταστροφική.
Κι εμείς; Ποια πρέπει να είναι η δική μας αντίδραση;
Στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε, σε ένα κόσμο που μόνο ειρηνικός δεν είναι, επιβάλλεται να ενισχύσουμε άμεσα και αποτελεσματικά τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, οι οποίες αποτελούν το πιο βασικό πυλώνα ισχύος του Ελληνικού Έθνους!
Με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, ο Τούρκος θα πάψει να μας ενοχλεί, η ειρήνη θα εδραιωθεί, η πολιτική και η οικονομία μας θα ξεπεράσουν την χρεωκοπία στην οποία έχουν περιέλθει και έτσι η πατρίδα μας θα ξαναβρεί το δρόμο που της αξίζει!
Νίκος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
