(Κύριε Δήμαρχε, κύριε Περιφεριάρχα, κύριοι πολιτευτές του Νομού, κύριε Πρωθυπουργέ) Έτσι να περιφρουρήσετε κάθε σπιθαμή της Πατρίδας μας, όπως το δικό σας σπίτι
Τις τελευταίες ημέρες μας απασχολεί ιδιαίτερα η εκτός ελέγχου κατάσταση στα νησιά μας όπου οι παράνομοι μετανάστες έχουν εγκατασταθεί, αυξάνονται, πληθύνονται και ενεργούν όπως θέλουν, όποτε θέλουν, χωρίς να σέβονται τους ανθρώπους και τη χώρα που τους υποδέχεται και τους φιλοξενεί.
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις καθημερινά, μπορείς να λυπηθείς, να αγανακτήσεις, να φοβηθείς για το μέλλον, να συζητήσεις το μεγάλο αυτό πρόβλημα με άλλους και να συμφωνήσετε ότι οι πολιτικοί δεν θέλουν να το λύσουν και ότι σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν θα επέτρεπαν οι αρχές να συμβούν τέτοια ανήκουστα… αυτά μπορείς να κάνεις. Γιατί είναι πολύ μακρυά τα νησιά μας, και δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο για να βοηθήσεις κάπως την κατάσταση.
Αλλά δεν έχεις πάρει χαμπάρι ότι είναι πάρα πολύ κοντά σου το πρόβλημα, είναι δίπλα σου και σε μια στιγμή, μια «κακιά ώρα» έγινε πρόβλημά σου: Μετανάστες εισέβαλαν στο σπίτι σου, την ώρα που κοιμόταν το παιδί σου, έκλεψαν πράγματα δικά σου και ο Θεός σε φύλαξε από τα χειρότερα.
Πώς ένιωσες; Πώς ένιωσα που το δικό μου σπίτι είναι ακριβώς απέναντι από το δικό σου; Μπορεί να πέρασαν από μπροστά μου όλα τα πολιτικά πρόσωπα που ήρθαν για προεκλογική συγκέντρωση στο χωριό μου, μου υποσχέθηκαν ανάπτυξη, καλύτερο μέλλον και ασφάλεια. Ξεχειλίζει η οργή από μέσα μου…
Δεν είμαστε ρατσιστές. Έχουν περάσει οι γονείς μας και οι παππούδες μας από πολέμους, από προσφυγιά, από ξενιτιά. Στην ξένη χώρα μπορεί να πείνασαν αλλά δεν βανδάλισαν, δεν έκλεψαν, δεν βίασαν, δεν σκότωσαν. Και σε ποιά άλλη χώρα αν συμβεί κάτι τέτοιο θα μείνει ατιμώρητο; Σε ποιά άλλη χώρα η Αστυνομία και ο Στρατός θα πουν «δυστυχώς δεν μπορούμε να τους κάνουμε τίποτα»; Σε ποιά άλλη χώρα επιτρέπεται να παρανομούν και να μένουν ατιμώρητοι οι παράνομοι μετανάστες, οι αιτούντες άσυλο;
Οι Έλληνες αισθανόμαστε ότι οι πολιτικοί μας, οι καλοπληρωμένοι πολιτικοί, μας έχουν εγκαταλείψει.
Εδώ χρειάζονται κατεπειγόντως μέτρα. Και ξέρετε τι μέτρα θέλουμε να πάρετε κύριε Δήμαρχε, κύριε Περιφεριάρχα, κύριοι πολιτευτές του Νομού, κύριε Πρωθυπουργέ; Τα μέτρα πρόληψης και καταστολής που θα παίρνατε αν οι μετανάστες έμπαιναν στο δικό σας σπίτι και μέσα κοιμόταν το δικό σας παιδί. Έτσι να προστατεύσετε κάθε έναν Έλληνα, μέχρι και τον τελευταίο ηλικιωμένο στο τελευταίο χωριουδάκι, όπου προσπαθείτε να διασπείρετε τους παράνομους μετανάστες (λές και έτσι θα λυθεί το πρόβλημα). Έτσι να περιφρουρήσετε κάθε σπιθαμή της Πατρίδας μας, όπως το δικό σας σπίτι.
