Αναμφίβολα η απόφαση του EUROGROUP της 15/6/2017 για την αντιμετώπιση του Ελληνικού χρέους δείχνει ότι δεν εξυπηρετεί απολύτως κανένα, ούτε την Ε.Ε. ούτε το Δ.Ν.Τ. ούτε την Ελληνική κυβέρνηση καθόσον δεν ελήφθει κανένα απολύτως μέτρο ουσιαστικής αλλαγής της δομής του, που κάτω από τις παρούσες συνθήκες χαρακτηρίζεται μη βιώσιμο και είναι γνωστον τοις πάσι ότι το Δ.Ν.Τ. με βάση το καταστατικό του δεν μπορεί να συμμετάσχει σε δανεισμό χώρας της οποίας το χρέος χαρακτηρίζεται μη βιώσιμο..
Ως την απόφαση της σημερινής Ελληνικής κυβέρνησης που ελήφθει κάτω από την πίεση του Γερμανικού ΥΠΟΙΚ, να υποσχεθεί την δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και 2% μέχρι το 2060, προκειμένου να δοθεί έστω και μια νεφελώδης προοπτική βιωσιμότητας του χρέους ώστε να παραμείνει έστω και προσωρινά στο πρόγραμμα το ΔΝΤ, θα αποδειχθούν λίαν καταστροφικά καθόσον θα συμπιέσουν αφόρητα την ασθενή Ελληνική Οικονομία.
Έτσι λοιπόν το όλο σκηνικό μάλλον δίνει την εντύπωση ότι ” παίζονται καθυστερήσεις ” μέχρι τις Γερμανικές εκλογές και μετά βλέπουμε.
Όπως γίνεται αντιληπτό το Ελληνικό ζήτημα έχει εδώ και καιρό πολιτικοποιηθεί και χρησιμοποιήται για την εξυπηρέτηση κατά τεκμήριο, των σκοπών της Γερμανικής κυβέρνησης. Ωστόσο εχει γίνει πλέον αντιληπτό ότι η Πολιτική της κας Μέρκελ και όσων την στηρίζουν, να προωθεί μόνο τα Γερμανικά Οικονομικά συμφέροντα έχει αρχίσει να ξεφεύγει επικίνδυνα και οδηγεί την Ευρώπη σε επικίνδυνα μονοπάτια και συνειρμικά παραπέμπει σε κάποιους στίχους ενός εμβατηρίου των waffen SS.
«Ένας σκοπευτής στέκεται στις όχθες του Βόλγα και σιωπηλά μουρμουρίζει.
Κατευθυνόμαστε & προς νότο & προς βορρά και εμάς όλος ο κόσμος μπορεί να μας καταριέται ή ακόμα να μας επαινεί.
Ας το πάρει όπως του αρέσει.
Οπουδήποτε είμαστε, ας βαδίσουμε μπροστά και ο διάβολος να γελά.
Πολεμούμε για την Γερμανία
Τα SS δεν ξεκουράζονται. Καταστρέφουμε μέχρι κανείς να μην διαταράξει ξανά την ευτυχία της Γερμανίας».
Εξυπακούεται ότι σήμερα κανείς Γερμανός πολίτης δεν θα πρέπει να επιθυμεί την επανάληψη της τραγωδίας του Β’ ΠΠ όταν η Γερμανία έχασε πάνω από 5,0 εκατομμύρια στρατιώτες στα διάφορα μέτωπα και οι περισσότερες πόλεις της ισοπεδώθηκαν από τους βομβαρδισμούς με τρομακτικές απώλειες σε έμψυχο υλικό.
Ωστόσο είναι γεγονός ότι η Πολιτική που εφαρμόζει η Γερμανία ως κυρίαρχη Οικονομική δύναμη, στις χώρες της Ευρωζώνης έχει προκαλέσει μείζονα προβλήματα με βασικό, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των λαών κυρίως των χωρών του Ευρωπαϊκού νότου και παρά τις αντιδράσεις και την προτροπή για αλλαγή η επιμονή στην διατήρησή της, παραπέμπει στους στίχους του παραπανω εμβατηρίου καθόσον δείχνουν να μην τους νοιάζει αν κάποιοι τους “καταριούνται ή τους επαινούν”.
Και βέβαια αν η Πολιτική της κας Μέρκελ στοχεύει στην διατήρηση της “ευτυχίας της Γερμανίας” προφανώς αυτή και οι συνεργάτες της ουδόλως ανέλυσαν κάτω από ποιές συνθήκες αυτή επετεύχθει.
Και σίγουρα δεν έχουν σταθμίσει ότι αυτή οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην συμφωνία του Λονδίνου της 27/2/1953 όταν η Πολιτική βούληση των συμμάχων Αγγλων, Αμερικανών & Γάλλων επέτρεψε την ριζική μείωση του χρέους της τότε Ομοσπονδιακής Δυτικής Γερμανίας (Ο.Δ.Γ.) από 22,6 δις DM σε 7,5 δις DM. ενώ παράλληλα η συμφωνία προέβλεπε μεταξύ άλλων και την δυνατότητα αναστολής των πληρωμών ώστε να γίνει επαναδιαπραγμάτευση των όρων αν επέρχονταν ουσιαστικές αλλαγές που θα περιόριζαν την διαθεσιμότητα πόρων.
Επί της ουσίας οι πιστωτές της Ο.Δ.Γ. δέχτηκαν ότι η χώρα αυτή για να είναι σε θέση να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της θα πρέπει να δημιουργήσουν συνθήκες ενός υψηλού επιπέδου Οικονομικής Ανάπτυξης ώστε αφ’ ενός να αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή αγαθών και τροφίμων προκειμένου να μειωθεί το εμπορικό της έλλειμμα, αφ’ ετέρου να δημιουργηθούν συνθήκες βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της ώστε να είναι σε θέση μέσω της φορολογίας των εισοδημάτων τους να γίνεται η αποπληρωμή των Κρατικών υποχρεώσεων.
Ανεξάρτητα αν οι νικητές Αγγλοαμερικανοί έλαβαν αυτήν την απόφαση προκειμένου η Ο.Δ.Γ. να αποτελέσει ένα σταθερό ανασχετικό στοιχείο απέναντι στην τότε ανερχόμενη Σοβιετική Ένωση τίποτα δεν αναιρεί για το πως προέκυψε η “ευτυχία της Γερμανίας”.
Κατά συνέπεια είναι άξιον απορίας γιατί η Γερμανική κυβέρνηση στην περίπτωση της Ελλάδας επιμένει στην εφαρμογή ενός μοντέλου περικοπών και λιτότητας που έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε μια παρατεταμένη ύφεση, χωρίς ελπίδα ανάκαμψης όπως δείχνουν τα 7 τελευταία χρόνια από την έναρξη της εφαρμογής του.
Ίσως για αυτούς η Ελλάδα να απειλεί την “ευτυχία της Γερμανίας”
Τώρα ως προς τις δυνητικές αντιδράσεις των Ελληνικών κυβερνήσεων επι του θέματος, θα περιορισθούμε να αναφέρουμε την προ ολίγων ημερών σε εκδήλωση του ιδρύματος “ΚΟRBER” στο Βερολίνο, δήλωση του Ευρωπαίου επιτρόπου Moscovisi : ” Τα μέτρα που πρέπει να εφαρμόζει η Ελλάδα στα πλαίσια των δανειακών προγραμμάτων επιβάλλονται χωρίς κοινοβουλευτική συμμετοχή & διαφάνεια σε Ευρωπαίκό επίπεδο & συχνά εμείς αποφασίζουμε για την τύχη των Ελλήνων”.
Δημήτρης Α. Ζακοντίνος
Οικονομολόγος
τ. Αντιπρόεδρος του “ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ”
1 comment
Το άρθρο τεκμηριωμένο απο κάθε άποψη , συγχαρητήρια