Πέραν της αγροτικής παραγωγής η οποία μετά την αναδιάρθρωση των καπνών έχει περιοριστεί σε κλασικές καλλιέργειες, πλην της καλλιέργειας της λεβάντας η οποία δίνει κάποια ελπίδα, η κτηνοτροφική παραγωγή είναι φθίνουσα και λόγω έλλειψης ανθρώπων και στενότητας περιθωρίου κέρδους.
Η γούνα ως γνωστόν είναι σε συνεχή κρίση και οι μονάδες εκτροφής γουνοφόρων ζώων που άνθισαν την προηγούμενη δεκαετία είναι σε στασιμότητα με όχι και τόσο ελπιδοφόρες προοπτικές.
Τι απομένει λοιπόν σε μια περιοχή που τα κουκιά είναι μετρημένα?
Δημόσιες επενδύσεις πλην της Εγνατίας και του φράγματος της Πραμόριτσας στον Πεντάλοφο και της λιμνης Σισανιου δεν έχει δει ο τόπος τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Σιδηροδρομικές Συνδέσεις που δίνουν προοπτική σύνδεσης των περιοχών μας με τις γείτονες βαλκανικές χώρες, όπως το Καλαμπάκα- Κοζάνη που θα διέρχεται από τον Δήμο μας και Σιάτιστας – Καστοριάς και συνέχεια προς Κορυτσά, είναι ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο αν και δεν αποκλείεται να υπάρχουν επιταχυνόμενες εξελίξεις με το επόμενο ΕΣΠΑ το οποίο για τις υποδομές θα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους στραμμένο προς της σιδηροδρομικές υποδομές
Ιδέες και προτάσεις για κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και σχολεία για ασυνόδευτα παιδιά προσφύγων έμειναν στα χαρτιά εξαιτίας αναίτιων φόβων μερίδας των κατοίκων.
Ενίσχυση της παραγωγής με την κατασκευή μικρών αρδευτικών φραγμάτων που τόσο ανάγκη έχει η περιοχή δεν πραγματοποιήθηκαν.
Δημόσιες υπηρεσίες συρρικνωθήκαν. Υπηρεσίες υγείας και παιδείας είναι σε οριακή φάση και ότι υπάρχει από πολιτιστικό κεφάλαιο επαφίεται στο κέφι (παρ όλα αυτά) και στην εθελοντική πρωτοβουλία των κατοίκων που επιμένουν να δίνουν το παρόν παρ όλες τις δυσμενείς συνθήκες.
Ο Καλλικράτης που πολλά υποσχόταν, στην περιοχή λειτούργησε αρνητικά. Οι βασικοί λόγοι: Το ανάγλυφο και το μέγεθος του Δήμου ( 100 χλμ από την μία άκρη στην άλλη), καθώς και οι συνήθειες και οι οικονομικοκοινωνικές λειτουργίες. Οι περισσότεροι οικισμοί είναι γεωργοκτηνοτροφικοί , ενώ σε Σιάτιστα, Γαλατινή και Εράτυρα η κύρια δραστηριότητα η βιοτεχνία γούνας και κατά συνέπεια υπάρχουν διαφορετικές προτεραιότητες και ανάγκες που πρέπει να συγκεραστούν.
Τι δέον γενέσθαι?
Δύσκολη απάντηση. Πολλές ιδέες έχουν ακουστεί πολλές έχουν συζητηθεί κάποιες δειλά δοκιμάστηκαν με μόνο αποτέλεσμα το ευκαιριακό φρενάρισμα της κατηφόρας.
Με τα σημερινά δεδομένα και τις δυνατότητες που υπάρχουν ο βασικότερος τομέας στον οποίο πρέπει να επικεντρωθούν οι προσπάθειες των δημοτών για την βελτίωση της κατάστασης και σε αυτό πρέπει να συνδράμουν όλοι είναι το θέμα της ενέργειας.
1)Συγκεκριμένα έχει εξαγγελθεί από τον Περιφερειάρχη η κατασκευή των εσωτερικών δικτύων φυσικού αερίου από ανταποδοτικούς πόρους για τους Δήμους Καστοριάς, Άργους Ορεστικού και Γρεβενών οι όποιοι θα τροφοδοτούνται από δεξαμενές στις οποίες θα μεταφέρεται το φυσικό αέριο από τον σταθμό του διερχόμενου αγωγού ΤΑP.
Το ίδιο μοντέλο πρέπει να μεταφερθεί και στους οικισμού της Σιάτιστας της Γαλατινής της Εράτυρας της Νεάπολής του Τσοτυλίου και ακόμη ακόμη και του Πενταλόφου. Το κόστος ενός νοικοκυριού σήμερα στην περιοχή που είναι πιο τις πιο κρύες της Ελλάδας για θέρμανση τους χειμερινούς μήνες είναι πάνω από 3.000€. Αυτό με την χρήση του φυσικού αέριου θα μειωθεί στο μισό.
Επίσης επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται να λειτουργήσουν θα έχουν αυτό σαν βασικό κίνητρο μια και περιορίζεται κατά πολύ το ενεργειακό κόστος λόγω χρήσης φυσικού αερίου.
Όλο αυτό το πλάνο μελλοντικά θα πρέπει να λειτουργήσει σε ένα δίκτυο συνδεδεμένο με αγωγό που θα διακλαδώνεται. Ο αγωγός θα ξεκινά από τον σταθμό του ΤΑΡ στην περιοχή και θα καταλήγει στην Καλαμπάκα όπου υπάρχει ο αγωγός που καλύπτει την Θεσσαλία και ενώνεται με τον Κεντρικό αγωγό Φυσικού αερίου Βορρά Νότου.
2) Είναι σε εξέλιξη η κατασκευή των Αιολικών πάρκων στο Άσκιο δυναμικότητας 36 και 40 ΜW, καθώς και στο βουνό της Σιάτιστας θα ξεκινήσει αιολικό πάρκο 40MW.
Αυτά τα πάρκα δίνουν μεγάλη ισχύ στο δίκτυο της ηλεκτρικής ενέργειας . Η κατασκευή τους πρέπει να ακολουθεί αυστηρά τους περιβαλλοντικούς όρους και η επέμβαση στον ορεινό όγκο θα πρέπει να είναι ελάχιστη. Τα βουνά μας είναι ο πλούτος μας . Αλλά και η καθαρή ενέργεια των ανεμογεννητριών είναι πλούτος και από τον οποίο οι δημότες του Βοίου θα πρέπει να απολαμβάνουν ένα ποσοστό. Συγκεκριμένα να εφαρμοστεί το μοντέλο που εφαρμόζεται και σε άλλους δήμους στην Ελλάδα όπου το 3% των εσόδων του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος αποδίδεται στον οικείο Δήμο με αποκλειστικό σκοπό να εκπίπτει το ισόποσο αναλογικά από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος των δημοτών.
Αυτό είναι ένα επιπλέον μεγάλο κίνητρο και για επιχειρήσεις που μπορούν να αναπτυχτούν στην περιοχή καθώς και επίσης μεγάλη βοήθεια στους κατοίκους του χειμαζόμενου Δήμου μας.
Τέτοιο Αιολικό πάρκο, αν έχω πληροφορηθεί σωστά έχει χωροθετηθεί και αδειοδοτηθεί και στο Παλιοκριμήνι πάνω από τα Πολυκάστανο στο Όρος Βόιο.
Με αυτούς τους δύο άξονες για την άρση της ενεργειακής φτώχιας του Δήμου και της ενδυνάμωσης του εισοδήματος των κάτοικων δίνονται οι προοπτικές και στην δημιουργία θέσεων εργασίας και κινήτρων παραμονής των κάτοικων που τόσο πιέστηκαν ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης .
Θεωρώ ότι οι νυν Δημοτικοί Άρχοντες και η Περιφερειακή Αρχή να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση άμεσα για την εξεύρεση χρηματοδότησης για τα δίκτυα του φυσικού αερίου στους οικισμούς και να δημοπρατηθούν και κατασκευαστούν σε χρονική διάρκεια μικρότερη των 2 ετών από σήμερα.
Επίσης να ενημερώσουν τους δημότες για τα οφέλη από τα Αιολικά πάρκα και την επέκταση τους στο Βόιο.
Σε αυτό τον αγώνα θεωρώ βέβαιο ότι θα συνδράμουν οι βουλευτές του Νομού καθώς επίσης οι υποψήφιοι των Δημοτικών και Περιφερειακών αρχών να το εντάξουν στο πρόγραμμα τους σαν πρώτη προτεραιότητα και να αγωνιστούν έμπρακτα για αυτό.
Γεράσιμος Σοφ. Δώσσας
