Το ξεχασμένο Γεωπάρκο στα Μπουχάρια Μικροβάλτου, με την πανελλαδική μοναδικότητά του, που σήμερα εγκαταλειμμένο ρημάζει… Στο αδιάλειπτο ενδιαφέρον του τότε δημάρχου Καμβουνίων Αχιλλέα Ντοβόλη για την γεωτουριστική ανάδειξή του απάντησε με προκλητική αδιαφορία ο μετέπειτα και πρώην δήμαρχος του συνενωμένου Δήμου Σερβίων-Βελβεντού Β. Κωνσταντόπουλος, αλλά και ο σημερινός δήμαρχος Αθ. Κοσματόπουλος!
Ένα φανταστικό και μοναδικό στη χώρα μας γεωφυσικό φαινόμενο, τα «Μπουχάρια» και «Νοχτάρια» των Καμβουνίων που συνέθεσαν το Γεωπάρκο των Μπουχαρίων, για το «στήσιμο» του οποίου, οι πρωτοβουλίες, το ενδιαφέρον και οι αδιάλειπτες προσπάθειες για την τουριστική ανάδειξή του, του τότε δημάρχου Καμβουνίων Αχιλλέα Ντοβόλη, έμειναν μνημειώδεις και ανεξίτηλες στη μνήμη όλων στο πέρασμα του χρόνου… σήμερα αφέθηκε στην τύχη του και ρημάζει, εγκαταλειμμένο από την δημοτική αρχή Σερβίων-Βελβεντού και κατ’ επέκταση της Πολιτείας!
Πριν 10 χρόνια, με την ενεργοποίηση τοπικών φορέων, του συλλόγου Μικροβαλτινών Κοζάνης, διά του άοκνου, ρέκτη της τοπικής παράδοσης και λάτρη των Καμβοανίων τότε προέδρου του Γ. Μαστρογιαννόπουλου, και άλλων ενεργών πολιτών της περιοχής, του δημάρχου Καμβουνίων κ. Ντοβόλη, δόθηκε το σύνθημα στην Πολιτεία να ανταποκριθεί και δημοπρατήθηκε το έργο «Δημιουργία γεωπάρκου στη θέση Μπουχάρια Μικροβάλτου Κοζάνης» με στόχο τη διατήρηση, αποκατάσταση και ανάδειξη του τοπίου μιας περιοχής με ιδιαίτερο οικολογικό και γεωφυσικό ενδιαφέρον, ενός μοναδικού στην Ελλάδα γεωπάρκου, που θα αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών απ’ όλη την Ελλάδα αλλά και ξένων τουριστών, γεγονός που θα φέρει πολλαπλά οφέλη στην τοπική κοινωνία και θα διευκολύνει στη συγκράτηση των κατοίκων σε ορεινές αγροτικές περιοχές, αλλά και στη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος και κληρονομιάς.
Άρχισε το έργο, έγιναν οι δύο βασικοί διάδρομοι πρόσβασης και περιήγησης, τα δύο κιόσκια, το κτίριο υποδοχής και η περίφραξη στη βόρεια πλευρά, και όλα αυτά το Νοέμβριο του 2008.
Άξιον αναφοράς είναι το γεγονός πως πριν τη δημοπράτηση αυτού του έργου, δημοπρατήθηκε και ασφαλτοστρώθηκε ο δρόμος από το Μικρόβαλτο μέχρι τα «Μπουχάρια», μήκους 3 χιλιομέτρων.
Αυτή ήταν, εν ολίγοις, η πορεία δημιουργίας του Γεωπάρκου, δυστυχώς όμως το αρχικό ενδιαφέρον και τις βασικές εργασίες δημιουργίας του ακολούθησε η αδιαφορία και μια «συνωμοτική σιωπή»! από την δημοτική αρχή του συνενωμένου δήμου Σερβίων-Βελβεντού και ο τότε δήμαρχος κ. Κωνσταντόπουλος «σφύριξε αδιάφορα», δεν νοιάστηκε διόλου και άφησε το θέμα… στα αζήτητα! Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο σημερινός δήμαρχος κ. Κοσματόπουλος!
Απουσιάζει ακόμη και η μέριμνα της Πολιτείας για τη φροντίδα του σπάνιου αυτού γεωλογικού σχηματισμού που μοιραία θα καταστραφεί.
Σήμερα, η εικόνα στο εγκαταλειμμένο γεωπάρκο μόνο θλίψη προκαλεί, όπου εμφανή είναι τα σημάδια της φθοράς του χρόνου, αλλοιώθηκαν μέχρι και οι σκαλωσιές που ήταν από παραδοσιακές πέτρες Πηλίου όπως και το περίπτερο, ξεκόλλησαν οι πλάκες διαδρόμων και διαβρώθηκε το υπόβαθρο του περιπατητικού μονοπατιού, λεηλατήθηκε ο εξοπλισμός του κτιρίου υποδοχής, που δεν αποκαθίστανται.
Για την ιστορία, αξίζει να αναφερθεί το γεγονός των κακοτεχνιών του έργου, τις οποίες εντόπισε ο δήμαρχος κ. Ντοβόλης, και αυτός ήταν ο λόγος που ο δήμαρχος Καμβουνίων δεν έκανε εγκαίνια, καθώς δεν το παρέλαβε, και για τις οποίες γραπτά παρέδωσε στον εκλεγέντα δήμαρχο Σερβίων-Βελβεντού Β. Κωνσταντόπουλο, ο τελευταίος όμως αδιαφόρησε παντελώς για το έργο και μοιραία το γεωπάρκο πήρε το δρόμο των «μονοπατιών της λήθης» και συνεχίζεται αυτό και σήμερα!