Τα «βαμπίρ» των μνημονίων υπάρχουν ακόμα και κυκλοφορούν ανάμεσά μας!
Οχτώ χρόνια η Ελλάδα στη θηλιά των μνημονίων και κατά τις επίσημες ανακοινώσεις, από τον Αύγουστο τα έχουμε πετάξει και περνάμε σε μια άλλη εποχή… χωρίς αυτά!
Οχτώ χρόνια επιτήρησης και μεταρρυθμίσεων, αλλά η ελληνική οικονομία βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα, συγκριτικά με την εποχή πριν την κρίση. Η Ελλάδα καταγράφεται ως η τέταρτη φτωχότερη χώρα μετά την Βουλγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία.
Τόσα προγράμματα διάσωσης και τα μόνα που σώθηκαν, είναι τα συμφέροντα των τραπεζών. Το κοινωνικό κόστος τόσων χρόνων είναι τεράστιο, από τόσων χρόνων αποτυχημένης λιτότητας. Τη ζημιά πληρώνουν όλοι οι Έλληνες και ειδικά οι νέοι. Οι συμφωνίες διάσωσης αντί να δημιουργήσουν ανάκαμψη, έβλαψαν ανεπανόρθωτα τη χώρα και για να το πούμε άλλη μια φορά, η περίοδος αυτή υπήρξε ιδιαίτερα σκληρή για τους νέους.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και το ευρωπαϊκό διευθυντήριο των τοκογλύφων μιλάνε για «ιστορική ημερομηνία», αλλά η Ελλάδα γλείφει τις πληγές της. Φτώχεια και ανεργία δεν έχουν καμία διάθεση να γιορτάσουν. Η οικονομία έχει καταρρεύσει και το χρέος είναι υψηλότερο. Οι Έλληνες υποφέρουν ακόμα περισσότερο και η έκρηξη φτώχειας φαντάζει περισσότερο πιθανή παρά ποτέ.
Μνημόνια χωρίς κούρεμα του χρέους, με συνεχόμενη μείωση του ΑΕΠ και ακραίου βαθμού λιτότητας, δεν είναι δυνατόν να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Κάποιοι έπαιξαν παιχνίδια σε βάρος της Ελλάδας, καθιστώντας την πειραματόζωο της ΕΕ και γι αυτό (η Ελλάδα) παρέμεινε στα μνημόνια για τόσα χρόνια, όταν άλλες χώρες βγήκαν σε πολύ μικρότερο χρόνο (π.χ. Ιρλανδία, Πορτογαλία κλπ.). Όχι μόνον παρέμειναν λιγότερο χρόνο, αλλά τα κατάφεραν και καλύτερα.
Γιατί αυτό; Μα γιατί το πολιτικό σύστημα ήταν πολύ λιγότερο διεφθαρμένο από το Ελληνικό, η «φούσκα» τους ήταν πολύ μικρότερη από την Ελληνική και το πολιτικό τους σύστημα λειτούργησε «σωστικά» για τη χώρα τους και όχι για τη σωτηρία των ξένων τραπεζών.
Στην Ελλάδα το πείραμα λειτούργησε υπέρ των γερμανικών και γαλλικών τραπεζικών συμφερόντων και η ύφεση λόγω της ακραίας λιτότητας οδήγησε στην κατάρρευση του ΑΕΠ και στην μη επίτευξη δημοσιονομικών στόχων. Αποτέλεσμα ήταν τα συνεχόμενα νέα μέτρα λιτότητας.
Πώς ήταν δυνατόν να μειώνεις μισθούς και συντάξεις, να μη παράγεις πλούτο και να περιμένεις ανάκαμψη; Δεν χρειαζόταν να είσαι μάντης ή οικονομολόγος για να αντιληφθείς πως η ύφεση δεν οδηγεί πουθενά. Ή μήπως είχαν μαντικές ικανότητες οι συντάκτες του BLOOMBERE όταν δήλωναν πως οι συνταγές του ΔΝΤ φρέναραν την ανάπτυξη στην Ελλάδα; Έλεγαν τα αυτονόητα.
Τι γίνεται τώρα που «τελείωσαν» τα μνημόνια;
Να πως βλέπει τις εξελίξεις ο Ασόκα Μόντι, καθηγητής Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής στο Princeton, ο οποίος ήταν και είναι από τους επικριτές των πολιτικών της τρόικας στην Ελλάδα και αλλού. Δεν είναι φυσικά ιδιαίτερα αισιόδοξος για τις οικονομικές προοπτικές στην Ελλάδα μετά… το τέλος των μνημονίων.
«Αρκεί, λέει, να κοιτάξετε την πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ στο πλαίσιο του άρθρου 4. Η Ελλάδα εισήλθε σε μία παγίδα χαμηλής ανάπτυξης, που σημαίνει χαμηλότερες επενδύσεις, πως θα συνεχίσει το κύμα φυγής των μορφωμένων Ελληνοπαίδων, με αποτέλεσμα η οικονομική επίδοση της χώρας να χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο.
Και το κοινοβούλιο έχει μετατραπεί για τις επόμενες δεκαετίες, σε ένα σώμα με μόνη αρμοδιότητα να εγκρίνει τυπικά αποφάσεις που έχουν ληφθεί αλλού»!
Τι λοιπόν δεν καταλαβαίνουμε; Η έκθεση του ΔΝΤ είναι αποκαλυπτική. Το κοινοβούλιο, με όποια μνημονιακή ή μετα-μνημονιακή κυβέρνηση, απλά θα εγκρίνει αποφάσεις που έχουν ληφθεί αλλού. Θα λέει μόνο ΝΑΙ στις εντολές άλλων!
Χρειάζεται μια άλλη πολιτική και όχι απλά άλλη κυβέρνηση, που θα εφαρμόζει αποφάσεις που έχουν ληφθεί αλλού!
Χρειάζεται η Ελλάδα να εξέλθει εν τοις πράγμασι από το φαύλο κύκλο των μνημονίων. Να απαλλαγεί ο τόπος από τους νταβατζήδες της μεταπολίτευσης και να αποδοθούν οι ευθύνες σε αυτούς που οδήγησαν την Ελλάδα σ’ αυτή την κόλαση. Να πληρώσουν εκείνοι που έφεραν τον Ελληνικό λαό στα πάθη των μνημονίων.
Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι της σταύρωσης ενός ολόκληρου λαού. Να δώσουν λόγο γιατί η χώρα έχασε το ¼ του ΑΕΠ, γιατί 500 χιλιάδες νέοι έφυγαν στα ξένα. Γιατί η ανεργία για τόσα χρόνια βρίσκεται πάνω από το 20% και γιατί φτωχοποιήθηκε η κοινωνία. Γιατί διαλύεται η μεσαία τάξη, γιατί η ύφεση βαθαίνει και γιατί, παρά τα μέτρα στήριξης, δεν παράγουμε πλούτο.
Το μεγάλο ερώτημα είναι, πως ακόμα υπάρχουν ψηφοφόροι που πιστεύουν σε ντόπιες και ξένες δυνάμεις, σε όλους αυτούς που οδήγησαν την κατάσταση ως εδώ. Σ’ αυτούς, που αντί να ζητήσουν συγγνώμη για την ακραία λιτότητα και τη διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας, θέλουν να ξανα-διεκδικήσουν την εξουσία! Το ερώτημα γεννά και την περιέργεια, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως θα τους σώσουν αυτοί που έκαναν την Ελλάδα «Τιτανικό»!
Το αφήγημα όλων αυτών είναι, πώς να ξανακαθίσουν στο τραπέζι με τα εδέσματα και ας η κρίση συνεχίζει να ταλαιπωρεί το λαό και η χώρα να βυθίζεται στο χάος.
Η οικονομική αποτυχία είναι τεραστίων διαστάσεων, κάτι που δηλώνει και την αποτυχία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Και όταν δεν υπάρχει λογοδοσία των υπευθύνων της «σταύρωσης», η δημοκρατία στοχοποιείται ως υπεύθυνη για ό,τι θα ακολουθήσει.
Η έκθεση Μπλανσάρ από το 2010, για το πείραμα-αποτυχία του προγράμματος διάσωσης
Θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε στο γεγονός της έκθεσης Μπλανσάρ, που αποδεικνύει πως η Ελλάδα σκόπιμα οδηγήθηκε στα μνημόνια με συγκεκριμένο σκοπό και στόχο.
Έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, με ημερομηνία 4 Μαΐου 2010, αναρτήθηκε στο Twitter, στην οποία ο τότε επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προειδοποιούσε ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης εμπεριέχει πολύ σοβαρούς κινδύνους εξαιτίας του επιπέδου δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτεί και ότι μπορεί γρήγορα να ξεφύγει από την πορεία του, ακόμη και αν υπάρξει πλήρης συμμόρφωση.
Το έγγραφο, που απευθυνόταν στον Πολ Τόμσεν, παρουσιάσθηκε στα τέλη Ιανουαρίου κατά τη διάρκεια διεθνούς οικονομικής ημερίδας του καναδικού think tank Centre for International Governance Innovation από τον καθηγητή Οικονομικών Πολ Μπλου Στάιν, ο οποίος συνόψισε την κατάσταση ως εξής:
«Ο Ολιβιέ Μπλανσάρ προειδοποιούσε ότι η λιτότητα μπορεί να πάει στραβά, ακόμη και αν (το πρόγραμμα) εφαρμοσθεί κατά γράμμα.
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν (τότε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ) έθετε θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ (τότε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) είπε όχι.
«Δεν έκανα εγώ τη διαρροή, αλλά δεν είμαι και πολύ δυσαρεστημένος που έγινε.
7 χρόνια μετά και ακόμη δεν υπάρχει ξεκάθαρο/ρεαλιστικό σχέδιο».
Έτσι σχολίασε στο Twitter ο Ολιβιέ Μπλανσάρ την ανάρτηση της έκθεσης/προειδοποίησης του 2010.
Τα σχόλια δικά σας για τη συνέχιση των μνημονίων και την επιμονή σε αυτή την Ευρώπη και αυτό το ευρώ, με την Ελλάδα πειραματόζωο στο ρόλο της Ιφιγένειας!
Πόσο δίκαιο έχει ο Γερμανός πρέσβης όταν δηλώνει «απορώ πως, έπειτα από τόσες περικοπές, στην Ελλάδα δεν ξέσπασε εμφύλιος»!
