Με μια κορυφαία δημιουργία, τη μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του κυνηγημένου από το Μακαρθισμό σεναριογράφου Ντάλτον Τράμπο, που ασχολείται με την παράνοια του πολέμου και τα επακόλουθα του, ξεκινά τη χειμερινή περίοδο των προβολών του ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Κοζάνης, αυτή τη Δευτέρα 22 Οκτώβρη στην επάνω αίθουσα του κινηματοθέατρου «Ολύμπιον», στις 10 το βράδυ. «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του» (Johnny Got His Gun -1971), μια ταινία σταθμός, με τους Τίμοθι Μπότομς, Κάθι Φιλντς, Μάρσα Χαντ, Τζέισον Ρόμπαρτς, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Τσαρλς Μακ Γκρόου.
Ένα νεαρό παιδί ο Τζόνι, που ζει με τη μητέρα και τις αδελφές του, αποφασίζει να καταταγεί, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πιστεύοντας ότι έτσι βοηθά την πατρίδα του. Τραυματίζεται όμως βαρύτατα από μια νάρκη κατά τη διάρκεια μιας αποστολής, καταλήγοντας καθηλωμένος σ’ ένα νοσοκομειακό κρεβάτι, χωρίς πόδια, χωρίς χέρια και χωρίς πρόσωπο. Οι γιατροί, πιστεύοντας ότι ο Τζόνι είναι πλέον ένας ζωντανός-νεκρός, ένα απομεινάρι ανθρώπινης ύπαρξης που δεν έχει καμία συναίσθηση της κατάστασής του, αποφασίζουν να τον κρατήσουν «ζωντανό» για να τον μελετήσουν ως πειραματόζωο. Ωστόσο, ο Τζόνι καταφέρνει να επικοινωνήσει με μια νοσοκόμα, δείχνει ότι μπορεί να έχει επικοινωνία με τον έξω κόσμο, αναπολεί τη ζωή του, βλέπει όνειρα, τα οποία δεν ξεχωρίζει από τις αναμνήσεις του. Το σαφές μήνυμα που αφήνει στη νοσοκόμα του κάποια στιγμή, είναι η ευθανασία του..
Ο Ντάλτον Τράμπο, υπήρξε ίσως ο πιο ταλαντούχους σεναριογράφος της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, με πολλές πετυχημένες ταινίες στο ενεργητικό του (Διακοπές στη Ρώμη-1953, Σπάρτακος-1960, Έξοδος-1960, Ο Πεταλούδας-1973), κυνηγήθηκε άγρια για πολλά χρόνια από τη λογοκρισία του Μακάρθι, τιμήθηκε με το Όσκαρ σεναρίου για την ταινία «The Brave», το 1956. Μετά από 35 χρόνια πετυχημένης αλλά και επεισοδιακής σταδιοδρομίας του ως σεναριογράφος, το 1971, αποφασίζει να σκηνοθετήσει μια αντιπολεμική νουβέλα του, την εποχή μάλιστα που μαίνονταν ο πόλεμος του Βιετνάμ, αν και η ταινία επρόκειτο να γυριστεί το 1964 με σκηνοθέτη τον Λουίς Μπονουέλ. Ξεκίνησε να γυρίζεται ως μια μικρή ανεξάρτητη παραγωγή, για την οποία ο Τράμπο ήθελε τον Γουόλτερ Ματάου να υποδυθεί τον πατέρα του Τζόνι, η άρνηση του Ματάου όμως τον απογοήτευσε, δίνοντας το ρόλο στον Τζέισον Ρόμπαρτς. Η ταινία γυρίστηκε με έναν προϋπολογισμό 1.000.000 δολαρίων, γνωρίζοντας αρχικά μικρή επιτυχία που στη συνέχεια ξεχάστηκε, απέκτησε όμως cult χαρακτήρα με το πέρασμα των χρόνων. Ο Τράμπο κινηματογραφεί με μαύρο-άσπρο τις σκηνές του νοσοκομείου, αλλά με έγχρωμο τις σκηνές των φλας-μπακ και των ονείρων. Η σκηνή με το Χριστό γράφτηκε από τον Λουίς Μπονουέλ. Το αποτέλεσμα συγκλονιστικό και διαχρονικό, μια άκρως πρωτότυπη και σημαδιακή κινηματογραφική εμπειρία, με την οποία ο Τράμπο καταδεικνύει την «ικανότητα» του σημερινού ανθρώπινου πολιτισμού, ή πιο συγκεκριμένα του καπιταλισμού, να παράγει απελπισμένα, αδύναμα ανθρώπινα κουφάρια.
Αυτή τη 22 Οκτωβρίου 2018 και ώρα 10:00 το βράδυ στην επάνω αίθουσα
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
