Τι απέγινε το Σπίτι της Χιονοδρομίας στη Βασιλίτσα; Θεσμός που δεν αξιοποιήθηκε & εγκαταλήφθηκε. Υποδομές & Εγκαταστάσεις σε μαρασμό

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ έκδοσης ΑΛέξανδρου ΤΖΙΟΛΑ

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΞΑΓΓΕΛΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟκ. Κ. ΣΗΜΙΤΗ στα Γρεβενά

Στο Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας (φωτ. Αλ. Τζιόλα)

Κατά την επίσκεψη του στην πόλη, με την ευκαιρία των εγκαινίων του Νοσοσκομείου, στην ομιλία του εξήγγειλε και την ίδρυση του Σπιτιού της Χιονοδρομίας στη Βασιλίτσα, το οποίο εντάχθηκε στις λειτουργίες της Γ.Γ.Α

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό αυτόν το ΕΘΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝΧΙΟΝΟΔΡΙΚΩΝ ΣΠΟΡ κατοχυρώνονταν στο Ε.Χ.Κ. της Βασιλίτσα,ως το Εθνικό Κέντρο των Χιονοδρομικών Σπόρ, με συμπληρωματικέςδράσεις (προπονητήρια, νέες τεχνικές, διεθνείς συναντήσεις, συνέδρια.κλπ). Να υπενθυμήσουμε ότι ο Οργανισμός για τη Βασιλίτσα προέβλεπε σε συνδυασμό με τον Φορέα του Εθνικού Πάρκου της Β.Πίνδου την επέκταση των δράσεων και της λειτουργίας μέσα και στις άλλες εποχές του Χρόνου (Άνοιξη-Καλοκαίρι-Φθινόπωρο).

Εικόνες εγκατάλειψης της ορει-νής περιοχής των Γρεβενών
Δώδεκα ξενοδοχειακές μονάδες και ξενώνες μεταξύ των οποίων ένας στον Ζιάκα, έξι στο Πολυνέρι, τέσσεριςστη Σμίξη καθώς και επιχειρήσεις εστίασης στον αυχέναπέριξ του Χιονοδρομικού κέντρου Βασιλίτσας Γρεβενώντα τελευταία χρόνια της κρίσης ανέστειλαν οριστικά τις δραστηριότητες τους.

Μάλιστα ορισμένες κτηριακές εγκαταστάσεις που τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσαν κοσμήματα τηςπεριοχής έχουν εγκαταλειφθεί πλήρως, ενώ σε άλλεςπαρουσιάζονται φαινόμενα λεηλασιών.

Η πρόεδρος των ξενοδόχων του ορεινού Όγκουτων Γρεβενών Μαρία Σουπιάδου με ανακοίνωσήτης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την εικόναεγκατάλειψης της ορεινής περιοχής των Γρεβενών,όχι μόνο εξαιτίας της κρίσης και των μνημονίων αλλά και από την επί πολλά έτη αδιαφορία των τοπικών και περιφερειακών θεσμών της περιοχής.

Οι αυλές των ξενοδοχειακών μονάδων έχουν γίνει χώροι φύλαξης αλόγων και κοπαδιών της περιοχής και όπως αναφέρει η κ. Σουπιάδου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ«είναι πολύ πιθανόν οι εικόνες αυτές να επεκταθούνκαι σε άλλες ξενοδοχειακές μονάδες που σήμεραπροσπαθούν να κρατηθούν σε λειτουργία».

Το οδικό δίκτυο που οδηγεί στο Χιονοδρομικό κέντροτης Βασιλίτσας παρουσιάζει σοβαρά προβλήματακαι όπως σημειώνει η πρόεδρος των ξενοδόχων «η απουσία συνεχούς συντήρησης από τις μεγάλεςφθορές που προκαλούν οι χιονοπτώσεις και η παγωνιά του χειμώνα έχει κάνει τον δρόμο σε πολλά σημεία επικίνδυνο για τους επισκέπτες».

(Α). Ένα καινοτόμο project βάζει το Ζαγόρι στον ψηφιακό τουριστικό χάρτη.
Ένα project που βλέπει μπροστά, αποσκοπεί να βάλε ιτην περιοχή του Ζαγορίου στον ψηφιακό χάρτη,αλλάζοντας τα δεδομένα στη σύνδεση πολιτισμούκαι τουρισμού με στόχο την αειφόρο ανάπτυξη, καιακούει στο όνομα Sense Zagori Project.Πρόκειται για μια καινούρια προσπάθεια προώθησης  του συγκεκριμένου προορισμού μέσω της ψηφιακήςτεχνολογίας.

Το έργο Sense Zagori Project, στοχεύει στην τουριστική και πολιτιστική προβολή και ανάπτυξη του Ζαγορίου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Το εγχείρημα ξεκίνησε από το Δίκτυο Αριστείας Ζαγορίου (Zagori Excellence Network –ZEN), μία συλλογική πρωτοβουλία που προέκυψεστην περιοχή, μέσα από τη συνεργασία μίας ομάδας επιχειρήσεων. Στόχος τους η βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής με τη δημιουργία μίας ποιοτικής πρότασης τουρισμού και πολιτισμού για την ευρύτερη περιοχή  του Ζαγορίου.
(Β). Το CNN διαφημίζει τα Ζαγοροχώρια, το Πήλιοκαι την Μονεμβασιά

Αν και η χώρα είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο για τα νησιά της που γεμίζουν κάθε χρόνο από τουρίστες, τοξένο μέσο έχει βρει πολλούς λόγους ένας επισκέπτης να γνωρίσει την Ελλάδα και το Χειμώνα. Έξι μαγευτικούς χειμερινούς προορισμούς φιλοξενεί σε αποκλειστικό άρθρο του για την Ελλάδα το CNN.Αν και η χώρα είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο για τανησιά της που γεμίζουν κάθε χρόνο από τουρίστες, το ξένο μέσο έχει βρει πολλούς λόγους ένας επισκέπτης να γνωρίσει την Ελλάδα και το Χειμώνα. Η Ήπειρος και τα Ζαγοροχώρια βρίσκονται στις υψηλές προτιμήσεις των συντακτών.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ & ΔΡΑΣΕΙΣ που θα αξιοποιούν τα πλεονεκτήματα του Εθνικού Πάρκου Β. Πίνδου.

κάτω : Από τις κορυφές της Στραγκόπετρας με θέα την κορυφή Αυγό (φωτ. Αλεξ. Τζιόλας ) επάνω : Η Τύμφη με την φημισμένη κορυφή της, την Γκαμήλα (φωτ. Δημ. Γολιδόπουλος ).

To Eθνικό Πάρκο Β. Πίνδου

Τα γεωγραφικά όρια του Εθνικού Πάρκου της Β. Πίνδου με τους Εθνικούς Δρυμούς, τα «Καταφύγια Άγριας Ζωής», τη βασική ορεογραφία και υδατογραφία. (χάρτης του Ε.Κ.Β.Υ.)

Η οροσειρά της Πίνδου.

Η Πίνδος είναι η κεντρική ατέλειωτη κορυφογραμή που προβάλλει από τα βόρεια σύνορα της χώρας μας και αφού διατρέξει την ηπειρωτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, φτάνει στην Κρήτη και από εκεί με κατεύθυνση ανατολική καταλήγει στα όρη Ταύρου της Μ. Ασίας. Εχει μήκος και πλάτος 230 και 70 χλμ. αντίστοιχα και είναι η μεγαλύτερη οροσειρά της Ελλάδας. Αποτελεί μέρος του Δειναροταυρικού τόξου που ξεκινάει από τις Δειναρικές Άλπεις.Ο Σμόλικας, το δεύτερο σε ύψος βουνό της Ελλάδας, με 2.637 μέτρα υψόμετρο, είναι η μεγαλύτερη κορυφή της Πίνδου. Μαζί με την Τύμφη, το Γράμμο,τη Βασιλίτσα, τα όρη του Λύγκου, το Mιτσικέλι, το Ζυγό και ορισμένα μικρότερα βουνά συγκροτούν τη Βόρεια Πίνδο. Αμέσως μετά, το Περιστέρι, τα Τζουμέρκα, η Κακαρδίτσα, το Παχτούρι, η Kοκκι-νόλακα, η Τριγγία, το Αυγό και ο Κόζιακας αποτε-λούν την Κεντρική Πίνδο.Το Χατζή, τα Άγραφα, το Βελούχι, το Παναιτωλι-κό, η Χελιδώνα και η Καλιακούδα σχηματίζουν τηΝότια Πίνδο.Από την Πίνδο πηγάζουν πολυάριθμα ορμητικά μικρά ρέματα τα οποία καθώς ενώνονται σχηματίζουν μεγάλα ποτάμια που κυλούν προς τις ακτές είτε του Ιονίου πελάγους και της Αδριατικής θάλασσας είτε του Αιγαίου πελάγους. Στα πρώτα περιλαμβάνονται ο Αώος, ο Βοϊδομάτης, ο Άραχθος, ο Αχελώος με τους παραποτάμους του και ο Εύηνος, ενώ στα δεύτερα ο Αλιάκμονας και ο Πηνειός.

Το Εθνικό Πάρκο Β. Πίνδου.

ΣτοΕθνικό Πάρκο Β. Πίνδου, που απλώνεται σε μία έκταση περίπου 2.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων,περιλαμβάνεται σχεδόν ολόκληρη η Β. Πίνδος καιφυσικά οι δύο προυπάρχοντες Εθνικοί Δρυμοί του Βίκου-Αώου και της Πίνδου (Βάλια Κάλντα), οι οποίοι ιδρύθηκαν το 1973 και το 1966 αντίστοιχα. Η περιοχή της Β. Πίνδου ανακηρύχθηκε Εθνικό Πάρκο το 2002,μετά από μακροχρόνιες προσπάθειες συλλόγων και κοινωνικών φορέων, με την ονομασία «Εθνικό Πάρκο Β. Πίνδου» με βάση τον νόμο πλαίσιο για το περιβάλ-λον 1650/86. Το Διοικητικό όργανο του Πάρκου είναιο Φορέας Διαχείρισης, με βάση σχετική διάταξη τουν. 3044/02 (ΦΕΚ 197/27-8-2002, αρθ.13).Στα μεγάλα ορεινά συγκροτήματα του Ε.Π. συγκαταλέγονται ο Σμόλικας και ο Κλέφτης, η Βασιλίτσα και τα παρακλάδια της, Τσούργια κας και Ορλιακας,τα όρη του Λύγκου και η ευρύτερη περιοχή της Βάλια Κάλντα, η Τύμφη με τις δύο χαράδρες του Βίκου και του Αώου, η Τραπεζίτσα, τα βουνά του Κεντρικού και Ανατολικού Ζαγορίου, το Μιτσικέλι, ένα τμήμα τουΒοΐου και ένα τμήμα του Ζυγού.Στο Εθνικό Πάρκο Β. Πίνδου περιλαμβάνονται έξι μεγάλοι ποταμοί και παραπόταμοι. Οι λεκάνες απορροής των ποταμών Βοϊδομάτη, Αώου, Βενετικού και των παραποτάμων τους καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Περιοχής. Σημαντι-κή έκταση καταλαμβάνουν επίσης οι λεκάνες απορροής των παραποτάμων του Άραχθου, Μετσοβίτικου,Βάρδα και Ζαγορίτικου, ενώ στα όρια της Περιοχής βρίσκεται ο Κερασοβίτικος και το Ζουζουλιώτικο, παραπόταμοι και οι δύο του Σαραντάπορου, όπως επίσης και τα ρέματα Παλιομάγερο και Βαθιά, ταοποία καταλήγουν στον παραπόταμο του Αλιάκμονα Πραμόριτσα.Στο Εθνικό Πάρκο Β. Πίνδου υπάρχουν έξι διακριτές ανθρωπογεωγραφικές ενότητες. Οι ενότητες αυτές είναι:- στο Ν. Ιωαννίνων: το Ζαγόρι, η Κόνιτσα με ορι-σμένα από τα γύρω χωριά και το Μέτσοβο με όλα τα γύρω χωριά και στη συνέχεια,- στο Ν. Γρεβενών: τα Βλαχοχώρια, τα χωριά των Κοπατσαραίων και ορισμένα από τα χωριά του Βόιου.  Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών των ενοτήτων, σαφείς στο παρελθόν, σήμερα τείνουν να εξαλειφτούν.Οι ορεινές περιοχές της Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας που περιέχονται στο Εθνικό Πάρκο Β. Πίνδου ανήκουν στους Νομούς Ιωαννίνων και Γρεβενών ενώ οι 97 οικισμοί που είναι διάσπαρτοι σε αυτές συγκρο-τούν σήμερα 8 Δήμους και 11 Κοινότητες.Οι χρήσεις της γης έχουν μεταβληθεί και πλέον μόνο το 1% της συνολική έκτασης, καταλαμβάνει η γεωργική γη. Ωστόσο, τα δάση παραμένουν στα ίδια περίπου ποσοστά, 58% το 1991, έναντι 60% το 1961. Μακροπρόθεσμα, όμως, η δημογραφική συρρίκνωση, η κοινωνική και οικονομική υποχώρηση και η άναρχη τουριστική εκτίναξη, προαναγγέλλουν βαθιές τομές και ρήξεις στις πολιτιστικές δομές και συνακόλουθα,επιπτώσεις για τα ορεινά οικοσυστήματα.

Εικόνες από το Ε.Π.Β.Π.

Επάνω : Το χωριό Παλιοσέλι (φωτ. Ελληνικό Πανόραμα magazine – Κάτω : Βάλια Κάλντα (φωτ. Απ. Τζιαμπίρης )

Εθνικά Πάρκα-eMagazine

Η Παγγαία Ηπειρος (1) & Η θάλασσα της Τυθήος μετά τον διαχωρισμό των ηπείρων (2).

Η Δημιουργία της οροσειράς της Πίνδου.*

Κάποτε πριν 250 εκατομμύρια χρόνια, όταν οι δεινόσαυροι περιπλανιόταν στις ηπείρους, η περιοχή στην οποία βρίσκεται η σημερινή Ελλάδα ήταν απλά ένα κομμάτι γης στα «άκρα» ενός ωκεανού που δεν υπάρχει πια.Μια πολύ μακρινή εποχή, η περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως «Γρεβενά», δημιουργήθηκε από την γένεση και την μετέπειτα καταστροφή του ωκεανού της Τηθύος, που σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ήταν η γυναίκα του Ωκεανού και μητέρα όλων των υδάτων της γής.

Ο ωκεανός της Τηθύος

Ο ωκεανός της Τηθύος βρισκόταν ανάμεσα στις παλαιές ηπείρους της Αφρικής και της Ευρώπης γύρω στα 80 με 280 εκατομμύρια χρόνια πριν.Η δημιουργία του συντελέστηκε όταν μια υπερήπειρος, που ονομαζόταν «Παγγαία» χώρα χωρίστηκε σε δύο τμήματα. Τα νερά του ωκεανού απλώθηκαν κατά μήκος των καινούργιων αυτών και επεκτάθηκαν από τη Ν. Ευρώπη μέχρι την σημερινή Κίνα.Με το άνοιγμα των ηπειρωτικών πλακών, νέα πετρώδη υλικά αναδύθηκαν στο ωκεάνιο σχίσμα της Τηθύος, δημιουργώντας υποθαλάσσια ηφαίστεια και νέα τμήματα του φλοιού και του ανώτερου μανδύα της γης. Σήμερα τα νερά του ωκεανού της Τηθύος ξεχύνονται πλέον σε άλλες θάλασσες, αλλά μερικά από τα πετρώματα, που κάποτε βρίσκονταν κάτω από τον πανάρχαιο ωκεανό, παρέμειναν σφηνωμένα στις θέσεις τους, κατά μήκος των αρχαίων ηπειρωτικών περιθωρίων με τα οποία κάποτε συνόρευαν.Πολλά από τα απολιθωμένα κομμάτια του ωκεανού της Τηθύος, σε μεγάλο βαθμό, αποτελούν τη σημερινή ηπειρωτική Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα, τα Γρεβενά.Η επέκταση του πυθμένα της θάλασσας μεταξύ των ηπείρων συνεχίστηκε για περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια.Τα ιζήματα μαζεύτηκαν σε μια μεγάλη τεκτονική«αύλακα» η οποία απλώνεται από τη σημερινή περιοχή της Καστοριάς, διασχίζει τα Γρεβενά και φτάνει μέχρι και τα Τρίκαλα.
Η μεσο Ελληνική Αύλακα
Αυτό το φαράγγι είναι γνωστό και ως η «Μέσο Ελ-ληνικό Αύλακα» και είναι πασίγνωστο παγκοσμίως,επειδή είναι πολύ στενό και βαθύ.Το πώς ακριβώς σχηματίστηκε δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητό. Κάνοντας συνειδητά μια υπέρβαση κάποιων εκατομμυρίων χρόνων θα πρέπει να εστιάσουμε ίσως στην εποχή του Πλειστόκαινου, όπου κατά διαστήματα ένα μεγάλο τμήμα των ορεινών Γρεβενών ήταν σκεπασμένο με παγετώνες.

Οι πύργοι της Αστράκας στα 2.436 μ. όπως τους αντικρίζουμε από το Βίκο. Πολλές από τις απότομες τραχιές κορυφές βουνών και λόφων της Πίνδου αποτελούνται από ασβεστόλιθους που δημιουργήθηκαν πάνω σε υποθαλάσσια βουνά πριν από 65-85 εκατομμύρια χρόνια. (φωτ. Ν. Πεταλάς).

Τα κορήματα, από τη δραστηριότητα των παγετώνων είναι φανερά σήμερα στην περιοχή της Πίνδου,ενώ ακόμη φαίνονται και οι τοποθεσίες των ίδιων των παγετώνων.
Οι Δρακόλιμνες.

Οι Δρακολίμνες σκαλίστηκαν στα παλαιότερα πετρώματα από την δραστηριότητα αυτών των παγετώνων.Τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια στη Β. Πίνδο, όπως και στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, υπήρξε μία συνεχής εναλλαγή των κλιματικών και εν γένει περιβαλλοντικών συνθηκών καθώς ψυχρές και θερμές περίοδοι διαδέχτηκαν η μία την άλλη για πέντε συνεχείς φορές.Κατά τη διάρκεια των ψυχρών περιόδων πάγοι κάλυπταν τις ορεινές εκτάσεις ενώ ταυτόχρονα τα νερά υποχωρούσαν από την παραλιακή Ζώνη και τις περιοχές γύρω από τις λίμνες αποκαλύπτοντας ιδανικούς βοσκότοπους για τα άγρια οπληφόρα. Στις μεσοπαγετώδεις περιόδους απελευθερώνονταν από τους πάγους μεγάλα λιβάδια στα βουνά ενώ οι εκτάσεις στην παραλιακή Ζώνη και τις όχθες των λιμνών κατακλύζονταν από νερό.
Το κλίμα Πριν από 10.000 χρόνια, όταν η τελευταία παγετώδης περίοδος έφτανε στο τέλος της, το κλίμα ήταν πολύ πιο ψυχρό απ’  ό,τι σήμερα.
Το όριο του χιονιού
, το οποίο κατά κανόνα σήμερα βρίσκεται σε υψόμετρο 1.250-1.300 μέτρων, ήταν μόλις στα 800 μέτρα τους χειμερινούς μήνες.Επιπλέον, εξαιτίας της παρατεταμένης χιονοκάλυψης και γενικότερα των αντίξοων περιβαλλοντικών συνθηκών, το ανώτερο όριο της βλάστησης των δέντρων ήταν αρκετά χαμηλότερο από το σημερινό που βρίσκεται στα 1.800 με 2.000 μέτρα.Ως αποτέλεσμα τα ορεινά λιβάδια κάλυπταν μεγάλες εκτάσεις στην οροσειρά της Πίνδου, ενώ τα
δάση των κωνοφόρων
καταλάμβαναν χαμηλότερες υψομετρικές ζώνες.Στον ίδιο χώρο απαντώνταν και η
σημύδα που απαιτεί αρκετά ψυχρό κλίμα, παρόμοιο με αυτό που επι-κρατεί στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη σήμερα,ενώ τα δρυοδάση εκτείνονταν χαμηλότερα.Στην κατώτερη υψομετρική ζώνη εκτείνονταν λιβάδια, έλη και θαμνώδεις εκτάσεις.Οι έντονες βροχοπτώσεις, ειδικά σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, βοηθούσαν την αυξημένη πρωτογενή παραγωγικότητα.Οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές για την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού
άγριων οπληφόρων, που πραγματοποιούσαν εποχικές μετακινήσεις κατά μικρά ή μεγάλα κοπάδια από τους θερινούς στους χειμερινούς βοσκότοπους, οι οποίες συχνά απείχαν αρκετά ο ένας από τον άλλον.Στα είδη αυτά περιλαμβάνονταν άγρια ελαφοειδή,ιπποειδή και βοοειδή, όπως το αγριόγιδο και ο αλπικός αίγαγρος.
Η θάλασσα της Τυθήος -Η Μεσόγειος – Η Πίνδος &Η γέννηση των υδρογονανθράκων
Από τα τέλη του Παλαιοζωικού Αιώνα μέχρι σήμερα η περιοχή μεταξύ της Αφρικανικής Πλάκας και της Ευρασιατικής Πλάκας σημερινής γνώρισε δύο μεγάλες γεωλογικές περιόδους που είναι υπεύθυνες για τα αμύθητα αποθέματα σε υδρογονάνθρακες (ενεργειακό πλούτο) που έχει η ανθρωπότητα.
Αυτές οι δύο περίοδοι είναι οι εξής:Η πρώτη
είναι η περίοδος της δημιουργίας του Ωκεανού της Τιθύος που κράτησε περίπου 245 εκατομμύρια χρόνια.
Η δεύτερη
είναι η περίοδος που αφορά την εξαφάνιση του Ωκεανού της Τιθύος και την δημιουργία του Περσικού Κόλπου και της Μεσογείου Θάλασσας. Κατά τα τέλη του Παλαιοζωικού Αιώνα, ήτοι πριν 265 εκατομμύρια χρόνια, υπήρχε μία Ήπειρος, Η Παν-γαία, και μία θάλασσα, Η Πανθάλασσα

Μετά την δημιουργία των ηπείρων από το μεγάλο ανασήκωμα του πυθμένα της Τυθήος άρχισε σταδιακά η δημιουργία Η/C

Στην αρχή του Μεσοζωϊκού Αιώνα η Πανγαία διασπάται σε δύο Υπερη πείρους την Λαυρασία και την Γκοντβάνα ενώ στον ενδιάμεσο χώρο δημιουργείται ο μεγάλος ωκεανός της Τιθύος .Αυτός ο ωκεανός ξεκινούσε από τον σημερινό Ινδικό Ωκεανό περνούσε μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής και έφθανε στον σημερινό Ατλαντικό Ωκεανό.Ο ωκεανός της Τιθύος κράτησε για 235 εκατομμύρια χρόνια (εικόνα 2.), και γέμισε τον βυθό της θάλασσας με κολοσσιαίες ποσότητες ιζημάτων, τα οποία φιλοξενούσαν μεγάλες ποσότητες φυτοπλαγκτού αλλά ιδιαίτερα κάτω από την Κρήτη τα υπολείμματα/οργανική ουσία των σπόγγων που το σώμα τους αποτελεί-το από χοληστάνες που είναι οι πρόδρομες ενώσεις του πετρελαίου.Ο ωκεανός της Τιθύος είναι η μητέρα γένεσης των τεραστίων κοιτασμάτων πετρελαίου της Αραβίας γενικότερα αλλά και της Β. Αφρικής.
Η δεύτερη σημαντική γεωλογική εποχή
αρχίζει πριν 20 περίπου εκατομμύρια χρόνια και οφείλεται στην αποκόλληση της Αραβικής πλάκας από την Αφρικανική Ήπειρο και την προσκόλληση της στην Ασιατική Ήπειρο κόβοντας την επικοινωνία που είχε ο Ωκεανός της Τιθύος τόσο με τον Ινδικό Ωκεανό όσο και με τον Ατλαντικό.Αυτή η εξέλιξη οδήγησε στην δημιουργία της Μεσογείου Θάλασσας. Κατά το Μεσσήνιο, τέλη του Μιοκαίνου, ήτοι π
ριν 6 εκατομμύρια χρόνια η Με-σόγειος αποξηράνθηκε για περίπου 1.000.000 χρόνια
, δημιουργώντας κατά τόπους τεράστιες λιμνοθάλασσες και τάφρους όπου αναπτύχθηκαν τεράστιες ποσότητες υδροχαρών φυτών. Κατά την αναερόβιο αποσύνθεση αυτής της τεράστιας βιομάζας από τα μεθανοβακτήρια δημιουργήθηκαν αμύθητες ποσότητες βιογενούς φυσικού αερίου που αποθηκεύτηκαν στους ήδη προυπάρχοντες κοραλλιογενείς υφάλους. Όταν η Μεσόγειος αποξηράνθηκε τελείως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι καλύφθηκαν/σφραγίστηκαν αρχικάμε γύψο και κατόπιν με χλωριούχο νάτριο. Έτσι το φυσικό αέριο παρέμεινε μέχρι σήμερα εγκλωβισμένο στους κοραλλιογενείς υφάλους. Έχουμε δηλ. βαθύτερα βιογενές φυσικό αέριο, και ποιο βαθειά π-ρολιτικό φυσικό αέριο, υγρούς αέριους υδρογονάνθρακες και ακόμα βαθύτερα αργό πετρέλαιο,

Τα οφέλη ανόρυξης του πετρελαίου είναι ασυγκρίτως μικρότερα από τις ζημιές/καταστροφές που θα υποστεί ο τόπος και η χώρα.

Οι παραπάνω αναφορές είναι όχι μόνο για πληροφόρηση των αναγνωστών αλλά και για να υπάρξει πλήρης κατανόηση της γέννησης της περιοχής και της αρχαίονης γεωλογικής ιστορίας της. Στοιχεία από τα παραπάνω αποτελούν αποτέλεσμα των εξελίξεων της τεχνολογίας και της εξέλιξης των γνώσεων του σύγχρονου ανθρώπου και πρέπει να αποτελέσουν κτήμα της νέας γενιάς αφού σχεδόν όλα ηταν μέχρι λίγο καιρό άγνωστα ενώ δεν διδάσκονταν στα σχο-λεία μας σαν στοιχειώδη γνώση του περιβάλλοντος και της εξέλιξης της ζωής. Επι πλέον πρέπει να γίνει κτήμα όλων ότι έργα ανόρυξης υδρογονανθράκων αποτελούν σημεία ρήξης με τις κοινωνίες, την φύση και το περιβάλλον.Ειδικά για τα οφέλη που μπορεί να έχει η χώρα και ο τόπος απο τέτοιες επενδύσεις πρέπει να τονιστε ίότι αυτά θα είναι μηδενικά. Υπάρχει ήδη παγκόσμια εμπειρία επι αυτών που δεν πρέπει να αγνοηθεί.Είμαστε υπέρ της αξιοβίωτης βιώσιμης ανάπτυξης και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε αυτή την παρακαταθήκη και στην επόμενη γενιά.
Οι επενδύσεις που χρειάζονται είναι στο περιβάλλον, στις υποδομές και στο αρχιτεκτονικό/κτιριακό απόθεμα της περιοχής.

Το γεφύρι του Κατσογιάννη (φωτ. Λευτ. Ζιούτη ) Αριστ. : Διόροφη κατοικία στοΔοτσικό (φωτ. Α.Τζιόλας ) – Δεξιά : Στην κορυφή της Βασιλίτσας ( Α. Διανέλλος ) Μόνη λύση η διάσωση Οικισμών & Περιβάλλοντος σελ. 13 Εθνικά Πάρκα-eMagazine |

Επάνω : Το γεφύρι του Κόκορου από ψηλά, σε μία μοναδική λήψη από τον Αθ. Δασκαλούδη – Κάτω : Χιονισμένα ρόμπολα στην Βασιλίτσα (φωτ. Αλ. Τζιόλας).

Ο Ορλιακας με το χωριό Ζιάκας (φωτ.

Δύο διαδρομές στον ορεινό όγκο των Γρεβενών – μέσα στο Ε.Π.

1η ΔΙΑΔΡΟΜΗ : Ανάβαση στον Ορλιακα.

Ο Όρλιακας είναι ένα χαμηλό βουνό στα δυτικά τουνομού Γρεβενών. Βρίσκεται λίγο ανατολικότερα από την οροσειρά της Πίνδου και περιβάλλεται από πολλούς ποταμούς, μεγάλα ρέματα και ατέλειωτους δασωμένους λόφους. Το μέγεθος του φτάνει τα 15.000 στρέμματα, ενώ μαζί με την Λιάγκουνα φτάνει τα 35.000 στρέμματα.Το μήκος της κορυφογραμμής του φτάνει τα 4 χλμ.Στα δυτικά του υψώνονται η Βασιλίτσα και τα όρη του Λύγκου, στα νότια ορίζεται από τον ρου του ποταμού Περιβολιώτικου και στα βόρεια κοιτάει το όρος Τσούργια κα σβήνοντας ήρεμα στους λόφους που απλώνονται μέχρι το Βόιο όρος.

Εναέρια λήψη του γεφυριού Αζίζ Αγά (αρχ. Μ. Κουτσολιάπης). κάτω Το μονοπάτι που ανεβαίνει στον Ορλιακα (φωτ. Θ. Μπιζιούρας)

Στα ανατολικά καταλήγει στον ποταμό Βελονιά(συνέχεια του Δοτσικιώτικου ποταμού) που ενώνεται στις ρίζες του βουνού με τον Περιβολιώτικο καισχηματίζουν τον μεγάλο Βενέτικο που φεύγει προςτα ανατολικά.Οι δύο ψηλότερες κορυφές του βουνού φτάνουν τα 1.453 και 1.432 μέτρα με την Λιάγκουνα πιο δυτικά να φτάνει τα 1.526 μέτρα. Το βουνό αποτελείταιαπό ασβεστολιθικά πετρώματα, αντίθετα με του ςμεγάλους ορεινού όγκους που βρίσκονται κοντά του και αποτελούνται από οφιόλιθους. Εμβληματικό αξιοθέατο του βουνού είναι το φαράγγι της Πορτίτσας με το περίφημο πέτρινο γεφύρι που βρίσκεται στην κοιλάδα της Κανάβης στους πρόποδες του βουνού στα νότια, αλλά και το κοντινό φαράγγι της Λιάτισσας .Ο Όρλιακας είναι ένας υπέροχος τόπος για εξερεύνηση καθώς το μικρό του μέγεθος και η μεγάλη ποικιλία των βιοτόπων δημιουργούν μια πλούσια κα ισυμπυκνωμένη σε εικόνες φύση, ενώ οι κοιλάδες καιτα φαράγγια των ποταμών που τον περιβάλλουν αποτελούν ιδανικό βιότοπο για κάποια σπάνια είδη της ορνιθοπανίδας.Παρά το μικρό του όγκο δεν είναι ένα «εύκολο»βουνό, κυρίως λόγω των γκρεμών και των απότομων πλαγιών που το περιβάλλουν.

2η ΔΙΑΔΡΟΜΗ : Κηπουρειό – Κρανιά -Μικρολίβαδο.

Στον δυτικό κόμβο της Εγνατίας, παίρνοντας την‘‘εξοδο” μπορείς να κατευθυνθείς προς Κηπουρειό. Στη συνέχεια μέσα από μία δασική όμορφη διαδρομή θα φτάσετε στην Κρανιά όπου μπορείτε να κάνετεμία στάση. Το Μικρολίβαδο (Λαβανίτσα) βρίσκεται 9χ.λ.μ ΒΔ. της Κρανιάς. Απέχει 40 περίπου χιλιόμετρα από τα Γρεβενά και φτάνεις εκεί αν ακολουθήσεις τη διαδρομή Κηπουριό-Κρανιά-Μικρολίβαδο.  Απ’ το Μικρολίβαδο και μόλις 10 λεπτά με τοαυτοκίνητο είναι η Μηλιά Μετσόβου, ενώ το Μέτσοβο απέχει μισή ώρα. Επίσης το Μικρολίβαδο συνορεύειμε την Κρανιά, το Μοναχήτι, που βρίσκεται 10χλμ. ΝΑ του Μικρολιβάδου, και το Περιβόλι.Σε όλη τη διαδρομή μπορείτε να προμηθευτείτε εξαιρετικά τοπικά προιόντα.
Από το Μικρολίβαδο μπορείς να κατευθυνθείτε προς Μοναχήτι-Κοσμάτι-Βασιλiτσα και στη διαδρομήνα περάσετε από το γεφύρι του Αζιζ Αγά* ή προς Περιβόλι-Βωβούσα/Αβδέλλα (ανάλογα την εποχή).
* Κοντά στο χωριό Τρίκωμο του νομού Γρεβενών, στις ανατολικές υπώρειες της Πίνδου βρίσκεται το τρίτοξο γεφύρι του Αζίζ-Αγά. Το εντυπωσιακό μεγαλόπρεπο αυτό πέτρινο οικοδόμημα διαθέτει το μεγαλύτερο σε άνοιγμα τόξο από τα σωζόμενα γεφύρια της Μακεδονίας, που φθάνει τα 15 μέτρα και συνολικό μήκος τα 70 μέτρα.

από το περιοδικό ΔΙΑΥΛΟΣ

Σεπτέμβριος 2018

”το εξώφυλλο της έκδοσης του Αλέξανδρου ΤΖΙΟΛΑ για το Εθνικό Πάρκο της Πίνδου. Είναι το μόνο βιβλίο λεύκωμα που κυκλοφορεί για το Εθνικό πάρκο πανελλαδικα. Εκδοση 2010”.