Δύση ή Ανατολή του «Αλεξανδρινού Ήλιου»; Γράφει ο Αριστείδης Ρούνης*

• ω* Προπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας της Θεσσαλονίκης.

Καθώς η ανθρωπότητα βαδίζει στο β΄ τρίμηνο του 2020, το καθημερινό πρόβλημα με τον κίνδυνο προσβολής της ανθρώπινης υγείας από τον νέο ιό είναι ένα γεγονός που ανησυχεί πολύ ή ακόμα και τρομάζει την διεθνή κοινότητα. Για την μείωση της επίδρασης αυτής της αρνητικής κατάστασης στην ψυχολογία των ανθρώπων, πληθώρα πνευματικών διεργασιών, που ανήκουν στην περίφημη ομάδα των «Καλών Τεχνών», μπορούν να χρησιμοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Μέσα από αυτές τις διανοητικές λειτουργίες, τα άτομα, παγκοσμίως, δύνανται να απελευθερώσουν τα συναισθήματα τους, με ένα από τους καλύτερους τρόπους.

Πιο συγκεκριμένα, και όσον αφορά στο ελληνικό κράτος, αυτή την ιδιαίτερη μέρα, 29 Απριλίου 2020, με αφορμή το τελευταίο ταξίδι ενός πολύ αναγνωρισμένου ποιητή, για τον «τόπο ηρεμίας» του, 87 έτη πριν, του Κωνσταντίνου Καβάφη, ένα πατροπαράδοτο είδος των «Καλών Τεχνών», η ποίηση, μπορεί να συντροφεύσει τον κάθε άνθρωπο, σε αυτές τις δύσκολες ημέρες, που διανύει η χώρα. Ο γνωστός ποιητής, μπορεί με τα ποιήματα του να μιλήσει στις ψυχές των αναγνωστών του, να τους δημιουργήσει το συναίσθημα της χαράς, της αγωνίας, της ελπίδας, της συγκίνησης. Έτσι, μπορεί ο κάθε άνθρωπος να περάσει όμορφα τον ελεύθερο χρόνο της ημέρας, ξεκινώντας ταξίδια για την «Ιθάκη», όπου θα ναι μακρύς ο δρόμος, ώστε να συλλέξει εμπειρίες, καθώς η γνώση είναι δύναμη, ένα όπλο στα χέρια αυτού, που το διαθέτει.

Αυτή η κατηγορία της γενικότερης έννοιας της «τέχνης», θα βοηθήσει τον άνθρωπο να αποκρυσταλλώσει πτυχές του χαρακτήρα του ή βιωμάτων του, μέσα στις λέξεις των ποιημάτων. Να βρει τα δικά του όνειρα ή στόχους και να συνδεθεί πνευματικά μ’ αυτά. Τα παραπάνω αποτελούν μια απόδειξη του ότι ο «Αλεξανδρινός ήλιος» μπορεί όντως να έδυσε, αλλά είναι βέβαιο ότι θα ξανανατείλει, διότι αυτή είναι η πορεία που ακολουθεί ο κύκλος της ζωής. Μπορεί να βασίλεψε, αλλά θα ξανασηκωθεί και θα φωτίσει τις ψυχές των αναγνωστών. Μπορεί το σκοτάδι ννα έπεσε, αλλά σύντομα το φως θα ξαναδώσει πνοή σε τούτο τον κόσμο. Ο «ήλιος» της Αλεξάνδρειας, μιας πόλης με απερίγραπτους λογοτεχνικούς θησαυρούς, ζέστανε την καρδιά του Έλληνα ποιητή, αλλά και μέρους του κόσμου όλου.

Καταλήγοντας, σε αυτή την δύσκολη χρονική περίοδο που βρίσκεται η οικουμένη, από πλευράς ασφάλειας της υγείας, η διαχείριση του προσωπικού χρόνου είναι σημαντικό γεγονός, καθώς η ψυχολογία του καθενός μπορεί, μέσω της ποίησης να μεταβληθεί προς την θετική κατεύθυνση. Έτσι, το κάθε άτομο, δεν θα διστάσει να ονειρεύεται το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία και όραμα, που θα τον βοηθήσει να σταθεί στο ύψος του, μπροστά σε πιθανές «ανηφόρες». Θα ακολουθήσει, δηλαδή, τη κατεύθυνση του δρόμου, προς τον προορισμό του, χωρίς να βιάζεται να φτάσει.

Κωνσταντίνος Καβάφης, 29 Απριλίου 1863 – 29 Απριλίου 1933.