Αναδημοσίευση από το 14ο τεύχ. του περιοδικού “e-Δίαυλος”.
του Ελευθέριου Τζιόλα
……………………………………………………………………………………
Κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η ουσιαστική αδυναμία, η πραγματική ακινησία του αποκαλούμενου προοδευτικού – αριστερού φάσματος των πολιτικών δυνάμεων στις χώρες-μέλη της Ε.Ε., και μάλιστα ενόψει των ευρωεκλογών.
Διαπιστώνουν όλοι τη άνοδο της αντισυστημικής ψήφου, της ευρείας αμφισβήτησης και ανερχόμενης αντιπαράθεσης από μεγάλα τμημάτα των κοινωνιών προς τις κυρίαρχες πολιτικές και προς τον γερμανικό νεο-δεσποτισμό.
Και, αντί να δουν αντικειμενικά, να σκεφτούν ορθολογικά και να απαντήσουν συγκροτημένα μ ένα εναλλακτικό σχέδιο, με μια άλλη στρατηγική εξαντλούν τη στάση τους σε μια αποστεωμένη ρητορική, σε μια ξεπερασμένη συνθηματολογία,, σε μια αναποτελεσματική δημαγωγία, περί ”ακροδεξιάς”. Καταγγέλλουν την επιφαινόμενη πολιτική κατάληξη (δηλαδή, την ψήφο στα ακροδεξιά κόμματα), χωρίς να έχουν μπεί στην ανάλυση για τις ισχύουσες οικονομικές -κοινωνικές συνθήκες και πώς προέκυψαν, χωρίς να αντιλαμβάνονται τα βαθύτερα αίτια και τα ρεύματα στις κοινωνίες, χωρίς να έχουν απαντήσεις ουσίας και να παρεμβαίνουν με περιεχόμενο πραγματικών προοδευτικών πολιτικών που δίνουν λύσεις και δεν αμύνονται, ούτε απολογούνται, ούτε αγκυλωμένοι σε εξουσιαστικές θέσεις λαθροβιώνουν. Πολιτικές, που ανοίγουν νέες προοπτικές για την Ευρώπη και το Κοινωνικό της Διακύβευμα, που προχωρούν και δεν στέκουν φοβισμένες, καταγγελτικές κι ατελέσφορες, σχεδόν παρατηρητές, απέναντι στην ακροδεξιά.
Οφείλουν (οφείλουμε) να αντιληφθούν (αντιληφθούμε) ότι η ψήφος στην ακροδεξιά προκύπτει, συμβαίνει, επειδή η Αριστερά και το Προοδευτικό φάσμα Δυνάμεων, δεν κάνει αυτό που πρέπει, δεν επιβεβαιώνει στην πράξη και με διάρκεια αυτό που πρέπει να είναι. Επειδή, δεν υφίσταται, ζωντανή και δημιουργική, η σχέση της (η σχέση τους) με τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, τις αναζητήσεις των πιο δυναμικών κοινωνικών δυνάμεων και το Μέλλον.
Οι κοινωνίες θα μιλήσουν.
Σφετεριστές (=ακροδεξιοί), Φοβισμένοι (=καθεστωτικοί πάσης φύσεως) και Ανατρεπτικοί (=φορείς Αλλαγής), θα βρεθούν σε νέα αφετηρία…
………………………………………………………….
Οι κοινωνίες, και μάλιστα σε τόσες χώρες, δεν τρελάθηκανγια να αυτοκαταστραφούν.Οι Προοδευτικοί δεν επαρκούν, δεν είναι αυτό που οισυνθήκες και η Ιστορία απαιτούν.Το μήνυμα των ευρωεκλογών απέναντι στις δεσπόζουσεςηγεσίες της Ε.Ε. και στις Βρυξέλλες, απέναντι στιςκυρίαρχες πολιτικές τους και τον αυθαίρετο ετσιθελισμότους θα είναι πολύ ισχυρό, θα αποκτήσει χαρακτηριστικάκλονισμού. Οι κοινωνίες θα μιλήσουν και, με έναν τρόπο,θα απαιτήσουν…Το σύνολο των Προοδευτικών Δυνάμεων θα χάνει, θα(ξε)πέφτει, όσο δεν απαντά συγκροτημένα, απέναντιστον γερμανικό οικονομικό εθνικισμό και το νεο-δεσποτισμό, απέναντι στην διεύρυνση των αντιθέσεωνΒορρά – Νότου, στην αποσάθρωση του κοινωνικούκράτους, στο μεταναστευτικό πρόβλημα ως πρόβλημαπολεμικών αναμετρήσεων και επιπτώσεων περιφερειακώνδιενέξεων, αλλά και ως σύμπτωμα ενδοχώριουπροβλήματος, στο πρόβλημα των εθνών για ισοτιμίακαι συγκλίσεις με αυτονομία, στην κοινή ευρωπαϊκήοικονομική διακυβέρνηση, στην κοινή ευρωπαϊκή άμυναμε ταυτόχρονο αναπροσανατολισμό εξωτερικών σχέσεων.Και κάτι, από τώρα, για την μετεκλογική περίοδο : ανδεν γίνουν τα παραπάνω (και, δυστυχώς, δεν βλέπω ναδρομολογούνται), ας μην κάνουν οι Προοδευτικοί καιη Αριστερά και το δεύτερο Λάθος (ακολουθώντας ταεπανειλημμένα του SPD). Δηλαδή, να συναπσισθούνφοσβισμένοι και φοβικοί πίσω από τους Γερμανούς (CDU,CSU), με τον δήθεν σκοπό να ορθώσουν κοινό μέτωποάμυνας απέναντι στην ακροδεξία.Επιτέλους, ας αντιληφθούν ότι τα παραδοσιακάαντιφασιστικά ανακλάστικα των κοινωνίων : αν δενυποστηρίζονται από μια ανάλογη ιδεολογία (ιδεολογία,όχι δημαγωγία), αν συνοδεύονται από συνεχείς δράσεις(δράσεις: αγώνες, πορεία κατακτήσεων, όχι διαχείρισηεξουσίας και δημόσιου χρήματος), αν δεν διαπερνώνταιαπό περιεχόμενα νέων, ανορθωτικών και δημιουργικώνπολιτικών, ξεφτίζουν. Στην ουσία, θα λέγαμε, ακολουθούντο ξέφτισμα των ίδιων των λεγόμενων προοδευτικών -αριστερών κομμάτων.
Ο ‘‘ηλίθιος’’ και η Κοινωνία………………………………………
Σε κάθε περίπτωση, για τον επερχόμενο πολιτικό σεισμότων ευρωεκλογών, πρέπει να τους πούμε, όλους ( και‘‘νικητές’’ και ηττημένους) :Δεν είναι η ακροδεξία που νίκησε, ηλίθιε !Είναι η Κοινωνία που, χωρίς εσένα, μίλησε !…Κι ανάλογα να ετοιμασθούμε, να αποφασίσουμε και ναπροχωρήσουμε σ΄ Ελλάδα και Ευρώπη.Νέοι φορείς Αλλαγής, εκπροσωπώντας και εκφράζονταςτα κυοφορούμενα ανατρεπτικά θα βρεθούν στη νέααφετηρία. Πολλά, τα σημαντικότερα, θα εξαρτηθούν από αυτούς.
