Α΄. ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ! ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ!
Β΄. «ΔΩΡΕΑ» ΛΕΙΨΑΝΩΝ! ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ!
«Τιμούμε τους αγίους, προσκυνούμε τα σεπτά λείψανα και σκηνώματά τους»
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Η υπόθεση της δωρεάς οργάνων θα συμφωνούσαμε όλοι πως δεν είναι άσχετη με την «αγάπη» του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπό του. Βεβαίως και ο άνθρωπος έχει έμφυτη την αγάπη προς τον συνάνθρωπο (ανεξαρτήτως εθνότητας ή θρησκείας) αλλά η «αγάπη» αυτή ποια σχέση έχει με την «εντολή» της αγάπης; Ποια σχέση έχει με την πρώτη και αρχαία εντολή που δίνει ο Θεός στο νομοθέτη Μωυσή αλλά και ποια με την «νέα» εντολή του Ιησού Χριστού; Ας είδωμεν…
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος συνηγορεί υπέρ ημών! «Οι δε Φαρισαίοι, όταν ήκουσαν ότι απεστόμωσε τους Σαδδουκαίους, εμαζεύτηκαν εις το ίδιο μέρος, όπου ήτο ο Ιησούς, και ένας από αυτούς, νομοδιδάσκαλος, τον ηρώτησε, με την πονηράν διάθεσιν να τον φέρη εις δύσκολον θέσιν, λέγων’«Διδάσκαλε, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή μέσα εις τον νόμον;» Ο δε Ιησούς απήντησεν εις αυτόν’ «να αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου με όλην την καρδιά σου και με όλην την ψυχήν σου και με όλην την διάνοιά σου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε εντολή ομοία με αυτήν’ να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Επάνω εις τας δύο αυτάς εντολάς όλος ο νόμος και οι προφήται στηρίζονται» (Ματθ. 22, 34-40)!
Αλήθεια αδελφοί, όσοι ομιλούν (είτε εκκλησιαστικοί άνδρες είτε πολιτικοί) για την υποχρεωτικότητα της «δωρεάς» των οργάνων όλων των Ελλήνων πολιτών πού στηρίζονται; Στο νόμο του Θεού; Μήπως στο «νόμο» της αγάπης προς τον πλησίον; Έχει καμία σχέση η αγάπη προς τον συνάνθρωπο με την εντολή του Κυρίου: «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν»; Ή πάλι όλοι αυτοί που κόπτονται για να σχίσουν ζωντανά σώματα και να αποκόψουν απ’ αυτά υγιή όργανα ποια σχέση έχουν με τον τρισάγιο Κύριο, τον Ιησού Χριστό, τον μέγα Νομοθέτη και τους άφθαρτους αγίους Του; Παραδέχονται μήπως Αυτόν ως Κύριο και Θεό τους, «Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού» και αγαπούν Αυτόν και αυτούς με όλην την καρδιά και με όλην την ψυχήν και με όλην την διάνοιά τους;… Και υπακούουν σε όλες τις ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ και μάλιστα με ακρίβεια όπως αυτοί;
Και ένα δεύτερο ερώτημα: Η φράση του Ιησού Χριστού «ίνα αγαπάτε αλλήλους» εντάσσεται σε κάποιο οικουμενικό φάκελο «αγαπολογίας» ή αποτελεί νομοθετικό έργο Του προς τους μαθητές Του; Περί «αγάπης» ο λόγος ή περί «Εντολής»; Ας είδωμεν και πάλι:«Σας δίδω μίαν νέαν εντολήν’ να αγαπάτε με όλην σας την δύναμιν ο ένας τον άλλον’ όπως εγώ σας ηγάπησα με πλήρη και τελείαν αγάπην πρέπει να συνδέεσθε μεταξύ σας. Με αυτό θα μάθουν και θα πεισθούν όλοι ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχετε αγάπην μεταξύ σας» (Ιωάν. 13, 34-35)…
Α. «ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ»! ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ!
ΟΧΙ, Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ «ΕΝΤΟΛΗ» ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΟΥΤΕ ΤΗΣ «ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ» ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛ’ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΥΤΟΥ! Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ, ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΚΕΛΟ ΤΩΝ «ΑΜΑΡΤΙΩΝ» ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ… [Αμαρτία σημαίνει «παράβαση νόμου»]
«Η αμαρτία λοιπόν ήταν και είναι μια αρρώστια. Αρρώστια φοβερή, που δεν χτυπά μόνο την ψυχή του ανθρώπου αλλά και το σώμα του. Και μια φορά που ο θάνατος είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας, μπορείς εύκολα απ’ αυτό να καταλάβεις, αδελφέ μου, πως η αμαρτία στάθηκε ικανή να εξασθενήσει και τον οργανισμό μας και να λιγοστέψει τα χρόνια της αθλίας μας ζωής» (ΠΑΝ Ν.. ΤΡΕΠΜΠΕΛΑ, «Ο ΝΩΕ», Αδελφότης θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», ΑΘΗΝΑΙ 2011, Σελ. 6)
Β΄. «ΔΩΡΕΑ» ΛΕΙΨΑΝΩΝ! ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ!
Ο Κύριος είπε: «Εάν με αγαπάτε, τηρήσατε τας εντολάς μου, διότι αυτό είναι απόδειξις και καρπός της αγάπης σας προς εμέ. Και εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώση εκείνος άλλον οδηγόν και Παράκλητον, δια να μένη μαζή σας αιωνίως. Θα σας δώση το Άγιον Πνεύμα, το οποίον είναι η καθαρά και απόλυτος αλήθεια και φανερώνει την αλήθειαν εις τους καλοπροαίρετους. Αυτό όμως ο κόσμος ο αμαρτωλός δεν ημπορεί να το πάρη, διότι δεν έχει ανοιχτά τα μάτια της ψυχής και ένεκα τούτου δεν το βλέπει ούτε και το γνωρίζει. Σεις όμως το γνωρίζετε…» (Ιωάν. 14, 15-17). Και η Ευγενία Γαβριηλίδου στον πρόλογο του βιβλίου με τίτλο: «ΣΕΠΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» θα γράψει:
Τιμούμε τους αγίους, προσκυνούμε τα σεπτά λείψανα και σκηνώματά τους
Τα σεπτά σκηνώματα που η Αγία Χάρις του Παρακλήτου διατηρεί άφθορα επί αιώνες αποτελούν κυματοθραύστη όσων βάλλουν ενάντια στην Ορθοδοξία. Για τον ορθόδοξο κόσμο, που έχει την ευλογία να ζει την παρουσία των αγίων, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και δεν χρειάζονται αποδείξεις. Αλλά αν αναζητούσαμε αποδείξεις για την τιμή και τη δόξα που τους προσφέρει ο Θεός, ποια μεγαλύτερη απόδειξη θα μπορούσε να υπάρξει, από τα άφθαρτα λείψανά τους; Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί τούτη η αντινομία της φύσης, ενάντια στη φθορά του χρόνου και στη σήψη;…
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Υ.Γ.
ΟΧΙ, ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ Η “ΑΓΑΠΗ” ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΛΛΑ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
«Η πίστι! Είνε ανώτερη από την επιστήμη… Η πίστι λοιπόν, αγαπητοί μου, νικάει την ασθένεια, νικάει το θάνατο, νικάει τον άδη. Μα θα μου πη κάποιος σήμερα’ ”Αυτά γίνονταν τω καιρώ εκείνο». Σήμερα;…. Τι είπες, τι είπες; Δεν πάλιωσε ο Χριστός, όχι…. Και όπως στην εποχή του Ιαείρου έκανε θαύματα, έτσι και σήμερα μπορεί να κάνη. – Μα γιατί δεν κάνει; Εμένα ρωτάτε; Ρωτήστε την καρδιά σας. Ο Χριστός, για να κάνη θαύματα σαν αυτά κι ακόμη μεγαλύτερα, ζητάει από μας μόνο να κάνουμε μία κίνησι. Είνε σκοτάδι μέσα στο δωμάτιο και φτάνει μόνο ν’ αγγίξης το διακόπτη για ν’ ανάψη το φως. Ποιός είναι ο διακόπτης; Η πίστις’ να πιστέψουμε στο Χριστό…» (π. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης/6-11-1966/ ΑΘΗΝΑ).