«Μετέωρη Γυναίκα»… Ακόμα ένα βιβλίο στην «συγγραφική φαρέτρα» του Μιχάλη Πιτένη, του συγγραφέα-λογοτέχνη που με την εκλεπτυσμένη πένα του, το νου και την ψυχή του, περιδιαβαίνει στα άδυτα του θυμικού μας…

GAITANAKI KOZANIS

Ανιχνεύοντας το θυμικό μας, με μια εκλεπτυσμένη φιλοσοφική προσέγγιση, ο λογοτέχνης – συγγραφέας Μιχάλης Πιτένης γράφει ακόμα ένα βιβλίο, εμπλουτίζοντας τη «συγγραφική φαρέτρα» του, που με τον δικό του συγγραφικό οίστρο καταφέρνει και πάλι να εντυπωσιάσει!

«Μετέωρη Γυναίκα» ο τίτλος του βιβλίου του και ο Μιχάλης Πιτένης, περιδιαβαίνοντας τους δρόμους και τα μονοπάτια του θυμικού μας, κατορθώνει να απορροφήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, με την συγγραφική του δεινότητα, και τον ταξιδεύει στον ίδιο του τον εαυτό… αφήνοντας έτσι ανεξίτηλη την συγγραφική και λογοτεχνική του σφραγίδα.

Ο αναγνώστης του βιβλίου του κ. Πιτένη νιώθει αυτό που αισθάνεται ο ίδιος ο συγγραφέας, ανασυνθέτει το θυμικό του συγγραφέα στο δικό του θυμικό, γίνεται συμμέτοχος στο έργο του και εδώ συνίσταται η αριστουργηματική επιτυχία του συγγραφέα… ο αναγνώστης να έχει την ψυχική επαφή και επικοινωνία με τον συγγραφέα, αυτό που λέμε «μέθεξη»!

Επιπλέον, ο συγγραφέας ξετυλίγοντας την ιστορία μιας γυναίκας, στο βιβλίο του (κεντρικό πρόσωπο η Δομνίκη) επιχειρεί με την τελειότητα του συγγραφικού του ύφους και την ικανότητά του να γράφει εύληπτα, συνθέτοντας και τις εκλεπτυσμένες φιλοσοφικές θεωρήσεις του, συγκινεί και πείθει τον αναγνώστη, αφού η «Δομνίκη» μπορεί να είναι και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.

Η καλλιτεχνική-λογοτεχνική δεινότητα του συγγραφέα Μιχάλη Πιτένη είναι αυτή που τον ξεχωρίζει, καθώς και ο άριστος γραπτός του λόγος, διανθισμένος με τις εξευγενισμένες εμπνεύσεις του και τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις και ανησυχίες.

Και μια ευσύνοπτη αναφορά για το βιβλίο «Μετέωρη Γυναίκα»… και όπως σημειώνει ο συγγραφέας Μιχάλης Πιτένης «είναι δυνατόν να ξεφύγεις οριστικά από το παρελθόν αν δεν κλείσεις όλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχεις μαζί του; Η Δομνίκη αντιλαμβάνεται κάποια στιγμή στη ζωή της πως, όσο παραμένουν ανοιχτοί αυτοί οι λογαριασμοί, δεν θα πάψει ποτέ να είναι μια μετέωρη γυναίκα. Και η Δομνίκη θέλει όσο τίποτε άλλο να περπατάει με σταθερό και σίγουρο βήμα. Κάτι που πετυχαίνει μόλις συνειδητοποιήσει πως από τις αυταπάτες της και ό,τι την πληγώνει δεν μπορεί να την απαλλάξει κανένας άλλος παρά μόνο ο ίδιος της ο εαυτός. Ένα μυθιστόρημα για την ενηλικίωση μιας σύγχρονης γυναίκας που από την εφηβεία της κιόλας αναγκάζεται να κουβαλάει και να συμβιώνει με τις πράξεις των άλλων, θύμα ξένων επιλογών και συμπεριφορών. Μέχρι που αποφασίζει, όχι μόνη της μα αναγκασμένη από τα γεγονότα, να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Και τότε θα διαπιστώσει πόσο εύκολο είναι να πατήσεις ακόμα και τη σκανδάλη ενός όπλου που σημαδεύει ένα πολύ αγαπημένο σου πρόσωπο, αν έχεις ξεπεράσει τα όριά σου…».
Μάλλον έτσι είναι. Μπορεί να μην ζούμε χίλιες ζωές αλλά και μια φτάνει, αρκεί να παρατηρείς, να δίνεις χρόνο και σημασία ακόμα και στη λεπτομέρεια όσων εξελίσσονται όχι μόνο στη δική σου ζωή, αλλά γύρω σου, κοντά σε σένα, μακριά από σένα. Μέχρι όπου μπορεί να φτάσει το μάτι και το αυτί που σαν άλλες μέλισσες θα συλλέξουν εκείνα τα ερεθίσματα για να μπολιάσουν έπειτα μ’ αυτά τη φαντασία και εκείνη ν’ αρχίσει να παράγει…

Τα συγχαρητήρια βέβαια ανήκουν και στον Σύνδεσμο Φιλολόγων Κοζάνης και τον Σύλλογο Σαμαριναίων Κοζάνης, που ανέλαβαν την πρωτοβουλία της παρουσίασης του βιβλίου του Μιχάλη Πιτένη «Μετέωρη Γυναίκα» στην Κοζάνη και στο Λαογραφικό Μουσείο και Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, πρόσφατα, σε μια αίθουσα όπου υπήρξε το αδιαχώρητο…