Βρήκαν ρημαγμένα ξωκλήσια στο δρόμο άθλησής τους προς τον ψηλό τον Αϊ Λια στην Κοζάνη και έκαναν στάσεις να αποκαταστήσουν τις ζημιές τους.
Δεν ανέχτηκαν τη θλιβερή εικόνα με τα κατεστραμμένα εικονοστάσια και χωρίς δεύτερη σκέψη, φιλόκαλοι όντες, άρχισαν τις εργασίες αποκατάστασής τους, ανακαίνισης και εξωραϊσμού τους και με το αποτέλεσμα αγαλλίασε η ψυχή τους. Πριν μάλιστα τοποθετήσουν και τις εικόνες, κάποιος ή κάποιοι άλλοι τους πρόλαβαν και το έπραξαν και όπως φαίνεται, κι αυτοί στους ίδιους αυτούς δρόμους πορεύονται.
Στον αντίποδα αυτών των ανθρώπων βρίσκονται αυτοί που πετροβόλησαν τα εκκλησάκια, πέταξαν τις εικόνες και τα κατέστρεψαν ολοσχερώς! Άνθρωποι και ανθρωποειδή, όλοι μαζί, στην ίδια γη, κάτω απ’ το ίδιο φως του ήλιου… έτσι να συνυπάρχουν;!
Εξάλλου, σέβεσαι την όποια πίστη σου, όταν σέβεσαι και την πίστη του άλλου και μόνον και μισαλλοδοξίες δεν χωράνε πουθενά. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι (έτσι συνεχίζουν και επιμένουν κάποιοι «φευγάτοι» και «ανεβασμένοι» να τους αποκαλούν), που δεν πιστεύουν τίποτα, μηδενίζουν και αρνούνται τα πάντα και αυτοί είναι οι πλέον επικίνδυνοι!…
Οι «ευαίσθητοι δρομείς» όμως θα συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο που χάραξαν και κάθε μονοπάτι – απτόητοι – και θα τινάζουν, έστω λίγη σκόνη, απ’ τα σκαλοπάτια της ζωής μας…
