Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την Ελλάδα έχει αυξηθεί τελευταία, όχι γιατί αγάπησαν ξαφνικά την Ελλάδα, αλλά λόγω της απρόβλεπτης στάσης του Ερντογάν. Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας με την προσέγγιση στη Μόσχα και η στρατηγική κατεύθυνσή της στον άξονα Μόσχα-Άγκυρα-Τεχεράνη για το θέμα της Συρίας, έχει κάνει τους Αμερικανούς να σκέφτονται διαφορετικά.
Επανεξετάζουν οι ΗΠΑ την παρουσία τους στην Τουρκία και κάνουν στροφή προς την Ελλάδα. Η στροφή αυτή μεταφράζεται με αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας και με νέες βάσεις στην Ελλάδα και ο λόγος, όπως είπαμε, οι τεταμένες σχέσεις με τον Ερντογάν. Οι ΗΠΑ θέλουν την Τουρκία, αλλά όχι τον Ερντογάν. Όσο υπάρχει αυτός, οι ΗΠΑ θα βρίσκονται πιο κοντά στην Ελλάδα.
Η προσέγγιση αυτή των ΗΠΑ έκανε την Ελλάδα να ενισχύσει τις σχέσεις της με την Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Παράλληλα όμως, η Ελλάδα δέχεται τις προκλήσεις της Τουρκίας, η οποία αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματά της σε Αιγαίο και Θράκη, ενώ οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία δεν είναι και οι καλύτερες.
Βολεύει την Ουάσιγκτον ο άξονας Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, όσο υπάρχει το πρόβλημα Ερντογάν, αλλά πόσο αυτό βολεύει την Ελλάδα με τους Ρώσους απέναντι; Αν Αιγαίο και Μεσόγειος πάρουν φωτιά, πόσο οι σύμμαχοι θα είναι αληθινοί σύμμαχοι και πόσο αυτή η φιλία θα είναι αληθινή, όταν στην Τουρκία δεν θα υπάρχει Ερντογάν; Αυτού του είδους τις φιλίες της έζησε η Ελλάδα στον Α’ παγκόσμιο, στον Β’ παγκόσμιο, στην Κύπρο, στα Ίμια, στο Αιγαίο, στο Σκοπιανό κλπ. Μήπως πρέπει να κρατάει την πόρτα ανοιχτή και στη Ρωσία του Πούτιν;
Το μόνο σίγουρο είναι πως από όλα αυτά, νικητής θα είναι η πολεμική βιομηχανία των «συμμάχων» ΝΑΤΟ-ΗΠΑ και ΕΕ (Γερμανία – Γαλλία).
Μήπως η Ελλάδα πρέπει να κρατάει πισινή και να μη μένει τόσο πιστή στην αντι-ρωσική δυτική συμμαχία; Μήπως πρέπει να κρατάει ανοιχτές πόρτες με τη Ρωσία και να αλλάξει την εξωτερική της πολιτική;
Η δύναμη της Ελλάδας βρίσκεται στη γεωστρατηγική της θέση, σε μια εποχή που το «σύστημα της νέας τάξης» θέλει να υποτάξει τους λαούς, κάνοντάς τους φόρου υποτελείς στους τραπεζίτες!
Η γεωστρατηγική θέση Ελλάδας και Κύπρου, σε συνδυασμό με την ύπαρξη υδρογονανθράκων στην Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ διαμορφώνουν ένα εκρηκτικό μείγμα στην περιοχή.
Η Ελλάδα λόγω υποχωρητικότητας και έλλειψης στρατηγικής βρίσκεται σε θέση επαίτη-ουραγού, ενώ θα μπορούσε να είναι πρωταγωνιστής και να οδηγεί τις εξελίξεις. Η έλλειψη ικανής ηγεσίας την κάνει να άγεται και να φέρεται και πάντα να πληρώνει τις επιθυμίες των δανειστών, με το εθνικό συμφέρον σε δεύτερη μοίρα.
Η Ελλάδα επιζητεί την ειρήνη στην περιοχή και ο ψυχρός πόλεμος που άνοιξαν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ (ΕΕ) με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και το τελευταίο επεισόδιο στη Συρία, δεν προοιωνίζει τίποτα το θετικό. Η ισορροπία στις εξωτερικές σχέσεις, ίσως είναι και το κλειδί για την σταθερότητα στην περιοχή, με την Ελλάδα πρωταγωνιστή και όχι ουραγό. Όταν στη γειτονιά μας κινδυνεύει να ξεσπάσει γενικευμένη πολεμική σύρραξη, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην επιλογή συμμάχων. Και τουλάχιστον από την όποια επιλογή μας, ας απαιτήσουμε ανταλλάγματα. Η τακτική της Τουρκίας ας μας γίνει οδηγός και μάθημα.