Επανέρχομαι στο Θρησκευτικό θέμα της Αγίας Αικατερίνη, γιατί δεν μπορεί να μένω αδιάφορος και να πλήττετε η βαθιά μου Πίστη προς την Αγία . Είμαι συνυφασμένος με το παρεκκλήσι που ήταν εντός του επισκοπείου, από τα παιδικά μου χρόνια . Εδώ και εβδομήντα χρόνια, μαθητής του 1ου Δημοτικού, μου έστελνε η μητέρα μου αείμνηστη Αικατερίνη την παραμονή της γιορτής 24-Νοεμρίου με το πρόσφορο –Λειτουργιά στο Ναό της στο επισκοπείο να ευλογήσει ο ιερέας. Περίμενα πολύ ώρα γιατί ήσαν πάρα πολλοί με τις λειτουργιές, διότι στην Κοζάνη τα περισσότερα σπίτια έχουν το όνομα Αικατερίνη και την Ευλαβούνται πάρα πολύ. Οι αναμνήσεις αυτές είναι το αγλάϊσμα της Χριστιανικής Πίστη στην Αγία Αικατερίνη. Συνεπώς είναι βαθιά ριζωμένες στην ψυχή μας και δεν μεταβάλλονται ούτε αποβάλλονται. Και δικαιολογημένα να διαταράσσεται η Χριστιανική μας Πίστη ασεβώντας προς την Αγία για την απουσία του Ναού της .Μάλιστα σε μια πόλη όπου το Θρησκευτικό της φρόνημα έχει βαθιά θρησκευτική παράδοση από αιώνες και ευτυχώς διατηρείται και συνεχίζεται από τους απογόνους μέσω των οικογενειών τους, που στη σημερινή εποχή είναι απαραίτητο το δέσιμο της οικογένειας .
Πιστεύουμε, ότι έχουμε την Ευλογία και την προστασία της μεγαλομάρτυρας Αγίας Αικατερίνης. Ώστε να σεμνυνόμαστε ταπεινά και να ψάλλουμε ύμνους στην Αγία από καρδιάς.
Η Αγία Αικατερίνη να φωτίσει τους υπεύθυνους της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης να συντομεύσουν στην ανέγερση του Ναού της για να βρει καταφύγιο προσκυνήματος το Χριστεπώνυμο ποίμνιο , που τόσο πολύ την Ευλαβείται.
Αυτά έγραφα το Νοέμβριο του 2016, έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και τα πράγματα παραμένουν σε στασιμότητα.
Να υπενθυμίσω , ότι έχω γράψει πάρα πολλά άρθρα και με ιστορικά στοιχεία για το παρεκκλήσι της Αγίας Αικατερίνης στο Επισκοπείο.
Σήμερα κυκλοφορεί ότι θα ανεγερθεί Ναός της Αγίας Αικατερίνης σε μία άκρη του κήπου του Επισκοπείου. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αναγερθεί ναός στον κήπο του επισκοπείου. Διότι το επισκοπείο είναι πνευματικός χώρος είναι η εστία της Μητρόπολης που έχει τον σεβασμό των πιστών και καθαγιάζεται από το Λαό. Όταν οι Κοζανίτες περνούσαν έξω από το επισκοπείο έκαναν το Σταυρό τους τιμώντας την Αγία Αικατερίνη που ήταν εντός του Επισκοπείου. Ο χώρος δεν πρέπει να μεταβάλλεται, αρκετά λάθη έγιναν κατά το παρελθόν. Ούτε να δίνεται χροιά Κοσμικότητας στον χώρου του επικοπείου- αύλειος και κήπος. Εξηγώ τι εννοώ. Οι έχοντας χρήματα , οι νεόπλουτοι κτίζουν μεγάλα σπίτια τις λεγόμενες ΒΙΛΕΣ έξω από την Πόλη και εκτός της πισίνας κτίζουν και ένα μικρό ναϊσκο , για να δείξουν ότι είναι θρησκευόμενοι, σημεία των καιρών . Έχω δει πολλές παρόμοιες βίλες σε μεγάλες πόλεις. Είναι τη κοσμική επίδειξη . Το Θρησκευτικό, και Ιστορικό μνημείο που είναι το Επισκοπείο Δεν θα μεταβληθεί σε Κοσμική ΒΙΛΑ νεωτεριστών.
Να θυμίσω μία ωραία εικόνα τη δεκαετία του ‘50 επί μητροπολίτη Κωνσταντίνου Πλατή , ένας ευγενικός και μειλίχιος μητροπολίτης, καθόταν μπροστά από την είσοδο του επικοπείου, στο πλακόστρωτο που τον περιτριγύριζαν τα παγώνια, που είχε τότε η μητρόπολη και έπινε τον καφέ του κάθε απόγευμα τους καλοκαιρινούς μήνες και όσοι Κοζανίτες περνούσαν έξω από το επισκοπείο τον χαιρετούσαν και τους προσκαλούσε να τους κεράσει καφέ, μία συμπεριφορά ανθρώπινη με ποιμενάρχη να συνομιλεί με το ποίμνιο στο επισκοπείο που είναι το Θρησκευτικό αποκούμπι του λαού της πόλης. Πιστεύοντας ότι διαχέεται Πνευματικό φως στους πιστούς καθοδηγούμενοι στον αμπελώνα του Κυρίου με αρετές .Αυτό είναι το βαθύ νόημα του επισκοπείου και δεν μπορεί να γίνει καμία μεταβολή ή προσθήκη στο χώρο που θα σκιάζει και θα προσβάλει την Χριστιανική και ιστορική του παρουσία. Οι μνήμες της ιστορίας μας δεν αγνοούνται ούτε παραγράφονται. Ωραίες εικόνες εκείνης της εποχές που δεν λησμονούνται, και δίνουν ποιότητα και μεγάλη αξία στο επισκοπείο.
Για την ανέγερση του Ναού της Αγίας Αικατερίνης που ταλαιπωρείτε από χρόνια μετά την κατάργηση ή αποπομπή του παρεκκλησίου από το εσωτερικό του επισκοπείου. Έχω γράψει κατά το παρελθόν. Επανέρχομαι υποδεικνύοντας το χώρο που προσφέρεται η ανέγερση του Ναού. Ο χώρος αυτός είναι στη Δυτική πλευρά του Επισκοπείου όπου έχει κατασκευαστεί γκαράζ κλειστό για τη στάθμευση των αυτοκινήτων της μητρόπολης, προτιμήθηκε το γκαράζ και αγνοήθηκε χώρος για το Ναό της Αγίας Αικατερίνης . ΠΡΟΤΕΙΝΩ λοιπόν, να καταργηθεί το γκαράζ και να ανεγερθεί ο Ναός που θα έχει πρόσβαση και από την οδό Δημογεροντίας που είναι από την πίσω πλευρά του επισκοπείου, ως Κυρία είσοδος του Ναού ώστε να εισέρχονται ευχερώς οι Κοζανίτες και να ανάβουν κερί στον Ναό της Αγίας Αικατερίνης που τόσο την Λατρεύουν, έχοντας το όνομα της Αγίας το 80% των οικογενειών της Κοζάνης, εκεί φυσικά μπορεί να γίνονται και Λειτουργίες από τις γυναίκας που έχουν το όνομα της Αγίας Αικατερίνης και να λειτουργεί όπως οι άλλοι Ναοί λόγω της προσέλευσηςτωνπιστών που έχουν μεγάλο σεβασμό στη Αγία Αικατερίνηαπό αιώνες. Συνεπώς είναι και κοινωνικό το θέμα για τον πιστό λαό της Κοζάνης. Που θα πρέπει να απασχολήσει και το Δημοτικό συμβούλιο της Κοζάνης. Βέβαια ο ναός θα έχει είσοδο και από την εσωτερική πλευρά του επισκοπείου για να εισέρχεται ο εκάστοτε επίσκοπος προκειμένου να προσεύχεται.
Προτείνω τη θέση αυτή γιατί τη θεωρώ την καλύτερη από κάθε άποψη και χωρίς να διαταράσσεται η αρχιτεκτονική ευταξία του επισκοπείου.
Έχω ιδιαίτερη ευαισθησία για την Αγία Αικατερίνη, που έχω πολλές Αικατερίνες στο σόϊ μου ακόμη και βαπτιστήρη , έχω γράψει εδώ και 20 χρόνια για την Αγία Αικατερίνη, όπως και παιδικές αναμνήσεις που ήμασταν γειτονιά του επισκοπείου και προσκυνούσαμε στο παρεκκλήσι, Επισκέφτηκα όμως και το μοναστήρι τη Αγίας Αικατερίνης στο Θεοβάδιστο όρος ΣΙΝΑ
όπου παρέμεινα μια εβδομάδα εντός του μοναστηριού , φιλοξενούμενος του αρχιεπισκόπου Δαμιανού. Ενός φωτισμένου Ιεράρχη και ηγουμένου της Μονής. Ώστε να ζήσω την ατμόσφαιρα του μοναστηριού τη διαβίωση των μοναχών , την ιστορία της μονής, την πλούσια και σημαντική βιβλιοθήκη που διαθέτει και να δω και τους πολυάριθμους επισκέπτες –προσκυνητές που δέχεται το μοναστήρι και είναι διαφόρων Θρησκειών, και από πολλές άλλες Χώρες.
Να ελπίζομε ότι φέτος θα γιορτάσουμε τη μνήμη της Αγίας στο Ναό Της.
Η Πάνσοφος Αγία Αικατερίνη να φωτίσει τους υπεύθυνους και αρμόδιους για την ανέγερση του Ναού Της. Αναμένουυμε.
Γιάννης Κορκάς