Ο κ. Ιωαννίδης επανέλαβε την ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη θέση του Δήμου Κοζάνης ενάντια στην πώληση των μονάδων ενώ για το θέμα του ειδικού τέλος σημείωσε πως «ακόμη και να αυξηθεί το ποσοστό του ειδικού τέλους δεν λύνεται το πρόβλημα γιατί η ταύτιση του «λιγνιτόσημου» με τη λιγνιτική δραστηριότητα είναι μια αρνητική εξέλιξη δεδομένου ότι με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε σε μείωση της λιγνιτικής παραγωγής την επόμενη δεκαετία.Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι κακή έως ιδιαιτέρως βλαπτική για τα τοπικά μας συμφέροντα και δημιουργεί αίσθηση ανασφάλειας, φόβου και απογοήτευσης».
Ο κ. Ιωαννίδης πρόσθεσε πως αναμένει από την κυβέρνηση να αναγνωρίσει πως η περιοχή βρίσκεται σε φάση μετάβασης.
«Βρισκόμαστε σε μια ιστορική καμπή . Χθες το βράδυ στις πύλες των ΑΗΣ διακρινόταν στα μάτια των ανθρώπων η πεποίθηση πως βιώνουμε μια ιστορική στιγμή. Είναι η αλλαγή μιας εποχής, η οποία όμως θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις αλλά και να αξιοποιεί τις ευκαιρίες. Η Δυτική Μακεδονία είναι σε αυτή τη φάση και επειδή δυστυχώς υπάρχει ο κίνδυνος η χώρα να βγαίνει από την κρίση και εμείς να βυθιζόμαστε ακόμη πιο πολύ, οφείλει η πολιτεία να πάρει σοβαρές πρωτοβουλίες για να δει την εικόνα της μετάβασης με πολύ σοβαρό τρόπο. Δεν αρκεί μια αύξηση σε ένα ποσοστό αλλά θα πρέπει να γίνει μια ριζική και ριζοσπαστική συζήτηση για ανάληψη πρωτοβουλίας, που θα πρέπει να περιλαμβάνει ευρύτατη συναίνεση και αποδοχή και αυτό είναι κάτι που το έχουμε πετύχει σε τοπικό επίπεδο με τη συμμετοχή των εργαζομένων και των φορέων με ορίζοντα το 2030. Ή θα κάτσουμε να το αξιολογήσουμε με σχέδιο και προγραμματισμό ή θα ανακυκλωνόμαστε».
Ο κ. Ιωαννίδης υπογράμμισε πως «καμία φάση μετάβασης δεν μπορεί να σχεδιαστεί για μια περιοχή , που επάνω της ακούμπησε η ανάπτυξη ολόκληρης της χώρας τα προηγούμενα 60 χρόνια και σήμερα βιώνει μια βαθιά δομική οικολογική κρίση με τρεις διαστάσεις την οικονομική, την κοινωνική και την περιβαλλοντική , με ένα ειδικό τέλος που δεν θα παρέχει ένα βαθμό ασφάλειας».
Τέλος κλείνοντας σημείωσε πως υπάρχει σωρεία ανοιχτών θεμάτων, που δεν απαντώνται με το νομοσχέδιο και τίθενται υπό αμφισβήτηση όπως οι μεταγκαταστάσεις, η αποκατάσταση των εδαφών, η περιβαλλοντική ανάταξη της περιοχής.
