ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
(ΤΡΕΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)
«Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών»
«Ο εν είδει πυρίνων γλωσσών ουρανόθεν καταπέμψας το Π α ν ά γ ι ο Π ν ε ύ μ α επί τους Αγίους αυτούς μαθητάς και Αποστόλους…..».
Άλλοι για Χίο τράβηξαν, άλλοι για Μυτιλήνη, άλλοι για εκδρομές, άλλοι για θάλασσες και άλλοι για τον γ ε ν έ θ λ ι ο τόπο τους….
Α. ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ: Το Ψυχοσάββατο είναι επιμνημόσυνη γιορτή της Ορθοδοξίας. Το πρώτο Ψυχοσάββατο είναι το Σάββατο των Αγίων Θεοδώρων, την πρώτη εβδομάδα της νηστείας, του πενηνταημέρου. Το δεύτερο είναι το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής. Κατά το Ψυχοσάββατο αυτό κάνουν στα σπίτια κόλλυβα και πηγαίνουν στην εκκλησία και στους τάφους, όπου διαβάζονται ευχές για την ανάσταση των νεκρών. (Παλιά, στο χωριό μας, πηγαίναμε στο κοπάδι, παίρναμε γάλα και ένα αρνί ή κατσίκι και κάνανε οι γιαγιάδες μας και οι γονείς μας γαλατόπιτες και ψημένο κρέας, τα οποία τα πήγαιναν στην εκκλησία του νεκροταφείου, όπου διαβάζονταν ευχές για την ανάσταση των νεκρών και στο τέλος της Λειτουργίας του Ψυχοσάββατου τα μοίραζαν στο εκκλησίασμα. Και όλα αυτά, για τα αγαπημένα και σεβαστά τους πρόσωπα κάθε οικογένειας, που έφυγαν από τον πρόσκαιρο τούτο κόσμο).
Με την ευκαιρία αυτή, αναφέρουμε ότι η παλιά εκκλησία του Νεκροταφείου μας τιμάται στο όνομα της «Ζωοδόχος Πηγή» και όλοι μας τη λέγαμε, όπως την ακούγαμε από τους μεγαλύτερους «Φυτόκου», δηλαδή « Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ο » κι ανάμεσα στο παλιό και νέο νεκροταφείο κτίστηκε το εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής (έτος κτίσεως 1979, επί Μητροπολίτου Διονυσίου Ψαριανού και εφημερίου Γεωργίου Φ. Πιστόλα).
Ευχόμαστε « Κ α λ ή Α ν ά σ τ α σ η » των προσφιλών μας προσώπων.
Β. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ: Η γενέθλια ημέρα της εκκλησίας, γιατί τότε δημιουργήθηκε η πρώτη Χριστιανική εκκλησία. Γιορταζόταν στο Ναό των Ιεροσολύμων (στο χωριό μας λέμε «Τ’ Αηρουσαλιού» τη γιορτάσιμη αυτή μέρα) και την επόμενη ημέρα γιορτάζεται το Άγιο Πνεύμα ( Η Α η Τ ρ ι ά δ α ).
Γ. ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».
«Η του Πνεύματος πηγή, επιδημούσα τοις εν γη εις πυρφόρους ποταμούς, μεριζομένη νοητώς τους Α π ο σ τ ό λ ο υ ς εδρόσιζε φωταγογούσα…….» και «Τη επιφοιτήσει του Αγίου Πνεύματος, πρεσβείαις των Αποστόλων σου, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν».
Ταπεινοί προσκυνητές, στον περικαλλή Ναό του εξωκκλησίου της Αγίας Τριάδος του χωριού μας, που κτίστηκε στον ίδιο χώρο, όπου ήταν το πρώτο που γνωρίσαμε, εκεί όλοι μας θα προσκυνήσουμε την εικόνα της Αγίας Τριάδος, θα ανάψουμε το κεράκι, θα λειτουργηθούμε και όλοι θα ευχηθούμε «Χρόνια πολλά».
Λίγες επίκαιρες στροφές από δύο παραδοσιακά τραγούδια αυτών των ημερών:
ΤΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ
……..
Εψές ήμουν στους ουρανούς και αντιπροψές στους Άγιους
τον Άγγελό μου φίλευα και τον Χριστό κερνούσα
΄και την κυρά την Παναγιά την επαρακαλούσα
………
Για να μου δώσει τα κλειδιά, κλειδιά του Παραδείσου.
Ν’ ανοίξω τον παράδεισο, να μπω να σεργιανίσω.
Να δω πού κάθονται οι φτωχοί και πού οι αρχοντάδες.
………
Στον ίσκιο κάθονται οι φτωχοί, στον ήλιο οι αρχοντάδες
και τους φτωχούς παρακαλούν και τους παρακαλάνε.
Δώστε φτωχοί τον ίσκιο σας και πάρτε τα φλουριά μας.
………
Κρατάμε εμείς τον ίσκιο μας, κρατάτε τα φλουριά σας.
Τι καλά το λέει τ’ αηδόνι!
ΨΑΛΤΟΤΡΑΓΟΥΔΟ
Έχω έναν πόθο, πόθο στην ψυχή μου πότε θα γυρίσω στην γη την πατρική μου.
…….
Ν’ ανέβω πάνω, πάνω στο ξωκλήσι και στην Παναγιά μου να προσευχηθώ.
Λίγο λιβάνι και ένα τρισάγιο στον Εσπερινό, για τους δικούς μου που έχουν φύγει από τον κόσμο αυτό.
………
Να περπατήσω στα παλιά λημέρια και μες στα καρτέρια για να κυνηγώ,
μες στα πλατάνια και στα ελάτια, στα κρυστάλλινα νερά,
ν’ ακούς τ’ αηδόνι που ξεφαντώνει μες στη ρεματιά.
……….
«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!»
Παναγιώτης Μπασιάς
(συνταξιούχος δάσκαλος