Δήμητρα Καραγιάννη, η πρέσβειρα του πολιτισμού, της κοινωνίας, της παράδοσης και της γενικότερης ανάπτυξης της Δυτ. Μακεδονίας

Η Δήμητρα Καραγιάννη, εκδότρια του λογοτεχνικού περιοδικού “Παρέμβαση,” έχει αφιερώσει τη ζωή της στην προώθηση του πολιτισμού και την ανάπτυξη της περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας. Μέσα από τον πολυδιάστατο κόσμο του περιοδικού της, επιδιώκει να δώσει φωνή στα δυναμικά κομμάτια του τοπικού πολιτισμού, προωθώντας τη δημιουργική και αναπτυξιακή τους αξιοποίηση.

Οι εκδηλώσεις που διοργανώνει η “Παρέμβαση” δεν αποτελούν απλά κοινά πολιτιστικά γεγονότα. Είναι εκδηλώσεις με βάθος, που αναδεικνύουν δυναμικά κομμάτια του τοπικού πολιτισμού, αξιοποιώντας την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Η κα Καραγιάννη δίνει έμφαση στην ανάπτυξη και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, προσφέροντας στο κοινό ευκαιρίες για εμβάθυνση στην τοπική ιστορία και παράδοση.

Η πρωτοβουλία της Δήμητρας Καραγιάννη αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους όσοι πιστεύουν στη δύναμη του πολιτισμού ως πηγή ανάπτυξης. Οι εκδηλώσεις που διοργανώνει αναδεικνύουν τον πλούτο της Δυτικής Μακεδονίας και επισημαίνουν τον αναπτυξιακό ρόλο που ο πολιτισμός μπορεί να διαδραματίσει στο μέλλον της περιοχής.

Η προσέγγιση της Δήμητρας Καραγιάννη στον πολιτισμό δεν περιορίζεται μόνο στις παραδοσιακές εκδηλώσεις. Με ένα σύγχρονο όραμα, εστιάζει στον δυναμικό πολιτισμό που διαμορφώνεται σήμερα, προκειμένου να δημιουργήσει γόνιμους προβληματισμούς για το μέλλον. Συνεισφέροντας με τις δράσεις της στην πολιτιστική ανάπτυξη, προωθεί τη συνεργασία και τη δημιουργία νέων ιδεών για την αναβάθμιση της περιοχής.

Ο πολιτισμός αποτελεί έναν πυλώνα δύναμης που εξυπηρετεί την ανάπτυξη και την ενότητα της κοινωνίας. Η πρωτοβουλία της Δήμητρας Καραγιάννη μέσω του περιοδικού “Παρέμβαση” αναδεικνύει τον πολιτισμό ως βασικό στοιχείο ανάπτυξης για τη Δυτική Μακεδονία. Είναι μια σημαντική προσφορά στον πολιτιστικό πλούτο της περιοχής και μια ενδεικτική πρωτοβουλία για το πώς ο πολιτισμός μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη και την πρόοδο της τοπικής κοινότητας.

Σύμφωνα με την ίδια….

“…Ο πολιτισμός είναι πολλά πράγματα. Πρόκειται για μια ευρεία έννοια. Είναι τα επιτεύγματα των ανθρώπων και των τόπων – τεχνικά και πνευματικά -, είναι η υλική και άυλη δημιουργία μας, είναι η κουλτούρα μας και ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε και εκφραζόμαστε. Εκτός όμως από όλα όσα «είναι» ο πολιτισμός, υπάρχουν άλλα τόσα στα οποία μπορεί να μετατραπεί. Η ευφυΐα, άλλωστε, μιας κοινωνίας έγκειται στο να μπορεί να μετουσιώνει καθετί που διαθέτει, σε κάτι νέο, αξιοποιώντας το στο έπακρο για να μπορεί να εξελίσσεται.

Ο πολιτισμός είναι μια δύναμη διαρκώς εξελισσόμενη, που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη ενός τόπου, εν προκειμένω στην ανάπτυξη της Δ. Μακεδονίας, και δη στην εποχή της Μετάβασης, όπου η αναζήτηση νέας ταυτότητας είναι προφανώς ο μόνος δρόμος. Είναι, λοιπόν, μάλλον «αναγκαίο καλό» να μπει δυναμικά ο πολιτισμός στη συζήτηση για τη Μετάβαση, μία συζήτηση που μέχρι στιγμής έχει αναφορά σε κρίσιμα ενεργειακά ζητήματα και σε αμιγώς τεχνοκρατικούς τρόπους προσέγγισης του θέματος. Όμως η αλλαγή προϋποθέτει και κάτι ακόμη, πολύ βασικό. Προϋποθέτει την κοινωνία. Και ο πολιτισμός είναι η κοινωνία. Γεννιέται και αναπτύσσεται μέσα σε αυτήν και εξελίσσεται μαζί της. Η οικονομική ανάπτυξη εξάλλου ταυτίζεται με την κοινωνική ανάπτυξη.

Ο πολιτισμός συχνά θεωρείται πολυτέλεια, μια περιττή συνθήκη, που δίπλα στα υπόλοιπα «σημαντικά» που συμβαίνουν, υπάρχει κι αυτός για να τα συνοδεύει, να τα ομορφαίνει, να τα διανθίζει. Ένα συμπλήρωμα, που καλό είναι να υπάρχει, αλλά ως εκεί. Υπάρχουν διακριτά όρια σε αυτά που συνήθως η πολιτεία, η πολιτική ή οι θεσμοί αναγνωρίζουν στον πολιτισμό ως δυνατότητες ή ως προοπτικές. Στον σύγχρονο, όμως, κόσμο θα έπρεπε καλά να ξέρουμε πως δεν νοείται ανάπτυξη χωρίς πολιτιστική αντίληψη. Κανένας τόπος δεν μπορεί να πετύχει καμία ανάπτυξη χωρίς ένα πολιτιστικό και πνευματικό υπόβαθρο, που να κινητοποιεί την ευφυΐα και τη δημιουργικότητά του.

Ο πολιτισμός συνδέεται με την οικονομία, την επιχειρηματικότητα, τον εναλλακτικό τουρισμό, το περιβάλλον, την εκπαίδευση. Μπορεί να λειτουργήσει μαζί μ’ αυτά ή και ανεξάρτητα από αυτά. Αξίζει πάντως να δούμε σε βάθος πώς αυτοί οι κρίκοι μπορούν να φτιάξουν μια ωραία αλυσίδα στο δρόμο της ανάπτυξης…”