Αυτός ο Σταυρός από ξύλο οδύνης και κατάρας, έγινε ξύλο της χαράς και της αιώνιας ζωής. Αυτόν το Σταυρό είδε ο Μέγας Κωνσταντίνος στον ουρανό φτιαγμένο με τα άστρα του ουρανού και είδε γύρω γύρω να γράφει «Ἐν τούτῳ Νίκα» και τον έβαλε στο λάβαρό του και νίκησε τους εχθρούς του. Το Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αναζήτησε μετά τη νίκη του υιού της η μητέρα του, η Αγία Ελένη, η οποία τον βρήκε στα Ιεροσόλυμα που ήταν πεταμένος και χωμένος στη γη.
Ο τρόπος με τον οποίο βρήκε το Ξύλο του Σταυρού μετά από 3 περίπου αιώνες από τη Σταύρωση του Χριστού ήταν θαυμαστός. Η ευωδία του βασιλικού οδήγησε την Αγία Ελένη για να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Πήρε εργάτες και τους έβαλε να σκάβουν. Σκάβοντας, βρήκαν βρήκαν 3 σταυρούς, ο ένας του Κυρίου και οι άλλοι δύο των ληστών που σταυρώθηκαν με τον Κύριο, ο ένας εκ δεξιών του και ο άλλος εξ ευωνύμων του. Ποιος λοιπόν ήταν ο Σταυρός του Κυρίου από τους 3 που βρέθηκαν; Έπρεπε κάτι να γίνει. Τότε έκαναν το εξής. Έβαλαν το σταυρό στο νεκρό σώμα μιας γυναίκας και δεν αναστήθηκε. Επανέλαβαν το ίδιο και με το δεύτερο σταυρό με το ίδιο αποτέλεσμα. Όταν τοποθέτησαν τον τρίτο σταυρό, τότε έγινε το θαύμα: η γυναίκα αναστήθηκε. Το ξύλο που ήταν ο Τίμιος Σταυρός θαυματούργησε, γιατί από ξύλο κατάρας και καταδίκης, έγινε ξύλο αθανάτου ζωής. Έτσι λοιπόν, με την ανάσταση της γυναικός εκείνης, με το θαύμα αυτό το οποίο έγινε, κατενόησαν ότι εκείνος είναι ο Σταυρός του Κυρίου. Βρήκαν και τα καρφιά, τους Ήλους δηλαδή, που ήταν καρφωμένο πάνω το Τίμιο Σώμα του Χριστού, εκείνο το πανάσπιλο Σώμα που μεταλαβαίνουμε για άφεση των αμαρτιών μας.
Χρήστος Γκίνης
ΣΑΒΒΙΔΟΥ ΒΕΤΤΑ