Ως γνωστόν στον έλεγχο της JP Morgan Chase πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της First Republic Bank.
Πρόκειται για την Τρίτη πτώχευση στις ΗΠΑ, μετά από αυτές των Silicon Valley Bank και της Signature Bank.
Κατόπιν αυτού του γεγονότος η JP Morgan ανακοίνωσε διθυραμβικά ότι η εξαγορά της First Republic Bank θα δημιουργήσει εφάπαξ κέρδος $ 2,6 δισεκατομμυρίων και επίσης αναμένει πάνω από $ 500 εκατομμύρια κέρδη ετησίως από αυτήν την εξαγορά.
Επιπλέον, ο Κυβερνητικός Οργανισμός FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation) καλύπτει ζημιές $ 13 δισεκατομμυρίων και παρέχει χρηματοδότηση $ 50 δισεκατομμυρίων.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ- ΣΧΟΛΙΑ:
Επειδή σίγουρα η κατάρρευση της συγκεκριμένης τράπεζας δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» φαίνεται ξεκάθαρα, ότι κανείς δεν ήθελε να αγοράσει την First Republic μέχρι να καταρρεύσει και τούτο γιατί οι μεγάλες τράπεζες όπως στην περίπτωση αυτή η JPMorgan, γνωρίζουν ότι μια κατάρρευση θα συνοδευτεί από προνόμια και κοινές ζημίες με τον FDIC.
Δεν αποκλείεται να αποτελεί πολιτική επιλογή για τον Κυβερνητικό Οργανισμό η ενίσχυση της JPMorgan & όχι μόνο, ενώ από την άλλη στα πλαίσια της γιγάντωσης η ίδια η τράπεζα να επιθυμεί αυτή η τραπεζική κρίση να συνεχιστεί για όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί της επιτρέπει να απορροφήσει μικρότερες τράπεζες που καταρρέουν «αντί πινακίου φακής» και μάλιστα εκ του ασφαλους αφού τις ζημιές τις επιδοτεί ο κρατικός οργανισμος.
Εδώ βλέπουμε το αποτέλεσμα ενός μάλλον ελαττωματικού συστήματος.
Οι Αμερικάνικες αρχές προφανώς δεν θέλουν το κοινό να αντιληφθεί τις ενέργειές τους ως μέθοδο «διάσωσης» ενώ από την άλλη επιτρέπουν στις μεγάλες τράπεζες να συνεχίσουν να μεγαλώνουν.
Μπορεί να θεωρούν την επιλογή αυτή ως «ασφαλέστερη», αλλά μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμου ορίζοντα και ίσως με πλήρη διάψευση την προσδοκιών.
Αν υποθέσουμε ότι το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα καταλήξει να αποτελείται από λίγες μόνο τράπεζες που σε αυτές θα συγκεντρώνονται οι καταθέσεις των πολιτών, εταιριών, pension funds, διαφόρων οργανισμών κλπ τι μέλλει γενέσθαι αν καταρρεύσει έστω και μια από απο αυτές.
Ίσως η αναθεώρηση σ’αυτήν την περίπτωση να είναι μονόδρομος.
Δημήτρης Ζακοντίνος
Οικονομολόγος
π. Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ