Ως προς τον ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ή αλλιώς Η ΣΥΓΓΝΩΣΤΗ ΠΛΑΝΗ του ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αντώνης Ζιούδας

Ως προς τον

ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ
ή αλλιώς
Η ΣΥΓΓΝΩΣΤΗ ΠΛΑΝΗ του ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Είναι λογικό οι άνθρωποι στην Ελλάδα και παντού να παραπονούνται για την μεγάλη αύξηση τιμών των βασικών αγαθών-του πληθωρισμού- και αναμενόμενη η εκδήλωση της δυσαρέσκειας των στην κάλπη. Αλλά και επίσης, ως συνέπεια αυτών και της πολιτικής λογικής, γίνεται κατανοητή η αντικατάσταση αρμοδίων Υπουργών, ως δήθεν υπεύθυνοι της ακρίβειας,- και μη ασκήσαντες πολιτικές συγκράτησης των τιμών και τιθάσευσης του «τέρατος»του πληθωρισμού.

Η απόδοση όμως πολιτικών ευθυνών-προσωπικών και αντικειμενικών-για την ακρίβεια, προαπαιτεί κατηγορία ότι ο Υπουργός και η Κυβέρνηση είχε την ανθρώπινη δυνατότητα άσκησης διαφόρου οικονομικής πολιτικής και είτε, από άγνοια ή έλλειψη ικανότητος, παρέλειψε την άσκηση της «σωστικής της ακρίβειας» δυνατότητας.Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Ασφαλώς, όχι(!!!), όπως καθαρά τονίζεται στους παραπάνω τίτλους της ανάρτησης μου, οι οποίοι ουσιώνουν- ως θεωρία και μακροχρόνια εμπειρία-τον πυρήνα των βασικών αξιωμάτων της Οικονομίας και Κοινωνιολογίας:

Η τιμή ενός προϊόντος διαμορφώνεται στο σημείο πώλησης ως ισορροπία Προσφοράς και Ζήτησης και κατά συνέπεια είναι κατ’ουσία αποτέλεσμα ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΩΛΗΣΗΣ που είναι ο καθρέπτης της μορφής ΔΟΜΗΣΗΣ της ΑΓΟΡΑΣ- στοιχεία δύσκολα επιδεχόμενα και των άριστων νομοθετικών παρεμβάσεων-και ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ του και του ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΤΟΥ ΠΩΛΗΤΟΥ.

Για οτιδήποτε δυσάρεστο- όπως η ακρίβεια-συμβαίνει στον πολίτη, υπάρχει γενικά η τάση του να το αποδίδει ως ευθύνη στην εκάστοτε Κυβέρνηση του, ανεξάρτητα αν αυτή είχε την ανθρώπινη δυνατότητα να το επηρεάσει.Και θα ήταν η ύψιστη πολιτική σωφροσύνη οι πολίτες να μην ζητούν τα ανθρωπίνως αδύνατα από την Κυβέρνηση, όπως κανένας άνθρωπος, ούτε και το κράτος,με τους νόμους του, απαιτεί από αυτούς να πράττουν τα ανθρωπίνως αδύνατα.