Μια φωνή αγωνίας απ’ το σύλλογο ‘’Βόρειος Ήπειρος 1914’’,που ακούστηκε με τη μορφή υπομνήματος -καταγγελίας προς κάθε κατεύθυνση, πρέπει να προβληματίσει και να κινητοποιήσει κάθε ελεύθερη συνείδηση εντός και εκτός ελληνικών συνόρων για την ωμή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάθε έννοιας ελευθερίας απ’ το γειτονικό αλβανικό κράτος. Κοινός παρανομαστής του προηγούμενου άθεου καθεστώτος και του σημερινού φιλοϊσλαμικού κράτους της Αλβανίας είναι η αλλοίωση του δημογραφικού χάρτη της Βορείου Ηπείρου σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού με κάθε τρόπο και μέσο. Εντύπωση προκαλεί όχι μόνο ο σταθερός και μόνιμος ανθελληνισμός του μουσουλμάνου πρωθυπουργού Έντι Ράμα, αλλά και η υποκριτική συμπεριφορά στο ζήτημα των Τσάμηδων, οι οποίοι σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές ήσαν συνεργάτες του ιταλικού στρατού εισβολής τα πρώτα εικοσιτετράωρα του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940 και μετέπειτα του γερμανικού στρατού κατοχής, βαρύνονται δε με εγκλήματα πολέμου συνεργαζόμενοι με τις ναζιστικές αρχές κατά του τοπικού ελληνικού πληθυσμού. Συναισθανόμενοι την ενοχή τους κατέφυγαν στην Αλβανία παραμένοντες έκτοτε ατιμώρητοι παρά τις κατά καιρούς καταδίκες τους από ελληνικά δικαστήρια. Η αρπαγή των περιουσιών των ομογενών μας της Βορείου Ηπείρου με κάθε αθέμιτο μέσο, η μετεγκατάσταση μουσουλμανικών οικογενειών σε ελληνικά χωριά θυμίζουν ανάλογη πρακτική σε βάρος Ελλήνων της Ίμβρου, Τενέδου και Κωνσταντινούπολης απ’ τους ανατολικούς γείτονές μας, από τούς οποίους η σημερινή ηγεσία της Αλβανίας φαίνεται να εμπνέεται και να αντλεί πολύτιμη εμπειρία. Είναι αποκαλυπτικά τα γεγονότα που καταγράφονται απ’ το σύλλογο ‘’Βόρειος Ήπειρος 1914’’, γιατί δείχνουν με ανάγλυφο τρόπο πως η αλβανική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες στην επικράτειά της.
« Από ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ‘’ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ1914’’
ΥΠΟΜΝΗΜΑ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Προς: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Συμβούλιο της Ευρώπης
Κοιν. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ο Εθνικός Σύλλογος ‘’Βόρειος Ήπειρος1914’’καταγγέλει τη στυγνή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της εθνικής ελληνικής μειονότητας από το αλβανικό κράτος. Στίς 17 Μαΐου2015 συμπληρώνονται 110 έτη από την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας(17 Μαΐου 1914),με το οποίο η νεοσύστατη αλβανική κυβέρνηση και οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις(Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρωσική Αυτοκρατορία, Αυστρο-ουγγρική Αυτοκρατορία, Γερμανία, Ιταλία) επικύρωναν καθεστώς αυτονομίας στην περιοχή, που από τότε φέρει την ιστορική ονομασία Βόρειος Ήπειρος. Στό πλαίσιο του καθεστώτος αυτονομίας τόσο το ελληνικό όσο και το αλβανικό στοιχείο απολάμβαναν τα ίδια δικαιώματα(θέματα παιδείας, αστυνομίας, θρησκείας, δικαιοσύνης κ.ά.) Από τότε όμως το αλβανικό κράτος καταπατά στυγνά τα ανωτέρω δικαιώματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, μάλιστα δε επιχειρεί τη δημογραφική αλλοίωση, την πολιτιστική αλλοίωση, ενώ παράλληλα αρνείται ακόμα και τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό σε πολλές περιοχές. Οι πολιτικές αυτές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η Αλβανία με τελευταία τη σύμβαση –πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις εθνικές μειονότητες. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σήμερα το αλβανικό κράτος αναγνωρίζει ως μειονοτικές περιοχές μόνο 99 χωριά στις περιφέρειες Αυλώνας(περιοχές Αγίων Σαράντα, Δελβίνου) και Αργυροκάστρου. Κατ’επέκταση αναγνωρίζονται ως Έλληνες μόνο οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, ενώ πέρα αυτών ο αυτοπροσδιορισμός κάποιου ως Έλληνα αποτελεί ποινικό αδίκημα, όπως π.χ. Κορυτσά και Χιμάρα. Επίσης μετά τα γεγονότα στο Κοσυφοπέδιο, η αλβανική κυβέρνηση φρόντισε τους Αλβανούς πρόσφυγες που έρχονταν από εκεί να τους εγκαθιστά κατά τρόπο αυθαίρετο όχι μόνο σε περιοχές όπου οι ελληνικοί πληθυσμοί αποτελούσαν πλειοψηφία, αλλά και σε περιουσίες Ελλήνων, οι οποίες είχαν εγκαταλειφθεί ή οι γηραιοί ιδιοκτήτες τους δεν ήταν σε θέση να προβάλουν αντιρρήσεις. Το ίδιο παράδειγμα ακολούθησαν και άλλοι Αλβανοί πού προέρχονταν από περιοχές εντός Αλβανίας, με προεξάρχοντες τους Τσάμηδες με κυριότερο παράδειγμα την πόλη των Αγίων Σαράντα. Είναι άπειρα τά περιστατικά καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου από την ίδρυση του αλβανικού κράτους. Έχουν ήδη περιγραφεί σε παλαιότερες εκθέσεις, επιστολές και κείμενα προς τους διεθνείς οργανισμούς από την εποχή της Κοινωνίας των Εθνών έως σήμερα. Μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος(1992)η πολιτική αυτή κατά των Ελλήνων μειονοτικών αντί να απαλυνθεί συνεχίστηκε με την ίδια και μεγαλύτερη δριμύτητα. Από το 1992 μέχρι σήμερα πάμπολλα επεισόδια με θύματα Έλληνες μειονοτικούς ή την εξάσκηση των μειονοτικών δικαιωμάτων έχουν λάβει χώρα με πλέον αξιοσημείωτο εκείνο της δολοφονίας του 37χρονου Έλληνα Αριστοτέλη Γκούμα στις 12 Αυγούστου του 2010, από Αλβανούς εθνικιστές, επειδή επιθυμούσε να μιλάει δημόσια τη μητρική του γλώσσα. Τον Απρίλιο του1994 φυλακίστηκαν με ανυπόστατες κατηγορίες πέντε ηγετικά στελέχη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, τα οποία κρατήθηκαν στη φυλακή για εννέα μήνες, όπου και υπέστησαν βασανιστήρια. Με το παρόν υπόμνημα –καταγγελία θέλουμε να κάνουμε γνωστό στη διεθνή κοινότητα ότι ενώ η Αλβανία, με ελληνική μάλιστα υποστήριξη, έχει γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και επιχειρεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ αποτελεί ήδη μέλος άλλων διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών συνεχίζει με αμείωτη ένταση την ίδια πολιτική εις βάρος των Ελλήνων μειονοτικών και συγκεκριμένα: 1)Δημογραφική αλλοίωση: α)Τίθεται σε εφαρμογή η νέα διοικητική διαίρεση στην αλβανική επικράτεια, όπου κατά τον σχηματισμό των νέων δήμων, επαρχίες στις οποίες αποτελούν πλειοψηφία πολίτες ελληνικής εθνικής καταγωγής και χριστιανικού ορθοδόξου θρησκεύματος, συγχωνεύονται με περιοχές όπου κατοικούν μουσουλμάνοι. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο δήμος Χιμάρας, του οποίου οι κάτοικοι είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι ενώνεται με την επαρχία Βρανίστι, η οποία κατοικείται από Αλβανούς μουσουλμάνους. Επίσης το αναγνωρισμένο μειονοτικό χωριό Τσούκα στα παράλια του Ιονίου Πελάγους, εντάσσεται στο δήμο των Αγίων Σαράντα, όπου πλειοψηφούν πλέον οι Αλβανοί. Με αυτό τον τρόπο αποκόπτονται από τη θάλασσα οι επίσημα αναγνωρισμένες ως μειονοτικές περιοχές. β)Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα είχε αναγγείλει το Σεπτέμβριο του 2014(μάλιστα από το Twitter)τη διεξαγωγή διεθνούς διαγωνισμού για την αξιοποίηση της « Νέας Χιμάρας» και την δήθεν αποκατάσταση των όμορφων χωριών της, βάσει νέου προγράμματος για την οικονομική ανάπτυξη της « Αναγεννημένης Χιμάρας» υπό το καθεστώς της νέας διοικητικής διαίρεσης. Ανάμεσα στα έργα προβλέπεται στον όρμο του Παλέρμο (Πάνορμος), έξι χιλιόμετρα νότια της Χιμάρας, η δημιουργία οικιστικής περιοχής με ακατάλληλα από αισθητικής απόψεως κτήρια, τα οποία θα εξυπηρετούν τους Αλβανούς εποίκους. γ)Όπως κατήγγειλε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Ένωσης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας ‘’Ομόνοια’’ κ. Λεωνίδας Παππάς, με επιστολή-διαμαρτυρία στον υπουργό εσωτερικών της Αλβανίας Saimir Tahiri ,στις 26 Ιανουαρίου 2015, μια εξαμελής οικογένεια από την αμιγώς μουσουλμανική κωμόπολη Λαζαράτι του Αργυροκάστρου (αλβανικό κέντρο παραγωγής ναρκωτικών),εγκαταστάθηκε αυθαίρετα στο μειονοτικό χωριό Πολύτσανη της επαρχίας Πωγωνίου, έχτισε σπίτι σε γη που δεν της ανήκε και στη συνέχεια ζήτησε να εγγραφεί στο δημοτολόγιο-Ληξιαρχείο της Επαρχίας. Παρά τις αντιδράσεις του Έπαρχου Θανάση Κύρου και άλλων τοπικών φορέων για την εφαρμογή του νόμου, όχι μόνο δεν έγινε τίποτα και δεν εισακούστηκαν, αλλά η Γενική Διεύθυνση Ληξιαρχείων της Αλβανίας που υπάγεται στο Υπουργείο Εσωτερικών, άσκησε πίεση στην υπεύθυνη του Ληξιαρχείου της Επαρχίας Σοφία Μάντζιου, αναγκάζοντάς την να εγγράψει στο Δημοτολόγιο τα μέλη της εν λόγω οικογένειας. Η αλλοίωση του πληθυσμού στις μειονοτικές περιοχές απαγορεύεται ρητά από τη Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, που υπογράφηκε και εγκρίθηκε από το Αλβανικό Κοινοβούλιο το 1999 και αποτελεί νόμο του κράτους, αφού στο άρθρο 16 αναφέρει: «Τα Μέρη απέχουν από τη λήψη μέτρων, τα οποία, μεταβάλλουν τις πληθυσμιακές αναλογίες σε μια γεωγραφική περιοχή που κατοικούν πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες». 2) Τρομοκράτηση των Ελλήνων μειονοτικών: Το βράδυ της 14ης Οκτωβρίου2014 οι κάτοικοι του ελληνικού μειονοτικού χωριού Δερβιτσάνη Αργυροκάστρου δέχτηκαν επίθεση από Αλβανούς φανατικούς, μετά τη διακοπή του ποδοσφαιρικού αγώνα ανάμεσα στις ποδοσφαιρικές ομάδες Σερβίας και Αλβανίας στο Βελιγράδι για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου2016. Αφορμή για τον παροξυσμό των Αλβανών αποτέλεσε η εμφάνιση από αέρος μιας τεράστιας σημαίας που απεικόνιζε το χάρτη της λεγόμενης « Μεγάλης Αλβανίας», ο οποίος περιλαμβάνει εδάφη από γειτονικά κράτη, ιδίως δε από την Ελλάδα. Αποτέλεσμα της επίθεσης στη Δερβιτσάνη ήταν ο σοβαρός τραυματισμός ενός Έλληνα μειονοτικού, του κ.Αριστοτέλη Διαμάντη στο κεφάλι, καθώς και σοβαρές υλικές ζημιές σε καταστήματα του χωριού και σε σταθμευμένα αυτοκίνητα. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της επίθεσης, οι δράστες φώναζαν μεταξύ άλλων «Έξω οι Έλληνες, εδώ είναι Αλβανία», «θα σας κάψουμε άπιστοι» . Η αλβανική αστυνομία πραγματοποίησε, ως συνήθως απρόθυμη και καθυστερημένη επέμβαση προλαμβάνοντας τελικώς τα χειρότερα, αλλά χωρίς για ακόμη μια φορά να συλληφθεί κάποιος υπεύθυνος. Τα επεισόδια αυτά απότοκα της συγκεκριμένης πολιτικής δεν καταδικάζονται από κανένα πρωταγωνιστή της αλβανικής πολιτικής σκηνής. Σημειώνεται ότι ο πρώην πρωθυπουργός Sali Berisha έχει σε περίοπτη θέση στο γραφείο του τον χάρτη της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας», ενώ ο νύν πρωθυπουργός Έντι Ράμα πρόβαλε το χάρτη αυτό πάνω στον τοίχο του πρωθυπουργικού μεγάρου στα Τίρανα. 3)Αρπαγή ιδιοκτησιών. Τό ζήτημα απασχολεί το ελληνικό και το αλβανικό κράτος από το 1945 έως σήμερα. Η φυγή, λόγω διώξεων, Ελλήνων μειονοτικών από τη Βόρειο Ήπειρο προς την ελεύθερη Ελλάδα συνοδευόταν προφανώς από εγκατάλειψη ιδιοκτησιών στην επικράτεια του αλβανικού κράτους, τις οποίες άλλοτε κατέσχε και άλλοτε κατέστρεφε τα έγγραφα ιδιοκτησίας, ώστε να θεωρούνται πλέον αδέσποτες ιδίως σε περιπτώσεις κατοχής γής. Σήμερα αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις ακόλουθες περιπτώσεις: Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο δικηγόρος των κατοίκων του χωριού Κώσταρι κ. Ηλίας Θανάσης:» «Το περιουσιακό θέμα των βοσκότοπων του χωριού Κώσταρι, είναι μία καθαρή υφαρπαγή κοινοτικής περιουσίας, που είχαν αιώνια στην κατοχή τους οι χωρικοί του. Οι βοσκότοποι, βάσει των αποφάσεων της αλβανικής κυβέρνησης αρ.700.23/10/1995 και αρ.755ημ.28/5/2008,είναι περιουσία της επαρχίας Μεσοποτάμου. Η Επιτροπή επιστροφής και Αποζημίωσης Περιουσιών της Αυλώνας, με εκτελεστική απόφαση αρ.88 ημ.10/02/2002 αναγνώρισε σε Αλβανούς δήθεν πρώην ιδιοκτήτες,760 στρέμματα βοσκοτόπια δίπλα από το χωριό Κώσταρι της Επαρχίας Μεσοποτάμου. Οι ίδιοι ‘’ιδιοκτήτες’’ με δικαστική απόφαση που προήλθε από δικαστήριο των Αγίων Σαράντα στις 29/04/2003 αναγνώρισαν άλλα 600 στρέμματα, πλησίον των 760 στρεμμάτων. Για να αποκτήσουν τίτλο ιδιοκτησίας για τα 1360 στρέμματα χρησιμοποίησαν ένα πλαστό έγγραφο, το οποίο αφορά δήθεν πράξη δωρεάς του 1937. Αυτό το πλαστό έγγραφο έγινε δεκτό από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς χωρίς καμία εξέταση για τη γνησιότητά του. Μετά το 2005 αλλεπάλληλες προσπάθειες, νομικής φύσεως, των κατοίκων του χωριού Κώσταρι δεν βρήκαν καμία ανταπόκριση στην αλβανική δικαιοσύνη. Τό ζήτημα παραμένει ανοικτό, ενώ οι κάτοικοι έχουν μηνύσει την Επιτροπή Επιστροφής και Αποζημίωσης Περιουσιών της Αλβανίας, μήνυση η οποία αντιμετωπίζει συνεχή στρεψοδικία.
4)Πολιτιστική αλλοίωση: Καταστρέφονται συστηματικά ελληνικές επιγραφές σε αρχαίες και μεσαιωνικές τοποθεσίες και μάλιστα, αποκαθίστανται στα αλβανικά κατά τρόπο αφελή. Στή συστηματική αυτή επέμβαση επί μνημείων και αρχαιολογικής σημασίας τοποθεσιών, αντί να εμποδίζει, πρωτοστατεί η αλβανική αρχαιολογική υπηρεσία. Χαρακτηριστική περίπτωση, η πρόσφατη καταστροφή ελληνικής επιγραφής στο κάστρο του Πόρτο Παλέρμο(= Πάνορμος) στη Χιμάρα.
Γενικώς ακολουθείται συστηματική πολιτική υποβάθμισης ή και καταστροφής της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς με όργανο την αλλοίωση της ιστορικής πραγματικότητας, όπως στα αρχαία μνημεία στη Φοινίκη, την Ανδριανούπολη και το Βουθρωτό.
5) Μέτρα κατά της Ελληνικής Γλώσσας και Παιδείας. Η χρήση των ελληνικών στην εκπαίδευση της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, δηλαδή στα αναγνωρισμένα δημόσια μειονοτικά σχολεία, είναι πολύ περιορισμένη σε σχέση με τα προβλεπόμενα. Ενώ στις πρώτες τάξεις της υποχρεωτικής εκπαίδευσης διδάσκονται περισσότερες ώρες τα ελληνικά, σταδιακά σε κάθε επόμενη τάξη οι ώρες μειώνονται με κατάληξη στις τελευταίες τάξεις της δωδεκαετούς εκπαίδευσης να διδάσκονται τα ελληνικά ελάχιστες ώρες, ουσιαστικά σαν ξένη γλώσσα. Σε περιοχές που δεν αναγνωρίζονται από το αλβανικό κράτος ως μειονοτικές, όπως στη Χιμάρα, στην Κορυτσά, την Πρεμετή, την Ερσέκα και αλλού, δεν αναγνωρίζεται ακόμα το δικαίωμα για ίδρυση δημόσιου μειονοτικού ελληνικού σχολείου, εφόσον συμπληρώνεται ο απαιτούμενος αριθμός των 25 μαθητών. Παράλληλα κατά τη σχολική χρονιά 2014-2015,η οποία ολοκληρώνεται, παρέμειναν στα σχολικά βιβλία Ιστορίας και Γεωγραφίας της Αλβανίας οι αλυτρωτικές αναφορές εις βάρος γειτονικών κρατών μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας. Τα μαθήματα αυτά τα διδάσκονται και οι μαθητές της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Στη δημόσια διοίκηση η χρήση της ελληνικής γλώσσας είναι ανύπαρκτη, ακόμα και σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης(Δήμοι στους οποίους το ελληνικό στοιχείο αποτελεί συντριπτική πλειοψηφία). Δεν τίθεται θέμα χρήσεως της ελληνικής εκτός μειονοτικών περιοχών, παρά μόνον ως ξένης γλώσσας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις(π.χ. ιδιωτικά σχολεία Τιράνων, Κορυτσάς και Χιμάρας).Ας αναφερθεί ακόμη ως κατακλείδα, ότι οι ελάχιστες δημόσιες πινακίδες στα ελληνικά, εντός των αναγνωρισμένων ελληνικών μειονοτικών περιοχών υφίστανται συνεχώς βανδαλισμούς».
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΕΜΙΖΟΓΛΟΥ
Καρδιολόγος