Αντί για κερί στο μνημόσυνο των Τεμπών γράφω και ανάβω αυτούς τους στίχους (Του Τσολάκη Πασχάλη)

Αντί για κερί στο μνημόσυνο των Τεμπών

γράφω και ανάβω αυτούς τους στίχους

Του Τσολάκη Πασχάλη

Βράδυ στην όμορφη κοιλάδα των Τεμπών

παιδιά με όνειρα η νύχτα τα δήλωσε απών

ο χάροντας ακάλεστος καρτέρι έστησε εκεί

θεέ μου κακιά μέρα σαν μεγάλη Παρασκευή

τα νιάτα μιλούσαν – γελούσαν μες στο βαγόνι

ξαφνικά το αίμα τους στις φλέβες τους παγώνει

σε σύγχρονη εποχή δυο τραίνα στην ίδια γραμμή

η μάνα ούρλιαζε στο χάρο- μη το παιδί μου – μη

έλιωσαν τα σίδερα σαν να ήταν μέσα σε καμίνι

κι οι άνθρωποι πάνω στου Προκρούστη την κλίνη

ντροπή σε όλους μας – μα το κακό δεν σβήνει

συνένοχοι που η χώρα μας -κράτος δεν έχει γίνει

Υ.Γ «Ο Ελληνισμός επέτυχε ως γένος αλλά απέτυχε ως κράτος.

Από την ημέρα που έγινε η Ελλάδα κράτος, έως σήμερα

οι πολιτικές πράξεις σχεδιάζονται και εκτελούνται

ερήμην των αντιλήψεων και των ιδανικών

που έχει διαμορφώσει ο Ελληνισμός» Ελύτης

Πασχάλης Τσολάκης