Αντώνης ΖιούδαςΗ Σύμβαση Παραχώρησης της
Αττικής Οδού δέχθηκε κατά
καιρούς κριτική –αβάσιμη στον
συμβατικό πυρήνα της– από
ποικίλους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς παράγοντες του
τόπου. Όμως τελευταία διετυπώθη από επίσημα χείλη ο
ισχυρισμός ότι η εν λόγω σύμβαση είναι λεόντειος σε βάρος
των συμφερόντων του Δημοσίου, επειδή τάχα ήταν από τις
πρώτες συμβάσεις παραχώρησης έστω και αν είχε προηγηθεί
η υπογραφή των συμβάσεων
παραχώρησης του Αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος και Ρίου – Αντιρρίου που σύμφωνα με την ως άνω αιτιολογούσα λογική
θα πρέπει να λειτουργούν έτι περισσότερο
σε βάρος του Δημοσίου…
Η αλήθεια είναι στον αντίποδα του ως άνω
ισχυρισμού: Η Σύμβαση της Αττικής Οδού
είναι το πλέον συνεκτικό νομικό κείμενο
που υπέγραψε ποτέ το ελληνικό κράτος
προς εξασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου. Ούτε
είχε υπογράψει ανάλογη σύμβαση μέχρι
τότε και ούτε μέχρι σήμερα. Και τούτο δεν
είναι αιωρούμενος ισχυρισμός του γράφοντος, αλλά είναι η απόλυτος γνώση του,
ως χρηματοπιστωτικού αρχιτέκτονα της
Σύμβασης της Αττικής Οδού, καθώς και
του σχετικού προς τούτο πλέον διαφανέστερου διεθνούς διαγωνισμού.
Όμως, η κριτική της συμβάσεως οφείλεται κυρίως σε
σύγχυση των επικριτών ως
προς τις διακριτές έννοιες:
Σύμβαση και Πλήρωση των
όρων της ή Λειτουργία της
στο χρόνο ισχύος της. Και η
πλέον τεχνοκρατικά τέλεια
σύμβαση, όπως η ως άνω,
μπορεί να παραβιαστεί στους
κύριους όρους της, εάν το
αντισυμβαλλόμενο κράτος
δεν έχει αναπτύξει τους κατάλληλους μηχανισμούς ελέγχου και εποπτείας της Σύμβασης. Έχοντας πλήρη γνώση των high tech μηχανισμών του
Financial Engineering που εισήγαγα στον
εν λόγω διαγωνισμό και στη Σύμβαση Παραχώρησης, για την εξασφάλιση των συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου, καθώς
και προσωπική και επαγγελματική ηθική
ευθύνη, έχω συναντηθεί από την υπογραφή της συμβάσεως με όλους τους αρμόδιους υπουργούς για να τους τονίζω τις
υψηλές απαιτήσεις που προβλέπει η σύμβαση ως προς την οργάνωση των μηχανισμών ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΕΊΑΣ.
Θα αναφερθώ εδώ συνοπτικά σε δύο –τους
κρισιμότερους και καινοτόμους–μηχανισμούς έλεγχου που ρητά και μάλιστα με
μαθηματική λογική διατυπώνονται στη
σύμβαση:
– Στον μηχανισμό, ROE, RETURN ON
EQUITY, ήτοι την απόδοση ιδίων κεφαλαίων, που ήταν και αιτούμενο του διαγωνισμού και που προσδιόρισε ο παραχωρησιούχος στο ύψος του 11,6%, και που σημαίνει ότι όταν ο παραχωρησιούχος λάβει ως
επιστροφή τα κεφάλαιά του με 11,6%
απόδοση λήγει η παραχώρηση πριν τον
μέγιστο χρόνο παραχώρησης που είναι 18
χρόνια από την πλήρη έναρξη εφαρμογής
της συμβάσεως ,ήτοι 9/2004.
Ο αναγκαίος υπολογισμός του ROE είναι
αυτός καθαυτός απαιτητικός και προϋποθέτει υψηλή γνώση CORPORATE FINANCE
και Managerial Accounting με γνώσεις
των Γενικά Αποδεκτών Λογιστικών Αρχών(
GAAP).
Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζω εάν το αρμόδιο
υπουργείο αυτοτελώς και αυτοδυνάμως ή
με Συμβούλους μπορεί να υπολογίσει το
ΣΥΜΒΑΤΙΚΆ ΟΡΙΖΌΜΕΝΟ ROE. Διατηρώ
το μέγιστο των αμφιβολιών μου σε αμφότερες τις εκδοχές – αυτοδυνάμως ή όχι.
-Στις αποσβέσεις: Η απόσβεση κατά την
θεμελιώδη οικονομική και νομική λογική
είναι και λογίζεται η επιστροφή του επενδεδυμένου κεφαλαίου στην πηγή αυτών
των κεφαλαίων. Στα συγχρηματοδοτούμενα έργα όπως όλα τα έργα στην Ελλάδα
δεν μπορεί, προφανώς, να γίνονται αποσβέσεις επί του μέρους του κόστους του
έργου που χρηματοδοτήθηκε από πηγές
π.χ. Δημόσιο, στο οποίο δεν θα επιστραφούν αυτά τα κεφάλαια (grants ή επιδοτήσεις).
Εάν επιχειρηθεί το ως άνω, δηλαδή, απόσβεση του συνόλου του κόστους επέρχεται
κύρια παραβίαση θεμελιωδών όρων της
Σύμβασης και των Λογιστικών Αρχών με
ανάλογη μείωση φορολογητέων εσόδων
και φόρων.
Ως Χρηματοπιστωτικός Σύμβουλος του
Κράτους για την Αττική Οδό και το Ρίο
Αντίρριο είχα εισαγάγει ρητά την ως άνω
απαγόρευση στα τεύχη δημοπράτησης και
των δύο. Όμως, αμφιβάλλω εάν τηρείται
αυτός ο όρος και σε ποιο βαθμό.
Ανεξάρτητα της τήρησης ή μη της ως άνω
λογιστικής αρχής στη Σύμβαση της Αττικής
Οδού, κάνω έκκληση προς τη νέα κυβέρνηση να ελέγξει την αρχή αυτή σε όλες τις
συμβάσεις των συγχρηματοδουμένων έργων, ΣΔΙΤ, επιδοτήσεων, grants κ.λ.π., διότι κατά εκτιμήσεις μου μπορεί να αυξηθεί
αυτομάτως η φορολογητέα πίτα κατά τουλάχιστον 6 δισ. € ετησίως και τα φορολογικά έσοδα κατά 2 δισ. €.
•Ο καθηγητής Αντώνης Ζιούδας είναι
International Investment Banker, πρώην
υψηλό στέλεχος σε top Wall Street Banks
και τώρα στέλεχος μεγάλης Ευρωπαϊκής
Τράπεζας, υπήρξε ο Οικονομικός Αρχιτέκτων των διαγωνισμών και Συμβάσεων
της Αττικής Οδού και Ρίου – Αντιρρίου.
ΑΧΙΑ
