Χιόντσι. Του καλύτιρο πρωινό στη Ντράμστα.

Γειά σας πιδιά μ΄καλά! Τι γενησέστι;

Ιγώ από γειά  καλά είμι, κι η μπαμπούλου μ΄ κόμα κι καλύτιρα. Η μπάμπου σα χιονίζ΄ παρπαλνιέτι από τ΄ χαρά τς.

Χαραή – χαραή σα σκώθκα να βγώ ώξου τηρώ κι τι να ιδώ! Όλα άσπρα λόϋρα κι είχι κι ψόφον. Έβαλα τ΄ν κουζιούκα κι κίντσα για τ΄ν προβάτα. Το νερό στο κακάβ΄ ήταν παγωμένο. Τσάξα τον πάγο κι πήγα στο πηγαδούλ΄ να το ξαναγιουμώσω. Σίντας πήγα να κατέβω στο πηγαδούλ΄, αφαιρέθκα κι αγλύστρησα. Γρεντώθκα καταή κι καλά που δεν τσάξα τίποτας, μόνι το κακάβ΄ γκυλίσκι τον κατήφορο κι το βρήκα στ΄ Παχή το γιουφύρ΄.

Πήγα να βγάλω κλαδί απ΄ τ΄ν κλαδαριά, να βάλω στα χαϊβάνια να φαν κι πάγωσαν τα χέρια μ΄. Για τ΄ αυτά δεν το θέλω ντιπ το παληοχιόν΄. Έθρεψα κι τς κότες να μη ανεβεί κατά σιαπάν η μπάμπου κι αγλυστρήσ΄ κι κίντσα να πάω στ΄αχούρ΄ για τον Ψαρρή. Ο Ψαρρής δεν καταλαβαίν΄ από χιόνια. Τον έβαλι ου Μήτσιους ου πεταλωτής πέταλα μισελέν  όλ΄ γουέδερ κι δεν αγλυστράει ούτι στον χειρότερο τον πάγο κι τον πήγα ως τς κοπάνες να τον ποτίσω. Σα σήμασα τα χαϊβάνια κουβάλτσα κι ξύλα για το τζιάκι κι σέφκα στο σπίτ΄ παγωμένος να ζεσταθώ ψίχα.

Όταν μ΄ είηδι η μπάμπου, μι λέει: «Είηδις Κώτσιου τι καλό που είνι το χιόν»; Μέσα από το σπίτ΄ τ΄ν είπα  είνι γραμμένο κι άμα κριτσάει το τζιάκι είνι κόμα κι καλύτιρα, αλλά άμα έβγαινες όξου κι είχις να σμάης χαϊβάνια δε θα θέλτς να ξαναειδής χιόν΄.

Εκείν΄ τ΄ν ώρα άξα το Μίχο να σουρίζ΄. Βήκα στον κατώφλιο να ειδώ τι θέλ΄κι μ΄ έδειξι ένα μπουκάλ΄ ρακή ουπκάτ΄ από τ΄ χλαίν. Μ΄ έστειλι χαμπέρ΄ ου Γούλας μ΄είπιν, ότι είνι μι το Γκουντίνο κι τον Τσιολάκα στο καζαναριό. Άναψαν φωτιά κι μας καητιρούν.

Πήρα κι ιγώ ένα μπουκάλ΄ κι κίντσα. Είχαν γερή ετοιμασία. Ήταν κι Σιώμος ο Γεράης κι έψαινε μπάτζιο. Ου Γούλας είχι φέρ΄ λουκανίτσις, ου Τσιουλάκας τσιγαρίδες κι ου Γκουντίνους αρμιά.  Ο Σιώμος έψαινε κι κάστανα απ΄ τα Μεσιάδκα. Ιδώ όχι χωροφύλακας δε μας βρίσκν, αλλά ούτι κι οι  μπάμπες μας.

Περασάμι ένα πρωί τέτοιο που καλύτιρο δε γένητι. Σα μεσμέριασι κι άδειασαν τα μπουκάλια κι σώθκαν τα μεζέδια κίντσα για το σπίτ΄ κι στ΄ στράτα σκέφτουμαν, ότι σάματ΄ είχι δίκιο η μπάμπου κι είνι καλό πράμα το χιόν΄.

Μπαρμπα Κώτσιος Τσιαμήτς

Ντράμστα