Ελλέβορος βότανο από τον κήπο του Ιπποκράτη

Ο Ελλέβορος είναι φυτό της οικογενείας α: (Melanthiaceae),το γένος: Βέρατρον (Veratrum) ,όνομα του είδους Βέρατρον το λευκόν η V. album

Το συναντούμε με τις κοινές ονομασίες Αγλέορας , Στερόογιαννη ,Σκάρφι, Κάρπι. Μ

— Ιπποκράτης

Ο Ιπποκράτης ο Κώος αναφέρει τον Ελλέβορον ως φάρμακον εναντίον ποικίλων ασθενειών και ιδιαίτερα κατά της μανίας γράφει:

Ι. “Επήλθες ημίν ως μέμνησον, ω Ιππόκρατες, ελλέβορον δώσων”.

Δηλαδή. «Ήλθες σε μας ως υπενθύμιση, ω Ιπποκράτε, ελλέβορος που δίνεις».

ΙΙ. (Ιπποκράτης, Επιστολαί, Επιστολή 18, 35, 12). Και αλλού αναφέρεται: “Ιπποκράτης Δημοκρίτω περί ελλεβορισμού”.

Δηλαδή «Ιπποκράτης προς Δημόκριτο επί ελλέβορου». (Ιπποκράτης, επιστολαί, επιστολή 21, 39,3-41,3).

ΙΙΙ. Ο Ιπποκράτης συνιστά τον ελλέβορον ως φάρμακο διά άλγη της κοιλιακής χώρας:<<

Οκόσι κοιλίας τας κάτω θερμάς έχουσι… ελλεβόρω αντισπάσαι

Δηλαδή «Υπάρχουν εκατό χαμηλές θερμοκρασίες… ο ελλέβορος αντεπιτίθεται»

(Ιπποκράτης, Περί διαίτης 21, 1-3).

IV. “Όσοι μεν φλεγματώδεις ξηραίνονται το σώμα και ισχναίνονται σιτίοισι και ποτοίσι και εμέτοισι και γυμνασίοισιν ως πλείστοισι και περιπάτοισι. Και του ήρος ελλεβόρω καθαίρειν”.

Δηλαδή “Όσοι είναι φλεγματικοί στεγνώνουν το σώμα τους και αδυνατίζουν με το φαγητό και το ποτό και τον εμετό και την άσκηση, καθώς και με το περπάτημα και την άσκηση. Και η ζέστη της ημέρας είναι κάθαρση”. (Ιπποκράτης, Περί παθών 20).

V. Ως ελαφρό καθαρτικό στο «Περί αγμών», συνιστάται την χρήση του ελλέβορου, και επισημαίνει ότι ο σπασμός, που θα προέλθει από ελλέβορο είναι προγνωστικό θανάσιμο, επισημαίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, ότι θα πρέπει κανείς να προσέχει να χορηγεί την αναγκαία ποσότητα στον ασθενή, χωρίς να προκαλεί παρενέργειες.

*Στο φυτό αυτό που καλλιεργείτο στο κήπο του Ιπποκράτη εκτός από τον ίδιο

η χρήση του για ιατρικούς σκοπούς με επιτυχία αναφερόταν και από άλλους αρχαίους Έλληνες

– Θεόφραστος & Διοσκουρίδης.

Κατά τους Γεννάδιο και Καββαδά είναι ο λευκός ελλέβορος (white veratrum) του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη

— Πιθανόν ο θάνατος του Μ. Αλεξάνδρου να προήλθε απο

Για τον Ελλέβορο υπήρξε ο ισχυρισμός ότι ο Μέγας Αλέξανδρος, θα μπορούσε να είχε δηλητηριαστεί, με κρασί φτιαγμένο από Veratrum album.

Προηγουμένως, υπήρχε η πεποίθηση, ότι η δηλητηρίαση οφειλόταν στο αρσενικό ή (σύμφωνα με ένα μύθο) ότι το νερό του Στύγιου ποταμού, μπορεί να οδήγησε στο θάνατο τον Βασιλιά της Μακεδονίας.

–Χρήση ελλέβορου από ρήτορες

Γράφτηκε ότι οι αρχαίοι ρήτορες έτρωγαν μικρές ποσότητες του φυτού, για την τόνωση της μνήμης τους, κατά τη διάρκεια της ομιλίας τους, εξ ου και η έκφραση «ελλεβορίζειν».

ΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Περιέχει Βερατρίνη Α και Β (αλκαλοειδή) σε περιεκτικότητα 1,6%, άλλα αλκαλοειδή όπως γερμερίνη, σεβανίνη, γερβανίνη, γερβίνη, ρουβιγερβίνη, ζερβίνη, βερατροσίνη, βερατραμαρίνη (γλυκοσίδια), άμυλο.

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Όπως και με τα περισσότερα δηλητηριώδη φυτά, ο αγλέορας χρησιμοποιείται, από την αρχαιότητα, για θεραπευτικούς σκοπούς, αν και σήμερα έχει περιορισμένη χρήση για την παραγωγή φαρμακευτικών σκευασμάτων.

Παλαιότερα, οι πρακτικοί γιατροί το χορηγούσαν για :

Δερματικές παθήσεις , επιληψία, μελαγχολία και για μανιακές καταστάσεις.

Τη χρήση του για τις τελευταίες αυτές περιπτώσεις, την είχαν επινοήσει και οι αρχαίοι Έλληνες.

Λένε μάλιστα, πως ο ποιμένας και μάντης Μελάμπους (Μαυροπόδης) παρατήρησε ότι οι κατσίκες του, που έτρωγαν από αυτό το φυτό, γινόντουσαν πολύ ήσυχες.

Χρησιμοποιείται στην ομοιοπαθητική, εξωτερικά, υπό μορφή κόνεως, κατά της νευραλγίας, των ρευματικών πόνων, του κνησμού (φαγούρα) και της ουρικής αρθρίτιδας

Έχει αντιϋπερτασικές ιδιότητες, λόγω των αλκαλοειδών βερατρίνης Α και Β.

Λαμβάνεται από του στόματος, για τη θεραπεία της βαριάς υπέρτασης. Επίσης, χορηγείται σε περιπτώσεις μυασθένιας και μυϊκής δυστροφίας (MD) κυρίως προοδευτικής φύσης.\

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

Η ρίζα του είναι πολύ δηλητηριώδης, με μια παραλυτική επίδραση στο νευρικό σύστημα.

Ο ελλέβορος έχει πικρή και στυφή γεύση, ενώ και μόνο η οσμή του μπορεί να προκαλέσει ναυτία και δυσφορία.

Σε μεγάλη δόση προκαλεί εμετό, διάρροια, πόνους στα πεπτικά όργανα, παράλυση Σε μεγάλη ποσότητα, όμως ,και χρήση από κάποιον ,που δεν γνωρίζει ,προκαλεί έντονες διαταραχές στον οργανισμό και οδηγεί μέχρι και στον θάνατο.

Το 1983, οι σκόνες φτερνίσματος, που παράγονταν από το βότανο στη Δυτική Γερμανία, προκάλεσαν σοβαρές δηλητηριάσεις στην Σκανδιναβία.

Μπορεί να εκδηλωθούν βίαιες αντιδράσεις από το γαστρεντερικό, που συνοδεύονται από ρουκετοειδείς εμέτους, διάρροια, ναυτία και σιελόρροια.

Εμφανίζει ναρκωτικές ιδιότητες, με εκδήλωση έντονου συνδρόμου στέρησης Δεν συνιστάται η χρήση παρασκευασμάτων βοτάνων, χωρίς την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού ή φαρμακοποιού.

Ενδέχεται, οι ουσίες που περιέχουν, να αλληλεπιδράσουν με τα φάρμακα, που ήδη παίρνει ο ασθενής και να εξουδετερώσουν τη θεραπευτική τους δράση ή να προκαλέσουν τοξικότητα. Μπορεί επίσης, να επιβαρύνουν περαιτέρω εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες, με κίνδυνο για την υγεία και την ζωή του ασθενούς.

Ο χυμός του φυτού προκαλεί, στο δέρμα, κοκκινίλες.

Το βότανο προκαλεί τις ίδιες δηλητηριάσεις με την δακτυλίτιδα.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Σε κάθε περίπτωση όταν ο Ελλέβορος χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας, επιβάλλεται να ζητείται η γνώμη του γιατρού.

Η δική μας αναφορά είναι ενημερωτική και σε καμιά περίπτωση δεν αντικαθιστά την γνώμη των ειδικών επιστημόνων.