Εδώ και πολύ καιρό και στην Κοζάνη, παρατηρούνται πολλά μινγκ να «κόβουν βόλτες», αυτά τα κατά τα άλλα συμπαθέστατα γουνοφόρα ζωάκια, κυρίως σε ακραίες γειτονιές της πόλης, όπου υπάρχει βλάστηση σε πάρκα και χώρους πρασίνου και έτσι αυτές προτιμούν!
Τα αγριογούρουνα μας έλειψαν και φαίνεται πως αυτά προτιμούν ακόμα και τις μεγάλες πόλεις, μέχρι και το κλεινόν άστυ, ακόμη και τις εθνικές οδούς, οι αρκούδες κατά καιρούς εμφανίζονται στην περιαστική ζώνη, κοντά στην πόλη, τα μινγκ όμως προτίμησαν και την πόλη!
Βέβαια πολλοί είναι οι κάτοικοι της πόλης που είδαν και βλέπουν τακτικά τα μινγκ να περνούν από κοντά τους, ακόμα και απ’ τις αυλές τους, και αυτό είναι πλέον ένα κομμάτι της καθημερινότητάς τους, όμως και από τις αρμόδιες υπηρεσίες (κτηνιατρική, δασαρχείο και οικολογικές οργανώσεις) πρέπει άμεσα να ληφθούν τα όποια μέτρα αντιμετώπισης τυχόν προβλήματος και προφύλαξης των πολιτών! Σε πρώτη φάση, ένα κείμενο οδηγιών προς τους πολίτες, από την Περιφέρεια Δυτ. Μακεδονίας, σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες (κτηνιατρική, δασαρχείο, οικολογικές οργανώσεις) καθίσταται απόλυτα αναγκαίο.
Εύλογη είναι η ανησυχία των πολιτών-κατοίκων για τα επιθετικά μινγκ, υπό τον φόβο μάλιστα της εισβολής τους ακόμα και στα σπίτια, σήμερα μάλιστα που επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες και τα παράθυρα και μπαλκονόπορτες αφήνονται ανοιχτά!
Μια πρώτη κίνηση εκ μέρους των κατοίκων, και σύμφωνα με ειδικούς, είναι να ψεκαστούν οι στέγες των σπιτιών, ολόγυρα, με θειάφι που αφήνει ανεπιθύμητη οσμή στα μινγκ.
Πριν κάποια χρόνια, μέλη του «Μετώπου Απελευθέρωσης Ζώων» απελευθέρωσαν πολλές χιλιάδες μινγκ από μονάδες εκτροφής γουνοφόρων ζώων στην Καστοριά και το Βόιο, και το γεγονός αυτό «γέννησε» το πρόβλημα που με το χρόνο πήρε ανεξέλεγκτες πια διαστάσεις σε όλη την Περιφέρεια! Σήμερα άραγε πώς να αντιμετωπισθεί;!
Τα δε προβλήματα που προέκυψαν άφησαν ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα, με την καταγραφή σημαντικής μείωσης της ορνιθοπανίδας, κυρίως στην περιοχή Καστοριάς, αλλά και σε άλλες περιοχές της Περιφέρειας, ενώ προκλήθηκε μεγάλη ζημιά και σε άλλα είδη, όπως η βίδρα, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς.
Οι ως άνω φερόμενοι «ζωόφιλοι», οικολόγοι και ακτιβιστές, έπρεπε να αναζητηθούν και να διωχθούν, καθώς διέπραξαν σωρεία αξιόποινων αδικημάτων, όπως φθορά ξένης ιδιοκτησίας, ηθική αυτουργία κατά συρροή σε φθορές ιδιοκτησιών πολλών άλλων πολιτών-κατοίκων, κυριότερα δε σήμερα, να θέσουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια την κοινωνία, τη Δημόσια Υγεία και Ασφάλεια! Αυτό δεν λέγεται επ’ ουδενί ζωοφιλία! Αν ήθελαν τα μινγκ, ας τα είχαν στις αγροικίες τους, τέλος πάντων, να στραφούν κατά του ίδιου του νόμου και των κρατικών υπηρεσιών που αδειοδοτούν την εκτροφή γουνοφόρων ζώων! Σε άλλα, βέβαια, οι «προστάτες των ζώων» μας βρίσκουν σύμφωνους, έτσι για να μιλάμε και να γράφουμε τεκμηριωμένα και δομημένα!
Ευθύνες όμως έχουν και οι εκτροφείς αυτών των γουνοφόρων ζώων, οι οποίοι όφειλαν και οφείλουν να φυλάσσουν επαρκώς και με πλήρη ασφάλεια και με κάθε μέσο τα εκτροφεία τους, έτσι ώστε όχι μόνον να μην μπορεί ο καθένας να μπαίνει και να βγαίνει στις εγκαταστάσεις τους, αλλά ούτε και να πλησιάζει.
Οικόσιτα ζωάκια, γάτες και σκυλάκια, δεσποζόμενα, εξαφανίζονται κάθε μέρα κι εμείς κι αυτά αγαπήσαμε και γιατί έτσι ωμά, στερούν τα δικά μας φιλοζωικά αισθήματα;! Πρώτιστα δε προβάλλει η Δημόσια Υγεία!
Σύμφωνα με την Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς, τα ζώα τύπου βιζόν, όπως τα μινγκ, είναι ανταγωνιστικά σε σχέση με τα άλλα σαρκοβόρα, είναι επεκτατικά, ανθεκτικά στη φωλεοποίηση, με μεγάλες αναπαραγωγές κυρίως σε υδροβιότοπους, αλλά και παραλίμνια, έχουν τις συνήθειες ενός κουναβιού, με πολύ μεγαλύτερη όμως δράση, ανεβαίνουν άνετα σε στέγες σπιτιών προκειμένου να τραφούν με πουλιά ή αυγά πτηνών, ενώ επιτίθενται ακόμα και σε μικρά πρόβατα, κατοικίδια ζώα, σκυλάκια και γάτες και γιατί όχι και σε ανθρώπους, όταν καταλάβουν πως κινδυνεύουν;!
Τα γουνοφόρα ζώα είναι δυνατά, επιτίθενται ομαδικά για την τροφή τους, την οποία αποθηκεύουν και δεν καταναλώνουν άμεσα. Σκοτώνουν δηλαδή παραπάνω απ’ όσο τρώνε!
Το πρόβλημα με τα μινγκ ήδη πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις και η λύση του χρήζει ιδιαίτερης επιστημονικής και εμπεριστατωμένης μελέτης από τους πλέον ειδικούς, όσο δε για κάτι «παγίδες» που ακούγονται, αυτά δυστυχώς είναι για το θεαθήναι, μόνον γέλωτα προκαλούν και είναι για αφελείς που τα πιστεύουν…
Ας μας πουν αυτοί οι «ειδικοί», έστω στο περίπου, πόσα μινγκ μπορούν θα παγιδέψουν από τις πολλές χιλιάδες που κυκλοφορούν;!
1 comment
Μετώπου Απελευθέρωσης Ζώων ωραία τουλάχιστον να ξέρουμε σε ποιους θα κάνουμε αγωγές και ποιους θα θεωρήσουμε υπεύθυνους αν ενα απο αυτά τα συμπαθέστατα σαρκοβόρα ζωάκια επιτεθεί σε κάποιο ζώο μας ή ακομα και σε εμάς τους ίδους. Για τον δημο τι να πεις; εχει να περάσει πλακάκια στο δρόμο για Κοίλα δεν μπορεί να ασχοληθεί και με αυτό το θέμα.
οσοι τα απελευθέρωσαν προφανώς θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν εγκληματίες και της φύσης αλλά και του πανικού που έχουν προκαλέσει στους κατοίκους