Άξιες λόγου και αναφοράς οι επισημάνσεις για το τί πρέπει να γίνει για να πάρει μπρός η μηχανή εφαρμοσμένης και προηγμένης χρήσης πρακτικών και μεθόδων αξιοποίησης και εκμετάλλευσης του εν λόγω τομέα, με απώτερο στόχο το χαμηλό κόστος παραγωγής.
Οι επισημάνσεις αφορούν τη δική μας περιοχή, για τον κάμπο τον δικό μας και στα όρια του Δήμου Κοζάνης, που βεβαίως περίπου το ίδιο θα ισχύσει και για τις υπόλοιπες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας. Αυτά που αναφέρουμε θα έπρεπε να τα είχαμε ξεκινήσει πριν 70 χρόνια, ώστε με το πέρασμα των χρόνων θα βελτιωνόμασταν εφαρμόζοντας τις νέες μεθόδους και τεχνολογίες για να μην τρέχουμε πίσω απ’ τις εξελίξεις, αλλά παράλληλα μ’ αυτές.
Βασικά ο Δήμος Κοζάνης έχει δύο περιοχές καλλιεργήσιμης γης.
Από τον Πολύμυλο μέχρι την Ξηρολίμνη και από την Οινόη μέχρι τους πρώην Δήμους Ελίμειας και Αιανής. Τι πρέπει να κάνουμε:
1) Αναγκαστικός αναδασμός με χρήσεις γης και δύο κατηγορίες χωραφιών, αρδευόμενα και όχι.
2) Αρδευτικά έργα με την χρήση των δύο αποταμιευτήρων του Δημ. Διαμερίσματος Δρεπάνου , που είναι μεν ιδιοκτησία της ΔΕΗ, αλλά όπως εξελίσσεται η ενέργεια δεν θα γίνεται χρήση μεγάλων ποσοτήτων νερού απ’ την ΔΕΗ, οπότε ο Δήμος ή ο Αγροτικός Οργανισμός όταν συσταθεί θα αντλεί με δική του ενέργεια και θα μεταφέρει το νερό απ’ τη λίμνη Πολυφύτου στους αποταμιευτήρες και προς αυτή την κατεύθυνση επιβάλλεται η Πολιτεία να διευκολύνει τον Δήμο Κοζάνης ώστε να «κουμπώσει» στο δίκτυο της ΔΕΗ.
Όταν και εφόσον η ΔΕΗ δεν θα χρειάζεται αυτές τις εγκαταστάσεις πρέπει να τις εκχωρήσει δωρεάν στον Δήμο Κοζάνης, σε αντιστάθμιση της απολιγνιτοποίησης . Όταν δε σταματήσει τη λειτουργία των εργοστασίων της η ΔΕΗ, να παραχωρήσει δωρεάν στο Δήμο μία μονάδα παραγωγής και ο Δήμος θα φροντίσει πότε και πώς θα τη λειτουργήσει.
Αυτές οι εφαρμογές θα δώσουν στην περιοχή μια μεγάλη ανάσα στην απασχόληση, στην παραγωγή, στο εισόδημα, απ’ όπου προκύπτει το πλεόνασμα που θα δώσει ζωή στην τοπική αγορά και κυρίως θα ανακόψει την ερημοποίηση των Δημοτικών Διαμερισμάτων.
Σε λίγα χρόνια, ίσως 5 με 10, η ενέργεια να είναι πάμφθηνη οπότε τα κόστη παραγωγής θα είναι μηδενικά.
Η επιστήμη κάθε ώρα ανακαλύπτει καινούργια ευρήματα, αυτή θα μας σώσει, ας είμαστε αισιόδοξοι.
3) Οι κτηνοτρόφοι θα ωφεληθούν, παράλληλα και οι μελισσοκόμοι, απ’ τα βασικά αρδευτικά έργα του αγροτικού τομέα μέχρι την απόκτηση μηδενικού κόστους ηλεκτρικής ενέργειας.
4) Όσον αφορά τους αλιείς της λίμνης Πολυφύτου, είναι ένα θέμα που πρέπει να διαπραγματευτούν οι αλιείς με την Πολιτεία.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, μόνο με το αρδευτικό έργο θα αυξηθεί η παραγωγή πολλαπλάσια, καθώς επίσης και το καθαρό εισόδημα των παραγωγών.
Εκείνο όμως που πρέπει να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε απ’ την Πολιτεία, είναι να σταθεί δίπλα στους πολίτες της υπαίθρου με πραγματικό ενδιαφέρον και υπευθυνότητα.
Όλοι οι κάμποι, μικροί ή μεγάλοι, της Δυτικής Μακεδονίας μπορούν να θρέψουν όλη τη Χώρα!
Νίκος Κοκκαλιάρης