Εσείς πότε και πόση σύνταξη θα πάρετε;

Κάποια μέρα το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας θα καταρρεύσει και οι ασφαλισμένοι θα δουν τις εισφορές ετών να χάνονται καθώς το κράτος δεν θα μπορεί να δώσει συντάξεις.

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη

Αυτό είναι ένα εφιαλτικό – αλλά άγνωστο πόσο μακρινό – σενάριο που συζητείται ως τρομακτικός κίνδυνος εδώ και πολλά χρόνια, με αποκορύφωμα την περίοδο μετά το PSI και τις περικοπές των 3 μνημονίων. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η πρώτη που θέλει να «λύσει» το ασφαλιστικό, ούτε η πρώτη που κινδυνεύει να… πέσει λόγω του ασφαλιστικού.

Στο μεταξύ, για πολλοστή φορά, οι συνταξιούχοι δέχονται «αδιαμαρτύρητα» (αφού δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και γι’ αυτό είναι τα εύκολα θύματα) μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις.

Μέσα σε όλα αυτά, έρχεται ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην αντιπροσωπεία των δανειστών στην Ελλάδα, κ. Ντέκλαν Κοστέλο, να χαρακτηρίσει «πολύ υψηλή» τη συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η Κομισιόν, δηλαδή, μας λέει ότι πρέπει είτε να αναπτυχθεί η οικονομία και να μείνουν στάσιμες οι συντάξεις, είτε να γίνουν νέες μειώσεις!!

Όσοι, δε, μπαίνουν σήμερα στην αγορά εργασίας, μάλλον θα πρέπει να έχουν… κληρονομικό χάρισμα για να προβλέψουν αν θα πάρουν σύνταξη κάποια στιγμή στο μέλλον. Η αβεβαιότητα για τα μελλοντικά εισοδήματα είναι μεγάλη και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν θα έχει τη στήριξη του κράτους όταν έρθει η ώρα της συνταξιοδότησης.

Πότε όμως θα έρθει αυτή η ώρα;

Το βέβαιο είναι ότι όποιος βγει στη σύνταξη μετά την 31η Δεκεμβρίου του 2021 θα πρέπει να έχει συμπληρώσει τα 67 χρόνια αν θέλει να λάβει πλήρη σύνταξη. Τα νέα όρια συνταξιοδότησης που θεσπίζονται από το 2022 προβλέπουν θεμελίωση δικαιώματος πλήρους σύνταξης λόγω γήρατος το 62ο έτος ηλικίας με 40 έτη ή 12.000 ημέρες ασφάλισης, και το 67ο έτος με 15 έτη ή 4.500 ώρες ασφάλισης.

Τα τελευταία 6 χρόνια οι συνταξιούχοι είδαν τις συντάξεις τους να μειώνονται από 20% έως άνω του 50%. Έξι χρόνια, τρία μνημόνια, δώδεκα εισφορές-περικοπές κι όμως το ασφαλιστικό παραμένει ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος της κυβέρνησης.

Ας δούμε όμως τους αριθμούς, οι οποίοι συνήθως δεν λένε ψέμματα. Ένας συνταξιούχος του ΙΚΑ που έπαιρνε σύνταξη ύψους 1.500 ευρώ έχει υποστεί συνολική μείωση της τάξης του 32%. Αν τώρα κάποιος έχει πληρώσει τις ίδιες εισφορές αλλά βγαίνει σήμερα στη σύνταξη θα πάρει κάτι πάνω από 1.000 ευρώ.

Επίσης, στο εξής όσοι θέλουν να βγουν στη σύνταξη πρόωρα θα πρέπει να έρχονται αντιμέτωποι με αυξημένο πέναλτι, ενώ το κατώτατο όριο που θα χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της σύνταξης για είναι τα 392 ευρώ. Το ποσό, εξάλλου, των 392 ευρώ της εθνικής σύνταξης θα χορηγείται μόνο με τη συμπλήρωση του 67ου έτους.

Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τα μηδαμινά περιθώρια του κράτους να προβεί στο μέλλον σε αυξήσεις συντάξεων καθιστούν ιδιαίτερα σημαντικό το ρόλο των ιδιωτικών και επαγγελματικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων.

Με τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα μπορείτε να επιλέξετε εσείς το ποσό που θα δίνετε κάθε χρόνο, προκειμένου να εξασφαλίσετε ένα ποσό μηνιαίας σύνταξης στα χρόνια που εσείς επιθυμείτε. Έχετε επίσης τη δυνατότητα να λάβετε ένα εφάπαξ ποσό στο τέλος της προσυμφωνημένης περιόδου.

Τα προγράμματα που προσφέρουν οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι αρκετά ευέλικτα και δίνουν μία μεγάλη γκάμα εναλλακτικών επιλογών. Σε αντίθεση με την δημόσια σύνταξη, ο καταναλωτής μπορεί να «κλειδώσει» από σήμερα, όχι μόνο το έτος της συνταξιοδότησης αλλά και το ποσό της σύνταξης.

Οι δυνατότητες επιλογής δεν σταματούν εδώ. Ο πελάτης επιλέγει τον τρόπο πληρωμής των ασφαλίστρων, τον τρόπο καταβολής της σύνταξης, αλλά και το πώς θα επενδυθούν τα χρήματα που θα διαθέτει κάθε χρόνο, είτε με εγγυημένη απόδοση είτε πιο επιθετικά μέσω των unit linked προϊόντων.

Είναι απίστευτα άδικο για έναν εργαζόμενο να πληρώνει σε ολόκληρη τη ζωή του εισφορές και να μην παίρνει τη σύνταξη που του αξίζει. Μήπως, τελικά, θα έπρεπε να έχουμε αρχίσει να φροντίζουμε μόνοι μας για το μέλλον μας;