Κοντά στην κορυφή του κοντινού λόφου, τούτο το χρυσαφένιο αυγουστιάτικο δειλινό, στην πιο γραφική, καταπράσινη, πολύανθη και θαλασσόλουστη αγκαλιά του νησιού, επιβλητικό και αγέρωχο στέκει το αφιερωμένο στον Ιωάννη τον Πρόδρομο, γυναικείο μοναστήρι.
Σ΄ένα γαλήνιο και μαγευτικό περιβάλλον, σε μια μεγάλη περιφραγμένη έκταση, γεμάτη ελαιόδεντρα και κυψέλες μελισσών, τριάντα μοναχές, οι περισσότερες με πανεπιστημιακά πτυχία και άλλους τίτλους σπουδών, καλλιεργούν τη γη, ασχολούνται με την αγιογραφία και το εργόχειρο και γενικά διακονούν σε τομείς πρωτίστως του πνευματικού, αλλά και του κοινωνικού έργου, με αρωγές σε φτωχά παιδιά που θέλουν να σπουδάσουν, καθώς και σε άπορες οικογένειες.
Με το που διαβαίνεις τη μεγάλη πετρόκτιστη εξωτερική πύλη του μοναστηριού μένεις έκθαμβος με τα όσα βλέπεις και παρατηρείς, και τα οποία συνομολογούν αυτό το σφιχταγκάλιασμα της ύλης με το πνεύμα. Εσωτερικά στον περίβολο και σε όλους τους δρόμους και τους διαδρόμους παρατηρείς μια απόλυτη τάξη και καθαριότητα, μια πλούσια βλάστηση και πολλά οπωροφόρα δένδρα, ενώ ασταμάτητες είναι και οι μελωδικές συμφωνίες των πουλιών, που «δένουν» τόσο αρμονικά με το όλο εξαίσιο τοπίο, την απαλότητα και την ηρεμία της φύσης, σ΄έναν απαράμιλλης ομορφιάς συνδυασμό!
Στο μοναστήρι εκτός από τους ξενώνες υπάρχουν μεγάλη αίθουσα όπου οι μοναχές εκθέτουν τα εργόχειρά τους και όλα τα είδη διατροφής που παράγουν, μουσείο όπου φυλάσσονται παλιές εικόνες, ιερά σκεύη και άλλα κειμήλια, καθώς και ξεχωριστός χώρος με έκθεση διαφόρων χειροτεχνημάτων, ειδών ευλάβειας, βιβλίων και εικόνων.
Καθώς το βλέμμα μου περιδιαβαίνει και περιεργάζεται όλα τα εκθέματα, πέφτει πάνω σ΄ένα βιβλίο με τίτλο «Γυναίκες μοναχές, αλλά όχι μονάχες», το οποίο και αγόρασα. Το βράδυ, όταν όλοι στο σπίτι ξεκουράζονταν, απομονώθηκα στο μπαλκόνι και το ρούφηξα στην κυριολεξία. Ήταν γραμμένο από κάποια μοναχή, ονόματι Χριστονύμφη και διαπραγματευόταν όχι γενικά τον μοναχισμό, αλλά ειδικότερα τον γυναικείο μοναχισμό. Όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του, αισθάνθηκα πως είχα ξεκαθαρίσει μέσα μου τις έννοιες μοναχός και μονάχος, μοναχή και μονάχη!
Όλες εκείνες οι μαυροφορεμένες γυναικείες παρουσίες, που εγκατέλειψαν τον κόσμο και απαρνήθηκαν τα εγκόσμια για να γίνουν μοναχές, δεν ήταν μόνες εκεί ψηλά στην Μονή του Τιμίου Προδρόμου.
Εκεί, στην απόλυτη ερημιά, μέσα στη φύση, την ώρα που καθημερινά, μακριά στο
13