H “Γλώσσα” των νέων: Ένας γλωσσικός “αντικομφορμισμός” ή λεξιπενία;

H “Γλώσσα” των νέων: Ένας γλωσσικός “αντικομφορμισμός” ή λεξιπενία;

           *Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog “ΙΔΕΟπολις”

      #Από την “αρωγή” και την “ευδοκίμηση” στο “Bouongiorno” των πρωινάδικων.

         “Tο να κάνεις την γλώσσα ενός έθνους φτωχότερη κατά μία λέξη είναι σαν να κάνεις το “σκέπτεσθαι” του έθνους φτωχότερο κατά μία έννοια”.

         Προσφιλές θέμα τόσο του έντυπου όσο και του ηλεκτρονικού τύπου είναι η “ γλώσσα” των νέων. Στα δημοσιεύματα προβάλλονται απόψεις και θέσεις σχετικές με την ιδιαιτερότητα της γλωσσικής έκφρασης και επικοινωνίας μεταξύ των νέων. Άλλοι καταγράφουν – αξιολογούν το γλωσσικό ιδίωμα των νέων ως μία γλωσσική εκκεντρικότητα κι άλλοι ως λεξιπενία.

              Ιδιαίτερα αιχμηροί στην κριτική τους είναι οι γνωστοί γλωσσαμύντορες και άτομα προχωρημένης ηλικίας που άγχονται και αγωνιούν τόσο για την καθαρότητα της ελληνικής γλώσσας όσο και για το μέλλον της σε ένα περιβάλλον που ευνοεί τον συνθηματικό και στερεότυπο λόγο. Στην αξιολόγηση και κριτική τους οι παραπάνω ομάδες θεωρούν ως θέσφατο την “γλωσσική ομοιογένεια” και γι αυτό απορρίπτουν ως γλωσσική παρέκκλιση κάθε νεολογισμό ή νεωτερικότητα των νέων στην γλωσσική τους επικοινωνία.

               Ωστόσο η αλήθεια βρίσκεται κάπου αλλού και δεν δικαιολογούνται οι ανησυχίες του τύπου ”οι νέοι μας φτώχυναν γλωσσικά”. H γλωσσική αργκό, ο συνθηματικός λόγος, οι νεολογισμοί και οι τυχόν γραμματικές ή συντακτικές παραβιάσεις δεν αισθητοποιούν υποχρεωτικά και την γλωσσική πενία των νέων μας. Όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν την έντονη επιθυμία των νέων για πρωτοτυπία που θα τους κάνει ξεχωριστούς.

           Εξάλλου αυτή η αναζήτηση της πρωτοτυπίας εκδηλώνεται και σε άλλα πεδία, όπως στις ακραίες μορφές εμφάνισης ή ακόμα και ιδεολογίας. Απώτατος στόχος όλων αυτών η ανάγκη για ανεξαρτητοποίηση και ένταξη σε ομάδες συνομηλίκων από όπου προσδοκάται η αναγνώριση ως αναγκαία προϋπόθεση για την αυτοεπιβεβαίωσή τους.

               Μία σύντομη αναφορά-ανάλυση των αιτιών της γλωσσικής ιδιαιτερότητας των νέων θα βοηθούσε στην κατανόηση και ερμηνεία του φαινομένου και θα μάς προστάτευε από άστοχες κινδυνολογίες Οι αιτίες αυτές ανιχνεύονται τόσο στη φύση του νέου (ενδογενείς), όσο και στο εξωτερικό περιβάλλον (εξωγενείς).

|Περισσότερα ΕΔΩ