Στο πνιγηρό περιβάλλον της μεγαλούπολης, με την αλληλεγγύη σχεδόν φευγάτη από την απρόσωπη σύγχρονη κοινωνία και την αποξένωση να κυριαρχεί στις εργασιακές σχέσεις των ανθρώπων, αναζητά διέξοδο…
Ταξιδεύει, παρατηρεί και ανιχνεύει, μελετά και μαθαίνει, καταλαβαίνει και σκέφτεται, προβληματίζεται κι ελπίζει, ενώ δεν παραλείπει να καταγράφει τους προβληματισμούς και τις εντυπώσεις του στα Τετράδια – Ημερολόγιά του. Και μπορεί να αισθάνεται πως δεν είναι αρκετή η πηγή της επιστημονικής γνώσης για να ξεδιψάσει, αλλά η περιπλάνησή του στις απέραντες στέπες της ιστορίας του κόσμου συνεχίζεται με την ελπίδα πως κάπου θα υπάρχει και η όαση.
Ένας Γέροντας στο Μοναστήρι που επισκέφθηκε τού είχε συστήσει να στρίψει το τιμόνι της αναζήτησης προς άλλη κατεύθυνση, ιχνηλατώντας τα σημάδια του Θεού στον κόσμο με την καρδιά περισσότερο και λιγότερο με το νου. Μόνον έτσι μπορείς να φτάσεις εκεί που δεν έχει παρέκει, γιατί συναντάς την Αλήθεια της Αγάπης. Και συνέχισε λέγοντας: Το δρόμο και τον τρόπο που πρέπει να ακολουθήσει ο άνθρωπος για το συναπάντημά του με το Θεό τον έδειξε ένα πρόσωπο μοναδικό στον κόσμο, ο Ιησούς Χριστός, λέγοντας: «εντολήν καινήν δίδωμι, υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς, ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους» (Κατά Ιωάννην 13,34).
Ηλίας Κ Μάρκου
