Η Ελλάδα ως «καλύβα του Χότζα» (Χαρίτων Καρανάσιος)

Είναι γνωστή η ιστορία. Κάποιος οικογενειάρχης ζήτησε από τον Νασρεντίν Χότζα συμβουλή για την ασφυξία χώρου στην οικία του, στην οποία δεν χωρούσε πλέον η οικογένειά του. Ο Νασρεντίν του είπε να βάλει μέσα στην οικία, επιπλέον, πρώτα μία κατσίκα, μετά ένα γάιδαρο και στο τέλος ένα βόδι! Στην οικία δεν χωρούσε μύγα! Στην τελική απόγνωση του οικογενειάρχη, που ακολούθησε πιστά τις συμβουλές του Νασρεντίν, ο σοφός άρχισε τώρα αντίστροφα: Βγάλε το βόδι, βγάλε το γάιδαρο, βγάλε και την κατσίκα. Στο τέλος ο οικογενειάρχης ήταν περιχαρής, παρότι, σε σχέση με την αρχική ασφυξία χώρου, δεν υπήρξε καμία πρόοδος. Το πρόβλημα «λύθηκε» μαγικά! Η ιστορία διδάσκει πως πρέπει να εκτιμούμε όσα έχουμε, γιατί υπάρχουν και χειρότερα, αλλά η κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα είναι δυστυχώς πιο περίπλοκη.

Αυτή υπήρξε, τηρουμένων των αναλογιών, η τακτική Τσίπρα. Υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει τα μνημόνια με έναν νόμο. Ελίχθηκε με θαυμαστή μαεστρία και εξαιρετικό τακτικισμό ανάμεσα σε λαό, κόμματα, ευρωπαίους εταίρους. Ο λαός τον θεώρησε σωτήρα-ηγέτη. Αυτό ήταν το κλειδί στο όλο εγχείρημα: να τον αποδεχθεί ο λαός ως «αυθεντία», όπως τον σοφό Νασρεντίν. Σε αυτό βοήθησε η «μαγκιά» του Βαρουφάκη αλλά και η συσπείρωση του λαού στο δημοψήφισμα. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησε τον ΥπΟικ, για να διαλύσει την οικονομία (κατσίκα) και τις τράπεζες (γάιδαρος). Επίσης, για να κερδίσει σε πατριωτική και αριστερή περηφάνια, εξώθησε τον λαό σε ένα ψευδές δημοψήφισμα.

Μετά το «περήφανο» Όχι, Ο κ. Τσίπρας έλαβε 61% εμπιστοσύνη από τον λαό με το Όχι, αλλά και 251 βουλευτές για το Ναι! Στην επαπειλούμενη επιστροφή στη δραχμή, ο λαός και τα συστημικά κόμματα τρομοκρατήθηκαν (δικαιολογημένα) από την ιδέα μιας άτακτης χρεοκοπίας και επανόδου στη δραχμή με διαλυμένη χώρα, γεγονός που θα είχε υπό αυτές τις συνθήκες όντως ολέθριες συνέπειες (πείνα, αναρχία, εγκληματικότητα), ώστε τα ράφια των καταστημάτων άρχισαν να αδειάζουν, ενώ 50 δις καταθετών έφυγαν από τις ελληνικές τράπεζες. Έτσι, στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους φθάσαμε στο «βόδι», δηλ το δίλημμα: Ευρώ ή καταστροφή.

Παίζοντας, λοιπόν, με τις βάσιμες φοβίες του λαού, η κυβέρνηση δεν έβαλε το βόδι στην οικία μας, και αρχίζει τώρα να βγάζει σιγά-σιγά και τα άλλα ζώα από την οικία. Θεαματική κωλοτούμπα 180 μοιρών, που άδειασε όλη την αριστερή πλατφόρμα και τους ΑΝΕΛ. Θαρραλέα πράξη για τους ευρωπαίους συμμάχους, προδοσία για την Αριστερά! Ο πρωθυπουργός είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στη χώρα (ακόμη), αν και οι εφεδρείες του συστήματος είναι με το όπλο παρά πόδα. Όλοι ξέρουμε ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δεν γινόταν αλλιώς. Έτσι, όλα τα συστημικά κόμματα βάζουν πλάτη, ο λαός ανακουφίστηκε (ψυχολογικά) με τη συμφωνία, και τα άκρα μπήκαν στην άκρη. Απίστευτο παιχνίδι.

Προφανώς, τα ίδια έκανε η κυβέρνηση και με τους Ευρωπαίους. Το δίλημμα που ετέθη στους «εταίρους» ήταν: Αποσταθεροποίηση της ΕΕ και δεν παίρνετε δεκάρα, ή μας δίνετε νέα δις. Το κλειδί εδώ για τη δύναμη Τσίπρα ήταν η βαθιά γνώση των προβλημάτων των χωρών και των μεταξύ των διαφορών. Δεν φθάνει αυτό. Το αποφασιστικό σημείο ήταν οι «πλάτες», πρώτα από τις ΗΠΑ (μέσω οικονομολόγων φανερά, αλλά και κυβέρνησης σιωπηρά) και στη συνέχεια από τη Γαλλία. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε έπεσαν στην παγίδα, και πιάστηκαν αδιάβαστοι, παρότι ο Σόιμπλε πολύ νωρίς (20.2.2015) κατηγόρησε τον Τσίπρα ως «δούρειο ίππο», προφανώς των ΗΠΑ. Υποτίμησαν όμως το αριστερό «τζόβενο» της χρεοκοπημένης Ελλάδος, και πλήρωσαν ακριβά την αλαζονεία τους. Η Μέρκελ απέτυχε ως αρχηγός της ΕΕ, και θα θεωρηθεί η κύρια υπεύθυνη για την αποτυχία της Ευρώπης, ενώ ο Σόιμπλε δέχεται δριμεία κριτική στη χώρα του (έγραφα στις 12.2.2015: «Οι Γερμανοί δεν κάνουν για αρχηγοί»).

Ο Σόιμπλε δεν υποστήριξε τους συστημικούς Σαμαρά-Βενιζέλο, γιατί σχεδίαζε το Grexit. Γι’ αυτό ήθελε να έχει αντίπαλο τον «αριστερό» Σύριζα, ώστε ο ίδιος να επιβάλει άνετα το σχέδιό του για Grexit, θεωρώντας βέβαιο ότι ο Σύριζα θα υποστηρίξει το Grexit. Δεν υπολόγισε τη μαεστρική τακτική Τσίπρα, τις συμμαχίες που συνήψε την επικοινωνιακή καμπάνια μέσω Βαρουφάκη, και βέβαια τις δύο απανωτές ξαφνικές αλλαγές Τσίπρα (δημοψήφισμα, αλλά στη συνέχεια συμφωνία πάση θυσία), που επέφεραν όμως μεγάλες απώλειες στον λαό μας. Σόιμπλε και Μέρκελ βραχυκυκλώθηκαν, επιμένοντας στην κλασική συστημική οικονομία, και μη γνωρίζοντας (ως ακραιφνείς ορθολογιστές) από ανορθόδοξο οικονομικό πόλεμο. Έτσι, δεν υπολόγισαν τη συμμαχία της Ελλάδος με τις ΗΠΑ και στη συνέχεια με τη Γαλλία, η οποία εντέλει έγειρε την πλάστιγγα.

Εντέλει, ο Σόιμπλε αναγκάστηκε να επιστρέψει σε μέρες Β΄ Παγκοσμίου πολέμου με τους δορυφόρους του, ώστε στοχοποιήθηκε διεθνώς (κάτι σαν νέος Χίτλερ), διαιρώντας ανεπιστρεπτί την Ευρώπη. Ο γηραιός αρτηριοσκληρωτικός πολιτικός δεν εννοεί να παραδεχθεί ότι η Γερμανία είναι μια κατακτημένη χώρα, που εξαρτάται από τις ΗΠΑ. Αυτό πληρώνει τώρα πολιτικά και οικονομικά, και ακόμη περισσότερο στο μέλλον. Βέβαια, οι Γερμανοί κατοχύρωσαν τα νέα δάνεια με σκληρούς όρους. Να δούμε βέβαια αν πάρουν τα λεφτά τους ποτέ πίσω… Η Γερμανία όμως δεν είναι πλέον ο αρχηγός της Ευρώπης, αλλά μια περιφερειακή δύναμη στην Κεντρ. Ευρώπη, με κάποιες μικρές αγορές (Βαλτική, Φινλανδία, κλπ.), ενώ η Πολωνία της έχει γυρίζει την πλάτη. Γι’ αυτό επείγεται η Γερμανία για την είσοδο Βοσνίας, Σερβίας, Αλβανίας στην ΕΕ. Δεν βλέπω να προλαβαίνει… Η πιο λογική εξέλιξη είναι πλέον η διάλυση της ΕΕ!

Η συμφωνία στην Ευρωζώνη δεν αποτελεί βέβαια καμία νίκη της Ελλάδος, ούτε όμως και της Γερμανίας. Έχασαν όλοι, και πάνω από όλους η ΕΕ, ενώ οι ΗΠΑ καθάρισαν την παρτίδα: Η παλιά ΕΕ δεν υπάρχει πλέον. Για μας, απλώς δεν μπήκε την οικία μας το «βόδι»! Μπαίνουν όμως άλλα ζωντανά: φόροι και περικοπές, πέρα από κάποια σωστά μέτρα εξορθολογισμού του κράτους. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν θα δούμε ποτέ «ανάπτυξη». Αντιθέτως, θα ξεπουλήσουμε κρατική περιουσία προς αποπληρωμή χρεών. Προσωπικά, από την αρχή υποστήριζα την επιστροφή στη δραχμή, συντεταγμένα και με ομοψυχία. Μετά τη διάλυση της οικονομίας στους τελευταίους 5 μήνες και το διχαστικό δημοψήφισμα, αυτό ήταν αδύνατο. Θα υποστούμε λοιπόν τα νέα μνημόνια, και θα είμαστε και χαρούμενοι γι’ αυτό! Αυτό που φοβάμαι όμως είναι ο λογαριασμός που θα πληρώσουμε σε εθνικά ζητήματα. Οι ΗΠΑ ποτέ δεν βάζουν πλάτη χωρίς ανταλλάγματα. Γρηγορείτε λοιπόν!

Για να κλείσω και πάλι με ευτράπελο ανέκδοτο: Ένας Αμερικανός, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας συλλαμβάνονται στη ζούγκλα από άγρια φυλή. Οι ιθαγενείς ανάβουνε καζάνι να τους μαγειρέψουνε. Ο φύλαρχος τους δίνει εναλλακτική: «Καζάνι πετάνει ή ξύλο από Τάνι-Τάνι», που είναι ένας γεροδεμένος παλαιστής της φυλής. Ο Αμερικανός και ο Γερμανός επιλέγουν καζάνι, και τους ρίχνουν μέσα. Ο έξυπνος Έλληνας επιλέγει Τάνι-Τάνι. Έτσι, ο φύλαρχος δίνει εντολή: «Τάνι-Τάνι, ξύλο μέχρι να πετάνει». Εδώ είμαστε.

Έρχονται δύσκολες μέρες για τον απλό λαό. Οι κατέχοντες έχουν τα λεφτά στην Ελβετία, και τη νύφη και πάλι θα την πληρώσουμε οι αδύναμοι. Χρειαζόμαστε σύνεση, ανδρεία, ομοψυχία, υπομονή, αλληλεγγύη, λιτότητα βίου. Πάνω από όλα δύναμη ψυχής και προσευχή. Έχουμε δίπλα και ευγενικούς γείτονες! Η Παναγία Σκέπη να προστατεύει την Ελλάδα, και ο θεός να μας φωτίζει και να μας δυναμώνει. Ανάψτε και κανένα κερί!