Η ιστορία είναι παλιά, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός πως αυτή έχει την ιδιότητα να επαναλαμβάνεται και μάλιστα, μερικές φορές ως τραγωδία! Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω στον 19ο αιώνα, βλέπουμε τον “μεγάλο ασθενή” της εποχής, την οθωμανική αυτοκρατορία. Ο ασθενής έχει μπει στην εντατική και συντηρείται στη ζωή με μηχανήματα. Έτσι βόλευε τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής και όταν αυτές καταλήξανε στο μοίρασμα της λείας, αποσυνδέσανε τα μηχανήματα και όλα τώρα ήταν έτοιμα για την εξόδιο ακολουθία!
Σήμερα ο “μεγάλος ασθενής” είναι η ευρωπαΐκή ένωση. Αποσύνθεση και σηψαιμία παντού με διάλυση του κοινωνικού ιστού, της οικονομίας, των θεσμών και ανασφάλεια παντού.
Ειδικά η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται μπροστά στο αδιέξοδο του Δημοσίου εξωτερικού χρέους και με τις ακολουθητέες πολιτικές, τίποτα δεν δείχνει πως θα βρεθεί λύση.
Εδώ να επισημάνουμε πως είναι λάθος να χρησιμοποιείται ξέχωρα ο όρος “Oικονομία” και το σωστό θα ήταν “Πολιτική Οικονομία“.
Οι οικονομολόγοι ADAM SMITH και DAVID RICARDO είχαν επισημάνει πως θα ήταν αδύνατο να κατανοηθεί η οικονομία χωρίς την πολιτική, αλλά και η πολιτική χωρίς την οικονομία. Είναι δύο όροι που ενώ φαίνονται διαφορετικοί, συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους.
Γιατί όμως οι κυβερνήσεις κρύβουν αυτό το γεγονός; Απλούστατα γιατί η οικονομική πολιτική για να ξεπεράσει τον κάβο, πρέπει να έχει εθνικό χαρακτήρα και να χαράσσεται σύμφωνα με τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στην χώρα που εφαρμόζεται.
Στην Ελλάδα όμως η από πενταετίας κυβερνήσεις σε “συνεργασία” με το ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση και Ε.Κ.Τ, ενώ εφαρμόζουν σκληρά μέτρα λιτότητας, δεν έχουν πετύχει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Εφαρμόζουν οικονομική λιτότητα δίχως πολιτική σκέψη εθνικού προγραμματισμού! Συνεπώς το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό και όχι οικονομικό. Αυτό είναι που κρύβουν. Αυτό είναι και το πρόβλημα της ευρωπαϊκής ένωσης συνολικά και κυρίως αυτό το βιώνει ο ευρωπαϊκός Νότος. Εδώ τώρα “κουμπώνει” το ζήτημα της ισλαμικής τρομοκρατίας και η έννοια της “ασφάλειας” γενικότερα. Ένα ζήτημα πολύ βαθύ και που έχει σχέση με τις ακολουθητέες πολιτικές σε όλους τους τομείς!
Οι μόνοι σύμμαχοι αυτής της ευρωπαϊκής ένωσης αυτής της μορφής, είναι τα ευρωγιουσουφάκια και οι αφελείς. Αυτοί που φοβούνται μήπως και χάσουν το ευρώ, ενώ η έννοια της ασφάλειας π.χ. είναι σοβαρότατο πρόβλημα και παρόλα αυτά μένει στο σκοτάδι!
Η λιτότητα που έχει γίνει εμμονή για τον μοναδικό ισχυρό της ευρωπαϊκής ένωσης, τη Γερμανία του Σόϊμπλε και της Μέρκελ, διαλύει το κοινωνικό κράτος, δημιουργεί ανισότητες, οι οποίες με τη σειρά τους επιφέρουν εξάρτηση και υποταγή στους ολιγάρχες της αγοράς!
Η δημοκρατία είναι Θύμα αυτής της πολιτικής, διότι οι κοινωνίες γίνονται περισσότερο άνισες, δεν έχουν συνοχή και αλληλεγγύη και παράγουν ξενοφοβία!
Το πόσο χάνει” πόντους” η δημοκρατία με την ανασφάλεια που δημιουργούν αυτές οι περίεργες πολιτικές, φάνηκε στις εκλογές σε Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα κλπ, όπου οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις γιγαντώνονται!
Οι “Ασύμμετρες απειλές” που πλέον δεν τηρούν έναν κώδικα πολέμου, είναι ανορθόδοξες (ασύμμετρες), κάτι σαν καμικάζι, είναι προϊόν αυτών των περίεργων πολιτικών. Πολιτικών που αποσυντονίζουν τις κοινωνίες, δημιουργούν εστίες πολέμου σε κράτη( Λιβύη, Ιράκ, Συρία, κλπ) και ο βίαιος θρησκευτικός εξτρεμισμός μέσα από το Ισλαμικό κράτος, έρχεται στην πόρτα μας ως Τζιχάντιστική τρομοκρατία. Με συνέπεια οι λαθρομετανάστες να είναι συνέχεια των πολέμων αυτών και με την πραγματική αιτία του φαινομένου αυτού δεν ασχολείται κανείς, ούτε ο ΟΗΕ.
Η γεωστρατηγική, η γεωπολιτική και η γεωοικονομία, είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Αν με την γεωπολιτική καθορίζουμε αυτό που ΕΙΝΑΙ, με την γεωστρατηγική προγραμματίζουμε τι ΠΡΕΠΕΙ να γίνει. Αυτό κάνουν οι μετρ του είδους πέραν του ατλαντικού, αλλά η Ευρώπη είναι απούσα.
Αυτή η Ευρώπη δεν είναι αυτό που θα θέλαμε να είναι και με τις συγκεκριμένες πολιτικές έχει καταντήσει πιόνι στα χέρια της συγκεκριμένης οικονομικής ολιγαρχίας. Μπορεί η Ελλάδα να κατέχει μια σοβαρή θέση στην γεωστρατηγική σκακιέρα λόγω φυσικής παρουσίας, αλλά αυτό θεωρείται ανταγωνιστικό για τις “δυνάμεις” που τα θέλουν όλα για αυτούς!
Γι’αυτό οι” δυνάμεις” έπαιξαν και παίζουν αρνητικό ρόλο στην ανάπτυξη της Ελλάδας, με την συμπαράσταση φυσικά του ντόπιου πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου. Τα” τζάκια” καθορίζουν την πορεία της χώρας με την ψήφο βεβαίως- βεβαίως του Ποιμνίου, μέσω της Κάλπικης Ψευτο Δημοκρατίας!
Θέλουν την Ελλάδα μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης αλλά υπό κατοχή προτεκτοράτου και αυτό το πέτυχαν απόλυτα με την Δημοκρατία της μεταπολίτευσης. Η Ελλάδα έχει θάλασσα, ενέργεια, πλούσιο υπέδαφος και η γεωστρατηγική της θέση “μαγαζί γωνία”. Εν κατακλείδι, η σημερινή Ευρώπη, ο “μεγάλος ασθενής”, είναι γερασμένη και παρηκμασμένη. Είναι η Ευρώπη των τραπεζιτών, η οποία αποδομεί κάθε αξία από το παρελθόν και ναρκοθετεί το μέλλον της. Στο παιχνίδι αυτό η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο και με το συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό, το απόλυτο θύμα!
“Στήνεται” ένας νέος κόσμος με αρχές χωρίς αρχές και αξίες. Μια Ευρώπη με προγραμματισμένο δημογραφικό πρόβλημα, βαθιά πολιτικό-οικονομικό και αλλοίωση δημογραφική λόγω αθρόας έλευσης (λαθρο) μεταναστών. Είναι θέμα χρόνου η κατάρρευση και η “άλλη” Ευρώπη που προετοιμάζεται από περίεργους κύκλους, δεν έχει καμία σχέση με αυτή που θα θέλαμε!
`Έρχεται αυτό που ούτε στα όνειρα μας θα θέλαμε να δούμε.`Έρχεται μια Ευρώπη γεμάτη φόβο και (λαθρο) μετανάστες. Μια Ευρώπη γεμάτη ανέργους, ακυρωμένα όνειρα και οικονομικά προβλήματα που θα παραλύσουν κάθε αντίσταση. Μια Ευρώπη όπου οι νέοι θα είναι “γεμάτοι” θυμό και οργή με την ανασφάλεια να περιορίζει κάθε ελευθερία. Μία Ευρώπη όπου οι γηγενείς κάτοικοι θα είναι οι κοπηλάτες στη γαλέρα της νέας τάξης πραγμάτων!
Μια Ευρώπη πικρή από το δηλητήριο, αλλά το ζήτημα δεν είναι οικονομικό… Είναι βαθύτατα γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό!
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος