Το πέρασμα της “Σάρας’’ στα όρια μεταξύ Κρανιάς – Μηλιάς Μετσόβου ήταν ένα
δύσκολο έργο. Για τα Γρεβενά αποτελούσε ένα χρόνιο στόχο πολλών δεκαετιών καθότι η διέξοδος θα
ήταν άμεση στα Γιάννενα και στο Ιόνιο.
Το πέρασμα, με τον χωμάτινο δρόμο που λειτουργούσε περιστασιακά κάποιες εποχές κάποιες μέρες ήταν συνεχώς προβληματικό.
Η τεράστια, υπερβολική, κλίση της πλαγιάς και η συνεχείς καταπτώσεις χωμάτων έκλειναν το στενό πέρασμα με αποτέλεσμα το πλάτος διέλευσης να ήταν τις περισσότερες φορές μόνο ένα μέτρο με διάσπαρτες τεράστιες
πέτρες, νερά και λακούβες για περίπου 500 μ.
Η διέλευση ήταν απολύτως δύσκολη.
Βέβαια ήταν ιδανική για τις μηχανές enduro και μόνο. Είναι γνωστό ότι πολλές φορές κάτοικοι και επιχειρηματίες από το χωριό Μηλιά επισκέπτονταν τα Γρεβενά,
αλλά κυρίως είχαν μόνιμη διέξοδο αυτόν τον δρόμο για Θεσσαλονίκη.
Παρ’ όλα αυτά, δρόμος δεν φτιάχνονταν. Αλλά και κανένας πολιτειακός παράγοντας δεν καταπιάνονταν με το πρόβλημα για να το λύσει.
Δεν ήταν μόνο η χρηματοδότηση αλλά και η κατάλληλη μελέτη καθότι το τεχνικό πρόβλημα ήθελε απαιτητικό μελετητή.
Η λύση δόθηκε το 2002 με πρωτοβουλία και επίμονη προσπάθεια του τότε βουλευτή Γρεβενών Ελευθ. Τζιόλα.
Ο δρόμος τελικά κατασκευάστηκε με την μεγάλη διαπλάτυνση του πρανούς και την σταθεροποίηση του εδάφους και των καταπτώσεων, αρχικά.
Παράλληλα, κατασκευάσθηκε τοίχος αντιστήριξης σε μήκος 500 μ. (από τα 800 μ.
του συνολικού μήκους) ο οποίος θεμελιώθηκε πάνω σε 1.000 (!) πασσάλους που προχωρούν σε βάθος 3 μ. κάτω και παράλληλα με την κοίτη του ποταμού που ρέει παράλληλα εξασφαλίζοντας την ομαλή ροή του.
Οι φωτογραφίες δείχνουν την δυσκολία και την ποιότητα του έργου.
Ένα θαυμαστό κόσμημα της Μηχανικής.-