– Από αυτά που διάβασα, γνωρίζω πως η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης πιθανολογήθηκε στα μέσα περίπου του 20ου αιώνα από τη μελέτη των σχετικών κινήσεων γαλαξιών σε σμήνη και αποτελεί το σταθερό πυλώνα της σύγχρονης κοσμολογίας. Δεν γνωρίζουμε ακόμα την ακριβή σύνθεσή της, αλλά υπολογίζεται ότι καλύπτει περίπου το 26% της συμπαντικής υλο – ενέργειας, ότι δεν αλληλεπιδρά μέσω καμιάς άλλης δύναμης εκτός της βαρύτητας και δεν παράγει κανενός είδους ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (δηλαδή φως).
Μπορείς εσύ φίλε να ρίξεις λίγο από το δικό σου φως της γνώσης σου σ΄αυτό που ονομάζουμε σκοτεινή ύλη;
– Η πιθανολόγηση της σκοτεινής ύλης βασίστηκε στη μελέτη κινήσεων γαλαξιών σε σμήνη. Βρέθηκε ότι οι σχετικές ταχύτητες των γαλαξιών, ήταν κατά πολύ μεγαλύτερες απ΄ότι προέβλεπε το βαρυτικό δυναμικό του σμήνους, υπολογισμένου από την ακτινοβολία των γαλαξιών. Σύμφωνα μ΄αυτούς τους υπολογισμούς, η ταχύτητα διαφυγής των γαλαξιών ήταν τέτοια που θα έπρεπε να έχουν διαφύγει και το σμήνος να έχει διαλυθεί. Η πιθανή, λοιπόν, ύπαρξη σκοτεινής ύλης δίνει λύση σ΄αυτό το πρόβλημα μια και αυξάνει κατά πολύ το πραγματικό βαρυτικό δυναμικό του σμήνους σε επίπεδα που να επιτρέπουν τους γαλαξίες να έχουν τις παρατηρούμενες ταχύτητες δίχως να θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα του σμήνους.
– Το ποσοστό της υλο – ενέργειας που καλύπτει είναι πράγματι 26%, ή μήπως και πάλι έχουμε να κάνουμε με πιθανολογήσεις;
– Δεν ξέρω αν σου φαίνεται μεγάλο ή μικρό αυτό το ποσοστό, αλλά θα ήθελα να σκεφτείς και το εξής, για να έχουμε και ένα μέτρο σύγκρισης. Η συνήθης ύλη (βαρυονική ύλη) η οποία αποτελείται από τα πρωτόνια και τα νετρόνια, αλληλεπιδρά μέσω όλων των γνωστών μορφών ενέργειας, αλλά αποτελεί μόνον το 4% της συνολικής συμπαντικής υλο – ενέργειας. Κι αν το 4% είναι κυρίως υδρογόνο και ήλιο, τα «βαριά» στοιχεία, όπως (άνθρακας, άζωτο, οξυγόνο κλπ) από τα οποία αποτελείται το σώμα μας, αποτελούν μόλις το 0,03% του συμπαντικού περιεχομένου. Ήθελα, όμως, να συμπληρώσω, φίλε, στα όσα είπαμε για τα σμήνη των γαλαξιών και το εξής.
Η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης προβλέπεται και από τις παρατηρήσεις των διαταραχών του υποβάθρου μικροκυμάτων. Είναι επίσης σημαντικό το ότι δίχως τη σκοτεινή ύλη δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε την ίδια την ύπαρξη κοσμικών δομών, μιας και οι διαταραχές του υποβάθρου της ακτινοβολίας μικροκυμάτων, όντας διαταραχές και της πυκνότητας της βαρυονικής ύλης του πρώιμου σύμπαντος (ύλη και ακτινοβολία είναι συζευγμένες στο αρχέγον σύμπαν) είναι πολύ μικρές για να δημιουργήσουν τους γαλαξίες. Μόνον αν υπάρχει «σκοτεινή ύλη», που δεν συζευγνύεται με την ακτινοβολία και της οποίας οι διαταραχές πυκνότητας άρχισαν να μεγαλώνουν πολύ πριν αποδεσμευτούν η βαρυονική ύλη και ακτινοβολία, τότε υπάρχουν αρκετές και μεγάλες διαταραχές στην πυκνότητα της σκοτεινής ύλης, μέσα στις οποίες πέφτουν τα αποδεσμευμένα βαρυόνια και δημιουργούν, με την πάροδο του χρόνου γαλαξίες. Όπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, η λεγόμενη «σκοτεινή» ύλη, δεν είναι και τόσο σκοτεινή, ώστε να χρειάζεται το αμυδρό φως της δικής μου ελλιπούς γνώσης για να φωτιστεί, και να γίνει αντιληπτή.
– Όσο γοητευτική κι αν είναι η επιστημονική αλήθεια για τη δημιουργία και τη λειτουργία του σύμπαντος, μπροστά στην κρυμμένη αλήθεια της θείας επέμβασης, δεν είναι παρά ένα παραμύθι δίχως τέλος. Εκείνο που εγώ διαπιστώνω, καιρό τώρα, είναι πως, προσπαθώντας να αντλήσουμε απαντήσεις για πολλά από τα αναπάντητα ερωτήματα που ταλανίζουν το μυαλό μας, μέσα από τα επιτεύγματα και τα συμπεράσματα της επιστήμης, όλο και καινούργια αναδύονται.
Κι ενώ ξέρουμε ότι άλλο είναι το πεδίο έρευνας της επιστήμης και άλλο αυτό της ψυχής, εξακολουθούμε να τα συγχέουμε, βασιζόμενοι στην ευρύτητα και την υπερεκτίμηση της γνώσης και στη δύναμη της λογικής. Ένα άλλο που με προβληματίζει, φίλε, είναι και το εξής απλό. Σε όλες τις λεγόμενες θετικές επιστήμες και κυρίως στις φυσική, πρώτα διατυπώνονται οι διάφορες θεωρίες και μετά ακολουθούν τα διάφορα πειράματα για την επαλήθευσή τους.
Αν τα πειραματικά αποτελέσματα διαψεύσουν κάποια θεωρία, τότε υποχρεωτικά αλλάζει. Τι είδους, όμως, πειράματα θα μπορούσαν να γίνουν για να επαληθευτεί ή να διαψευστεί μία κοσμολογική θεωρία; Και πως θα μπορούσε να προκύψει κάποια άλλη, που να μην περιέχει αμφίβολα συμπεράσματα, πιθανολογήσεις, εικασίες και υποθετικές προβλέψεις; Αν η αρχή του σύμπαντος ξεκινάει από τη μεγάλη έκρηξη, το τέλος του μέχρι που φτάνει; Στη μεγάλη σύνθλιψη;
Η ‘Εφημερίδα Νομού Κοζάνης’ είναι μια στήλη στην ενημέρωση της τοπικής κοινότητας, αντανακλώντας την πολυμορφία και τη ζωντάνια της περιοχής. Με την αφοσίωσή της στην έγκαιρη και αξιόπιστη ενημέρωση, καθώς και την αντικειμενική κάλυψη των γεγονότων, έχει καθιερωθεί ως αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για τους αναγνώστες της.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
– Από αυτά που διάβασα, γνωρίζω πως η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης πιθανολογήθηκε στα μέσα περίπου του 20ου αιώνα από τη μελέτη των σχετικών κινήσεων γαλαξιών σε σμήνη και αποτελεί το σταθερό πυλώνα της σύγχρονης κοσμολογίας. Δεν γνωρίζουμε ακόμα την ακριβή σύνθεσή της, αλλά υπολογίζεται ότι καλύπτει περίπου το 26% της συμπαντικής υλο – ενέργειας, ότι δεν αλληλεπιδρά μέσω καμιάς άλλης δύναμης εκτός της βαρύτητας και δεν παράγει κανενός είδους ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (δηλαδή φως).
