Χαρμόσυνα ακουύστηκε, το κουδουνι, του δεύτερου Λυκείου.
Ένα σάλπιγμα, μνήμης.
Αγέρωχος, εμπρός μας ο Λυκειαρχης, ο αγαπημένος, Σάββας Αμαραντιδης.
Η φωνή του ακούστηκε γλυκιά, γεματη χαρα.
Ελάτε τα τινάξουμε, το σεντόνι της μνήμης.
Χαμόγελα, δάκρυα, γέλια, εφηβικές φωνές, γέμισαν, διοδρομους, τάξεις, προαύλια. Μία εικόνα χιλιες λέξεις.
Μαζί και οι καθηγητές, με βλέμματα αγάπης, συγκινησης. Ένα εργαστήριο μνήμης.
Ανάμεσα τους, και ο Σύλλογος γονέων κηδεμόνων.
Έψαχνε ο καθένας απο εμάς, να βρει, το αποτύπωμα του, Σμαράγδια, διαμάντια, της μνήμης ιερά, φυλαγμένα, στην καρδιά.
Και να που μονομιάς, άστραψε, ο φακός, της μνήμης. Έβγαλε εικόνες, βιώματα, εμπειρίες, από το ανεκτίμητο τούτο μαθητικό ταξιδι. Παρόντες, απόντες γίναμε ένα. Δεν κύλησε ο χρόνος. Πάρα μόνο στήθηκε, έτσι απλά, να μας παρατηρεί, να μας χαμόγελα. Αναφορές ζωης του καθενός, ξετυλίγονταν, μέσα από αστραφτερά χρώματα, ως δώρα από ένα ταξίδι μαγευτικό, εξωτικό, της ζωής ιερό.
Δάκρυα, έρρεαν,ποταμι χαρας.
Αγωνίες, χτυποκαρδια, μαγευτικές εκδρομές.
Στήθηκαν τραπέζια, φιλόξενα χαμόγελα, με οικοδεσπότες όλους.
Κάνει όμορφους κύκλους, η ζωή. Η κάθε όμορφη στιγμή αιώνια κρατεί, είναι μια διδαχη..
Ευχαριστούμε όλους εσάς,την οργανωτική επιτροπή, μαθητές, καθηγητές, σύλλογοι των γονέων κηδεμόνων, για το μαγευτικό ιερό ταξίδι. Μα κυρίως το Σάββα Αμαραντιδη. Ευχομαστε όλοι μας, το ταξίδι αυτό να είναι μια όμορφη διδαχη, να εκτιμούμε την κάθε όμορφη στιγμή, να ζούμε όλοι, συνειδητά.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο, αγαθό από την προσφορά. Ευγνώμονες, για το όμορφο κάλεσμα της μνήμης.
Αλεξάνδρα Καρυπίδου