Στη μακραίωνη ιστορική του διαδρομή και πορεία ο άνθρωπος έχασε τον προσανατολισμό του, τον αληθινό του μπούσουλα και σήμερα πελαγοδρομεί. Είναι κοινή πλέον η διαπίστωση, η ομολογία και η πεποίθηση, πως ο σύγχρονος άνθρωπος ασφυκτιά κάτω από την πίεση της έλλειψης ανθρωπιάς. Μπορεί να καυχιέται για τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα, τις ανακαλύψεις και εφευρέσεις, τις πρακτικές αυτών εφαρμογές που αναμφίβολα παρέχουν πληθώρα ανέσεων, αλλά ταυτόχρονα βιώνει καταστάσεις εσωτερικής αστάθειας, ταραχής και αναμπουμπούλας. Ποτέ ο άνθρωπος δεν είχε στη διάθεσή του τόσα μέσα για να κάνει τη ζωή του καλύτερη. Ποτέ δεν είχε τόσα υλικά αγαθά, όσα σήμερα, αλλά παρόλα αυτά δεν αισθάνεται ευχαριστημένος, πλήρης, χαρούμενος, ήρεμος και γαλήνιος για να τα χαρεί. Ποτέ δεν ήταν τόσο άδειος, δυστυχισμένος, ανήσυχος και μόνος. Ποτέ ο κόσμος δεν ήταν τόσο ταραγμένος από τις μεταξύ των ανθρώπων αντιπαλότητες, εντάσεις και έχθρες, από τη στέρηση και παντελή έλλειψη συμπόνιας, ανθρωπιάς, αλληλεγγύης και αγάπης, από τους καταστροφικούς κινδύνους των καιρικών – φυσικών φαινομένων και των συνεπειών του βιασμού της φύσης. Ποτέ ο άνθρωπος δεν είχε παραδοθεί αμαχητί σε όλα αυτά που εκδηλώνει ως συμπεριφορά στη σύγχρονη εποχή και τα οποία ντροπιάζουν την εικόνα του και απαξιώνουν την ιδιοσυστασία του. Το (¼) του πληθυσμού της γης πνιγμένο στην ανία της φαινομενικής ευμάρειας και η συντριπτική πλειονότητα, τα (3/4) του πληθυσμού πνιγμένη στην πραγματικότητα της φτώχειας και της ανέχειας. Καλοπέραση για τους λίγους, ένδεια, πόνος, ασιτία και θλίψη για τους πολλούς!
Και μπορεί κάποτε, ο «Χριστός επί γης υψώθητε», και να «ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως», σήμερα όμως το θαυμαστό αυτό γεγονός τίποτα και σχεδόν σε κανέναν δεν θυμίζει τίποτα. Ζούμε οι περισσότεροι, δυστυχώς, μια ψευδαίσθηση ευφορίας και καλοπέρασης, μια επίφαση ευδαιμονίας, ενώ στο βάθος μας είμαστε ανικανοποίητοι και μόνοι, φοβισμένοι και απογοητευμένοι. Απλά ζούμε και δεν βιώνουμε το πραγματικό νόημα της ζωής που μας αποκάλυψε ΕΚΕΙΝΟΣ που υπάρχει αιώνια και που έγινε αυτό που δεν υπήρξε ποτέ.
Σήμερα όλοι μιλούν και καταγίνονται με την οικονομική και μόνον κρίση, ενώ το πρόβλημα είναι βαθύτερο και ουσιαστικότερο! Στην καινούργια, λοιπόν, χρονιά που σε λίγο φτάνει, μακάρι να ανακαλύψουμε και να αξιωθούμε να βιώσουμε το αληθινό νόημα που έχει η ανθρώπινη ύπαρξη, το ανθρώπινο πνεύμα, η ανθρώπινη σκέψη, η ανθρώπινη αίσθηση, η ανθρώπινη ζωή……….
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
