ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ. Με μεγάλη θλίψη σας ενημερώνω για τον θάνατο του Καθηγητή του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, του Ευσταθίου Πελαγίδη.
Ο Καθηγητής ήταν “ο σπουδαιότερος ‘ιστορικός της αποκατάστασης των προσφύγων στη Δυτική Μακεδονία”.
Στο ερευνητικό του έργο εντάσσονται επίσης ζητήματα σχετικά με την ένταξη των προσφύγων από την πρώην Σοβιετική Ενωση στο ελληνικό κράτος, ενώ συνέγραψε μονογραφίες για την Τραπεζούντα, την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Οινόη Καστοριάς και ένα πλήθος σημαντικών μελετών για τον Πόντο, την γενοκτονία, το κρυπτοχριστιανικο ζήτημα, την οικονομία και το αστικό τοπίο στις “αλησμόνητες πατρίδες”.
Λόγιος με βαρύ αποτύπωμα, πήρε μέρος και στα 100 χρόνια του Μικρασιατικού, συνθέτοντας την τελευταία του μονογραφία για τους αιχμαλώτους αξιωματικούς του μετώπου, την οποία μου έκανε την τιμή να προλογίσω.
Πάνω από όλα όμως ο Στάθης ήταν ένας φίλος για μένα, ένας άνθρωπος χωρίς κακίες, ιδιαίτερα δοτικός, με μια ξεχωριστή κοινωνικότητα, χωρίς εμπάθειες, που λάτρευε τον Πόντο, χωρίς να ανταγωνίζεται με υπεροψία και ρεβανσισμούς κανέναν, ακόμα και αν η συμπεριφορά τους τον πλήγωνε.
Για αυτό τον αγαπούσαν και τον εκτιμούσαν όλοι,οι συνάδελφοι, οι φοιτητές του, οι φίλοι του. “Ως χαρίεις ο άνθρωπος αν άνθρωπος η”! Γαιαν ελαφράν..!!!
Ηλιάδου Τάχου Σοφία
