ΝΑΙ! Μπορείς…(Φανή Ναθαναηλίδου)

Έχουμε ακούσει πολλές φορές τι δεν μπρούμε να κάνουμε, τι είμαστε ανίκανοι να κάνουμε όπως επίσης ότι είμαστε «λίγοι» ή ότι δεν σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων και άλλα τέτοια «όμορφα» λόγια που προέρχονται είτε απο τον κοινωνικό περίγυρο είτε απο τον ίδιο μας τον εαυτό. Ανεξάρτητα όμως από το αν ισχύουν αυτά τα λόγια, πόσες φορές πέσαμε και σηκωθήκαμε; Πόσες φορές είπαμε ΄΄ναι μπορώ να το κάνω΄΄ σφίξαμε τα δόντια και σταθήκαμε στα πόδια μας; Πόσες και πόσες φορές επιβραβεύσαμε ή κατακρίναμε τις πράξεις μας;

Διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δίνουν βάση στα αρνητικά, στις κακές πράξεις, στις άτυχες στιγμές υποβάλλοντας τον εαυτό σε μια επίπονη διαδικασία που επιφέρει ψυχικές δαπάνες. Αμείλικτα ερωτήματα και αυστηρή κριτική υπομονομεύουν την προθυμία και την προδιάθεση του ατόμου για μια αλλαγή, ερευματικές κινήσεις και γενικότερα για μια διορθωτική συμπεριφορά.

Κάθε πρόσωπο διεξάγει δικαστήριο με τον εαυτό του έχοντας την θέση ενός δίκαιου κριτή και όχι ενός τιμωρητικού δικαστή. Σκοπός του δικαστηρίου είναι η απόδοση δικαιοσύνης, δηλαδή έκανα κάτι καλό = επιβραβεύω, έκανα κάτι κακό= επιπλήττω και αναθεωρώ. Ωστόσο στο θέατρο του νού κυριαρχεί η τάση να δίνεται βαρύτητα στα δυσμενή και όχι στις επιτυχίες, ζυγίζοντας τις σκέψεις και τις πράξεις στο βάρος μιας ενοχής και όχι στο φόντο της εναλλακτικότητας.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο άνθρωπος είναι ένα σκεπτόμενο ον γεγονός που το κάνει να συναισθάνεται και να αισθάνεται προβαίνοντας μετέπειτα στις αντίστοιχες πράξεις. Αυτή η διαδικασία (σκέψη→συναίσθημα→πράξη) σε συνδυασμό με τις εξής προϋποθέσεις κατά σειρά προτεραιότητας : 1) αναγνώριση, 2) κατανόηση, 3) αποδοχή είναι το κλειδί για την ανοδική πορεία προς την αυτογνωσία και την ψυχική εξέλιξη. Στο δικαστήριο λοιπόν ή αλλιώς στην πρόβα του νού κατά την διάρκεια της αυτοπαρακολούθησης και της αξιολόγησης των γενομένων, εκτός απο την απόδοση δικαιοσύνης, στόχος είναι το αίσθημα της δημιουργικής ενοχής. Με αυτόν τον τρόπο θα μειωθεί αυτή η αποκλίνουσα συμπεριφορά και θα ενισχυθούν έννοιες όπως η αισιοδοξία και η ικανοποίηση που θα πηγάζουν από την αναγνώριση της αξίας των πεπραγμένων επιτυχιών. Ο εαυτός έχει ανάγκη από εμψύχωση ώστε να οπλιστεί με δύναμη και θάρρος για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά οποιοδήποτε κατάσταση.

Ας σταματήσουμε να δραματοποιούμε και να μεγαλοποιούμε τις ζωές μας εστιάζοντας και στην θετική πλευρά των πραγμάτων. Ας πιστέψουμε ότι μπορούμε!